فیلم خاطرات روزانهٔ موتور سیکلت – نقد، بررسی و خلاصه داستان – The Motorcycle Diaries
چه‌گوارا سال ۱۹۲۸ در بوئنوس‌آیرس آرژانتین در یک خانواده نسبتاً مرفه بدنیا آمد. بعد از پایان تحصیلات دبیرستانی در دانشکدهٔ پزشکی به تحصیل پرداخت و دکتر شد. او سپس در سال ۱۹۵۶ به انقلابیون کوبایی پیوست و با همراهی فیدل کاسترو، موفق شد رژیم دیکتاتوری کوبا را در سال ۱۹۵۹ ساقط کند.
کاسترو در دولت جدید کوبا پست وزارت تجارت را به چه گوارا داد. او برای مدتی در این مقام خدمت کرد اما ازآنجاکه یک انقلابی واقعی بود، از پست وزارت استعفا داد و عازم آفریقا شد تا به جنبش‌های انقلابی این قاره کمک کند. و بعدها به امریکای لاتین بازگشت و در یک جنگ چریکی با ارتش بولیوی، در این کشور کشته شد. چه‌گوارا هنگام مرگ فقط ۳۹ سال داشت.
فیلم خاطرات روزانهٔ موتورسیکلت تنها به یک دوره کوتاه از زندگی چه‌گوارا می‌پردازد؛ دوره‌ای که هنوز اندیشه‌های انقلابی در وجودش شکل نگرفته بود. با این حال، برای هر کسی که به پیگیری زندگی چه‌گوارا علاقه دارد، تماشای این فیلم بسیار ضروری است. خاطرات روزانه موتورسیکلت به ظرافت و تأنی، پس زمینه‌های فکری چه‌گوارای جوان و نطفه‌های شکل‌گیری اندیشه‌های انقلابی در ذهن او را شرح می‌دهد. هدف اصلی فیلمساز این بوده که وجوه انسانی تمثال و سمبلی بنام چه‌گوارا را بر ملا سازد.
فیلم براساس یک ماجرای واقعی ساخته شده است. ارنستو چه‌گوارا در سال ۱۹۵۲ زمانی که ۲۳ سال بیشتر نداشت تصمیم می‌گیرد به همراه دوست صمیمی‌اش، آلبرتو گرانادو، عازم ۱ یکمسافرت طولانی با استفاده از یک موتورسیکلت شوند. گرانادو به تازگی قدم به سی‌سالگی گذاشته و هدف از رفتن به این مسافرت، بزرگداشت سی‌سالگی گرانادوست. ارنستو تاکنون پای خود را از شهر زادگاه‌اش بیرون نگذاشته. آنها می‌خواهند کشورهای امریکای لاتین را زیر پا بگذارند و از جوانی خود لذت ببرند. مسافرت شروع می‌شود. آنها به این امید بسته‌اند که موتورسیکلت قراضه مدل ۱۹۳۹ «نورتن»، که اسم «قدرتمند» را روی آن گذاشته‌اند، بتواند در طی این سفر ۱۲ هزار کیلومتری تاب بیاورد. که البته چنین نمی‌شود و آنها مجبور می‌شوند بقیه سفر را با پای پیاده و اتواستاپ زدن و غیره ادامه دهند. در طول سفر مسائل و اتفاقات زیادی برای این دو دوست اتفاق می‌افتد و آنها با دو چهره متضاد امریکای لاتین، فقر و غنا، آشنا می‌شوند.
خاطرات روزانهٔ موتورسیکلت بیش از ان که یک فیلم زندگینامه‌ای باشد، یک فیلم جاده‌ای است. خوزه ریورا فیلمنامهٔ خاطرات روزانه موتورسیکلت را از روی یادداشت‌های روزانه چه‌گوارا و آلبرتو گرانادو نوشته است. والتر سالس، کارگردان برزیلی فیلم، دقیقاً از همان لوکیشن‌هایی استفاده کرده که چه‌گوارا و گرانادو در سفر ۵۲ سال پیش، از آنها عبور کرده بودند. زیبایی نفس‌گیر مناظر امریکای لاتین یکی از جذابیت‌های انکارناپذیر خاطرات روزانه موتورسیکلت است. فیلمساز از این زیبایی‌ها به عنوان یک عامل توازن بخش، در رویکردش نسبت به بازنمایی پلشتی‌های شرایط انسانی در امریکای لاتین دههٔ ۵۰ استفاده کرده است. فیلم به رغم پرداختن زشتی‌ها و غم‌های امریکای لاتین، از طنز و خنده تهی نیست. حتی کسانی هم که چه‌گوارا را می‌شناسند و به تماشای فیلم می‌نشینند، باز می‌توانند به راحتی با آن ارتباط برقرار کنند.
گائل گارسیا برنارد، بازیگری که با ایفای نقش در فیلم‌هایی مثل آمروس پروس در آستانهٔ تبدیل شدن به یک ستارهٔ جهانی است، نقش چه‌گوارا را با تسلط و مهارت کامل ایفا کرد هاست. «رودریگو دل لاسرنا» نیز در ایفای نقش آلبرتو گرانادو با موفقیت عمل کرده است. همین جا اضافه کنم که گرانادو بعد از پیروزی انقلاب در کوبا نزد دوست قدیمی‌اش (چه‌گوارا) رفت و در این کشور ماندگار شد.
فیلم خاطرات روزانهٔ موتورسیکلت، فیلم کم بودجه‌ای است که با مشارکت آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، آرژانتینی‌ها و آلمانی‌ها تهیه و تولید شده است.
