فیلم زاتویچی – نقد، بررسی و خلاصه داستان – Zatōichi 2003
کارگردان: تاکهشی کیتانو فیلمامه: کیتانو؛ براساس قصهای از کن شیرموزاوا. بازیگران: تاکهشی کیتانو، تادانوبو آزانو، میشیو اوگوزو. مدت: ۱۱۶ دقیقه.
فیلمهای کیتا نو – به استثنای فیلم انگلیسی زباناش برادر، که گاهی گامی بود خطا در لسآنجلس برداشت-هرچه بیشتر میآیند، بهتر میشوند. پس از عروسکها و حکایتهای سه قسمتی عاشقانهاش، زاتویچی فرسنگها با فیلمهای جنایی کمحرفاش-پلیس خشن و سوناتین که اسم کیتانو را سر زبانها انداخت – فاصله دارد. زاتویچی که نخستین تجربه کیتانو در زمینهٔ فیلمهای «تاریخ» سامورایی است، در ردیف بهترین فیلمهایی که تا به حال ساخته، قرار میگیرد. کیتانو در اینجا از شخصیت زاتویچی الهامگرفته که «شینتانو کاتسو» ی بازیگر، در یک سلسله فیلمهای پرطرفدار، در طول ۲۵ سال معروفاش کرده است. کیتانو موهایش را بور کرده و نقش مرد نابینای آسمان جلی را ایفا نموده که با قمار و ماساژ دادن امرار معاش میکند. با وجود معلول بودن، زاتویچی مبارزه و شمشیرزن قهاری است. وقتی ساکنان شهرکی کوهستانی را اسیر شرارتهای دار و دسته گینزو میبیند که هاتوری سامورایی (آزانو) را هم استخدام کردهاند تا با قدرت بیشتری بر منطقه حاکم شوند، وارد میدان میشود و بعد حوادثی رخ میدهند که فقط میتوانند به پایانی خونین منجر گردند.
این خلاصه داستان چنان که باید، نمیتواند فیلمی را توصیف کند که از ابتدا تا انتها، مملو از صحنههای غافلگیرکننده است. زاتویچی که در آن واحد شوخ و شنگ و خشن است، پر از اشارت و ارجاع به فیلمهای قدیمی سامورایی، به خصوص فیلمهای آکیرا کوروساواست. برخلاف علاقهمندی اخیر هالیوودی و نگرش ستایش انگیزش به این ژانر (به ویژه در فیلمی چون آخرین سامورایی)، زاتویچی حس و حالی شوخ و شنگ دارد و سرچشمههای الهاماش را چندان جدی نگرفته است. با این وجود توی ذوق زنندگی فواره زدنهای دیجیتالی خون (در مقابل استفاده طبیعی تارانتینو از پاشیدن خون طبیعی) زاتویچی توانسته مهر مشخص نگرش کارتونیاش را پای این ژانر بزند.
از اینها گذشته، سکانسهای اکشناش هیجان انگیزند و کیتانو-همان گونه که در گوهاتو ثابت کرد – شمشیرزن حدوداً قابلی است! لباسهای فاخر و زیبای فیلم توسط یوهجی یاما موتو طراحی شدهاند (که لباسهای عروسکها را نیز طراحی کرده) و موسیقی متن شاد فیلم کار کلیچی سوزوکی است. زاتویچی در یک کلام سرشار از ابداع گری و خلاقیت است.
منبع: نشریه دنیای تصویر