فیلم شام من با آندره – نقد، بررسی و خلاصه داستان – My Dinner with Andre (1981)

کارگردان : لوئی مال.
فیلمنامه‌نویس : والاس شان و آندره گرگوری.
فیلمبردار : جری سوپانن.
آهنگساز(موسیقی متن) : آلن شان.
هنرپیشگان : والاس شان، گرگوری، ژان لنوئر و روی باتلر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۱ دقیقه.

«والی» (شان)، بازیگر و نمایش‌نامه‌نویس، در رستورانی در منهتن با دوست قدیمی خود، «آندره» (گرگوری)، شام می‌خورد. «آندره» تعریف می‌کند که چطور پنچ سال پیش، سرخورده از تآتر و به تشویق «یرژی گروتوفسکی» به لهستان می‌رود. از اینجا به بعد اتفاقاتی تودر تو در زندگی‌اش رخ می‌دهد: با یک ژاپنی بودائی آشنا می‌شود و هر دو با هم به آفریقا می‌روند تا در یک اجرای «شانزده کوچولو»ی «اگزوپری» شرکت کنند. سپس از تجربه‌هایش در اسکاتلند می‌گوید. این که بعدتر چطور در لانگ آیلند اجازه داده تا او را به‌عنوان بخشی از مراسم هالووین زنده‌به گور کنند.

«آندره» حالا احساس می‌کند که چقدر عمرش را تلف کرده است. اما «والی» از شیرینی‌های زندگی خود تعریف می‌کند و از نمایش‌نامه‌های جدیدش می‌گوید که هم او و هم تماشاگران را با واقعیتی ورای زندگی معمولی آشنا می‌کند. سپس از تجربه‌گرائی در مقابل نظریه‌هاهی نیمه عرفانی «آندره» دفاع می‌کند. «آندره» مغموم و شکست خورده، دیگر هیچ قطعیتی در زندگی‌اش نمی‌یابد. «والی» نیز بهره‌مند از این گفت‌وگو، با تاکسی به خانه برمی‌گردد.

فیلم‌نامه مشترک‌شان و گرگوری (دو بازیگر اصلی) قطعاً به‌عنوان یک متن ادبی / فلسفی می‌تواند جذاب باشد، اما تحمل این که دو نفر نزدیک به دو ساعت درباره خودشان و فلسفه وجودی‌شان حرف بزنند، آن هم پرده سینما، آسان نیست. فیلم با وجود داشتن مکانی مشخص، بی‌زمان و مکان جلوه می‌کند و در برخی لحظه‌ها به خود هجو انگاری می‌رسد و به بررسی مشکلات هنر معاصر می‌پردازد. اما در کل جسارت مال در ساخت چنین فیلمی، توجه هر تماشاگری را جلب می‌کند.