معرفی فیلم رویاهای آمریکایی – نقد، تحلیل و خلاصه داستان – American Dreamz 2006
رویاهای آمریکایی فیلمی است که قصد دارد دو مقولهٔ «سیاست آمریکایی» و «تلویزیون آمریکایی» را توأمان دست بیندازد و مسخره کند و احیاناً به این نتیجه گیری مهم برسد که: سیاست در آمریکا همان قدر تصنعی و پوشالی است که تلویزیون و برعکس!
رویاهای آمریکایی برای رسیدن به هدف فوق از یک داستان دو شاخه‌ای استفاده کرده است. شاخهٔ اول مربوط به رئیس جمهور آمریکا (رئیس جمهوری شبیه جرج دبلیو بوش) می‌شود و شاخهٔ دوم مربوط به سریال معروف بُت آمریکایی (American Idol).
سالی کندو (مندی مور)، یک دختر بلوند آوازخوان است که به عنوان مسابقه دهنده در سریال پرطرفدار رویاهای آمریکایی شرکت کرده. سالی باخبر می‌شود که وی و یک مسابقه دهندهٔ دیگر برای شرکت در دورهٔ جدید سریال انتخاب و پذیرفته شده‌اند. سالی زیبا و جذاب است و صدایش هم بدک نیست. مارتین توئید (هیو گرانت) که تهیه کننده و مجری سریال رویاهای آمریکایی است نیز اعتقاد دارد که سالی می‌تواند تا مراحل پایانی رقابت با موفقیت پیش رود. مسابقه دهندهٔ دیگر یک «هنرمندِ عراقی» به اسم عُمر (سام گلزاری) است. عُمر نیز مثل سالی به مرحلهٔ بعدی راه یافته. اما این آقای عُمر در اصل یک «تروریست عراقی» است که نقشهٔ خاصی را در سر دارد. در همین زمان، پرزیدنت استیتون (دنیس کواید) بعد از موفقیت دوباره در انتخابات ریاست جمهوری، برای اولین بار در طول عمرش علاقمند به خواندن روزنامه می‌شود. یکی از دستیارانش یک نسخه از روزنامهٔ «نیویورک تایمز» را در اختیارش می‌گذارد.
پرزیدنت با شگفتی هر چه تمام روزنامه را می‌خواند. او به معاون خود (ویلم دافو) می‌گوید: «هیچ خبر داشتی که سه تا عراقستان وجود دارد؟» پرزیدنت اعلام می‌کند که قصد دارد مدتی از انظار عمومی به دور باشد تا به شناخت عمیق‌تری از مسایل جاری کشور و جهان دست یابد. غیبت پرزیدنت از انظار عمومی باعث بروز شایعاتی در میان مردم می‌شود. مطبوعات و رسانه‌ها خبر از این می‌دهند که پرزیدنت دچار فروپاشی عصبی شده است. نظرسنجی‌های عمومی نیز حکایت از این دارد که محبوبیت رئیس جمهور به شدت پایین آمده است. دستیاران و مشاوران رئیس جمهور برای بالا بردن محبوبیت رئیس جمهور تصمیم می‌گیرند که وی به عنوان یکی از داوران استودیویی سریال رویاهای آمریکایی در این سریال شرکت کند. از طرف دیگر، گروه تروریستی عراقی باخبر می‌شود که رئیس جمهور آمریکا قصد دارد در این سریال تلویزیونی شرکت کند. آنها به عُمر دستور می‌دهند که موقع حضور رئیس جمهور در استودیو، با کمربند مواد منفجره وارد استودیو شود و در برابر دوربین‌های تلویزیونی، خودش و رئیس جمهور آمریکا را منفجر کند …
در فیلم رویاهای آمریکایی، جرج دبلیو بوش همچون آدمی نماینده شده که کاملاً آلتِ دستِ مشاوران و دستیارانش است. پرزیدنت شبه جرج بوش در صحنه‌ای از فیلم صادقانه می‌گوید: «من خودم نمی‌خواستم رئیس جمهور شوم اما مامانم برای اینکه به بابام ثابت کند که هر احمقی می‌تواند رئیس جمهور شود از من خواست که در مبارزات انتخاباتی شرکت کنم.» شجاعت فیلم در مسخره کردن بالاترین مقام اجرایی آمریکا قابل تحسین است. اما یادتان باشد که افسانهٔ «بی سوادی جرج دبلیو بوش» ساخته و پرداختهٔ رقبای دموکرات اوست. تا جایی که می‌دانم اتفاقاً بوش آدم بسیار کتابخوانی است. و جدای از همهٔ این‌ها به نظر من هر فردی که در کشورش به عنوان رئیس جمهور انتخاب می‌شود (چه در ایران، چه در آمریکا) اساساً آدم زرنگ و باهوشی است. اما منتقدان در مجموع بر این باورند فیلم رویاهای آمریکایی در انتقاد از «بوش» محافظه کارانه عمل می‌کند و به اصطلاح به خال طرف نمی‌زند و همهٔ مشکل را در «بی سوادی» و «نفهمی» وی خلاصه می‌کند. انتقاد فیلم از سریال بُت آمریکایی نیز محافظه کارانه تشخیص داده شده است. به هر حال نباید فراموش کرد که اکثریت تماشاگران بالقوهٔ فیلم رویاهای آمریکایی، از بینندگان سریال بُت آمریکایی‌اند و بنابراین انتقاد بیش از اندازه از این سریال «به صلاح» نبوده است.
رویاهای آمریکایی را پال ویتز نوشته و کارگردانی کرده است. از این فیلمساز قبلاً فیلم‌های شیرینی آمریکایی و دربارهٔ یک پسر را دیده بودیم.
