فیلم بروبیکر – خلاصه داستان، نقد و بررسی – Brubaker (1980)

سال تولید : ۱۹۸۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : فاکس قرن بیستم
کارگردان : استوارت رُزنبرگ
فیلمنامه‌نویس : و. د. ریختر، برمبنای داستانی نوشته آرتور راس و ریختر از کتابی نوشته توماس مرتن و جو هیمز.
فیلمبردار : برونو نویتن.
آهنگساز(موسیقی متن) : لالو شیفرین
هنرپیشگان : رابرت ردفورد، یافت کوتو، جین الکساندر، مورگان فریمن، مت کلارک، تیم مک‌اینتایر، ریچارد وارد، آلبرت سالمی و م. امت والش.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۲ دقیقه.

زندانی جدید (رد فورد) را به یکی از زندان‌های ایتالتی منتقل می‌کنند، پس از ماجراهائی و آشنائی با محیط زندان، طی یک شورش در سلول‌های انفرادی، معلوم می‌شود که او، رئیس جدید زندان «هنری بروبیکر» است.

«بروبیکر» به اصلاح وضع زندانیان می‌پردازد و با مسئولان قبلی زندان و زندانبانان درگیر می‌شود. با کشف جنازه‌های زندانیانی که به‌طور غیرقانونی به قتل رسیده‌اند، ماجرا به مقام‌های ایالتی کشیده می‌شود و «بروبیکر» را از سمتش برکنار می‌کنند، اما به هنگام ترک زندان، تمام زندانیان، برایش دست می‌زنند.

فیلمی متظاهرانه که به‌دنبال موج فیلم‌های – به‌ظاهر – انتقادی اواخر دهه ۱۹۷۰ ساخته شد و بیش از آنکه با نام رُزنبرگ (که پس از درگیری باب رافلسن – کارگردان اولیه – با تهیه‌کننده و اخراجش، برای کارگردانی این فیلم انتخاب شد) در خاطر بماند، یادآور بازیگر اصلی‌اش، ردفورد، است. اما حتی بازی ردفورد هم به‌دلیل ابهامی که در شخصیت‌ «بروبیکر» وجود دارد و توجیه نشدن دلیل تفاوت بنیادین دیدگاه‌های او با سیستمی که در آن کار می‌کند، چندان به یادماندنی نیست.

فیلم با تکیه‌ بر همان فرمول «ایستادن فرد مقابل سیستم» و نسبت دادن منشاء فساد به نقطه کور «مقام‌های فاسد بلند پایه دولتی»، از همان کلیشه‌های همیشگی فیلم‌های قبلی این نوع پیروی می‌کند و چیز تازه‌ای بر آن نمی‌افزاید.