خون در منی (هماتوسپرمی) آیا نشانه بیماری مهمی است؟ راه‌های تشخیص و درمان
درمان خون در منی
دیدن خون در منی می‌تواند مرد را مضطرب کند. خوشبختانه، معمولاً نشان‌دهنده یک مشکل پزشکی بزرگ نیست. برای مردان جوان‌تر از 40 سال بدون علائم مرتبط و بدون عوامل خطر برای بیماری‌های زمینه‌ای، خون در مایع منی اغلب خود به خود ناپدید می‌شود.
اما برای مردان 40 سال و بالاتر، احتمال اینکه خون در مایع منی نیاز به ارزیابی و درمان داشته باشد، بیشتر است. این به ویژه برای مردانی که:
- اپیزود‌های مکرر خون در مایع منی داشته باشید
- علائم مرتبط در هنگام ادرار یا انزال داشته باشید
- در معرض خطر ابتلا به سرطان، اختلال خونریزی یا سایر شرایط هستند
خون در منی را هماتوسپرمی یا هموسپرمی می‌نامند. وقتی مردان انزال می‌کنند، معمولاً منی خود را به دنبال خون بررسی نمی‌کنند. بنابراین مشخص نیست که این وضعیت چقدر شایع است.
علل خون در منی
خون در منی می‌تواند از چندین منبع مختلف باشد:
عفونت و التهاب. این شایع‌ترین علت خون در مایع منی است. خون می‌تواند از عفونت یا التهاب در هر یک از غدد، لوله‌ها یا مجاری که منی را از بدن تولید و منتقل می‌کنند، ایجاد شود. این شامل:
پروستات (غده‌ای که قسمت مایع مایع منی را تولید می‌کند)
مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار و منی را از آلت تناسلی حمل می‌کند )
اپیدیدیم و مجرای دفران (ساختار‌های لوله مانندی که در آن اسپرم قبل از انزال بالغ می‌شود)
وزیکول‌های منی (که مایع بیشتری به مایع منی اضافه می‌کنند)
همچنین می‌تواند از یک STI (عفونت مقاربتی) مانند سوزاک یا کلامیدیا، یا از عفونت ویروسی یا باکتریایی دیگر ناشی شود. عفونت و التهاب مقصر تقریباً چهار
مورد از هر ده مورد خون در مایع منی هستند.
تروما یا یک روش پزشکی. خون در مایع منی پس از اقدامات پزشکی رایج است. به عنوان مثال، از هر پنج مرد، چهار مرد ممکن است به طور موقت پس از بیوپسی پروستات، خون در مایع منی خود داشته باشند.
اقداماتی که به عنوان درمان مشکلات ادراری انجام می‌شود نیز می‌تواند باعث آسیب خفیف شود که منجر به خونریزی موقت می‌شود. این معمولاً طی چند هفته پس از عمل ناپدید می‌شود. پرتودرمانی، وازکتومی، و تزریق برای هموروئید نیز می‌تواند باعث خون شود. آسیب فیزیکی به اندام‌های جنسی پس از شکستگی لگن، آسیب به بیضه‌ها، فعالیت جنسی شدید یا خودارضایی، یا آسیب‌های دیگر می‌تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شود.
انسداد. هر یک از لوله‌ها یا مجاری کوچک در دستگاه تناسلی می‌تواند مسدود شود. این می‌تواند باعث شکستن رگ‌های خونی و آزاد شدن مقدار کمی خون شود. وضعیتی به نام BPH که باعث بزرگ شدن پروستات و فشار دادن مجرای ادرار می‌شود، با خون در منی نیز مرتبط است.
تومور‌ها و پولیپ‌ها یک بررسی از بیش از 900 بیمار با خون در مایع منی نشان داد که تنها 3.5٪ واقعاً تومور داشتند. بیشتر این تومور‌ها در پروستات بودند. با این حال، خون در منی می‌تواند با سرطان بیضه، مثانه، پروستات و سایر اندام‌های تناسلی و دستگاه ادراری مرتبط باشد. مردان – به ویژه مردان مسن – با عوامل خطر سرطان باید در صورت وجود خون در مایع منی خود مورد ارزیابی قرار گیرند. سرطان درمان نشده یک بیماری تهدید‌کننده زندگی است.
پولیپ‌ها در دستگاه تناسلی که توده‌های خوش خیم هستند و هیچ مشکل پزشکی ایجاد نمی‌کنند نیز می‌توانند باعث ایجاد خون در منی شوند.
مشکلات عروق خونی تمام ساختار‌های ظریف درگیر در انزال، از پروستات گرفته تا لوله‌های کوچکی که اسپرم را حمل می‌کنند، حاوی رگ‌های خونی هستند. این‌ها ممکن است آسیب ببینند و در نتیجه خون در مایع منی ایجاد شود.
سایر شرایط پزشکی افزایش قابل توجه فشار خون بالا،HIV، بیماری کبد، لوسمی، و سایر شرایط پزشکی نیز با خون در مایع منی مرتبط هستند.
15 درصد از موارد خون در مایع منی را نمی‌توان به دلیل شناخته شده ردیابی کرد. بسیاری از این موارد نیز خود محدود شونده هستند. این بدان معناست که خون در مایع منی خود به خود بدون درمان دارویی از بین می‌رود.
علائم مرتبط
هنگامی که به دنبال علت زمینه‌ای خون در مایع منی می‌گردد، پزشک در مورد علائم مرتبط از جمله:
- خون در ادرار (به نام هماچوری)
- سوزش ادرار یا سایر علائم ادرار دردناک
- مشکل در تخلیه کامل مثانه
- مثانه‌ای دردناک که احساس می‌کند گشاد شده است
- انزال دردناک
- نواحی متورم یا دردناک در اندام‌های جنسی یا خراش‌های آشکار ناشی از آسیب
- ترشح آلت تناسلی یا سایر علائم STD
- تب، ضربان قلب و فشار خون بالاتر از حد طبیعی
- خون در منی: آزمایشات و ارزیابی
برای تشخیص خون در مایع منی، پزشک یک تاریخچه کامل پزشکی می‌گیرد. این شامل سابقه هرگونه فعالیت جنسی اخیر است. پزشک همچنین یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. این شامل بررسی اندام تناسلی از نظر وجود توده یا تورم و یک معاینه دیجیتال رکتوم برای بررسی پروستات از نظر تورم، حساسیت به لمس و سایر علائم است. پزشک همچنین ممکن است آزمایش‌های زیر را بخواهد:
آزمایش ادرار یا کشت ادرار برای شناسایی عفونت یا سایر ناهنجاری‌ها.
آزمایش STD در صورت مشکوک بودن به بیماری مقاربتی.
” تست کاندوم ” در صورتی که احتمال وجود خون در مایع منی از چرخه قاعدگی شریک جنسی وجود داشته باشد. به مرد گفته می‌شود که کاندوم بپوشد و سپس منی “محافظت شده” را برای خون بررسی کند.
آزمایش PSA، برای آزمایش سرطان پروستات با اندازه‌گیری ماده‌ای به نام آنتی ژن اختصاصی پروستات در خون.
سایر تست‌های اورولوژی مانند سیستوسکوپی، سونوگرافی، سی تی و‌ام آر آی برای ارزیابی بیشتر بیمار.
درمان خون در منی
درمان‌ها علت شناخته شده را هدف قرار می‌دهند:
آنتی بیوتیک‌ها برای عفونت‌ها استفاده می‌شود. ممکن است برای برخی از انواع التهاب یک داروی ضد التهاب تجویز شود.
اگر مقصر یک STD باشد، پزشک آن عارضه را درمان خواهد کرد.
هنگامی که خون در مایع منی از یک روش اورولوژی اخیر، مانند بیوپسی پروستات ناشی می‌شود، معمولاً در عرض چند هفته به خودی خود ناپدید می‌شود.
در مردان جوان‌تر، خون در مایع منی که فقط یک یا دو بار بدون هیچ گونه علائم اضافی یا سابقه بیماری‌های خاص اتفاق می‌افتد، می‌تواند خود به خود بدون درمان ناپدید شود.
اگر دوره‌های مکرر خون در مایع منی همراه با علائم دردناک ادراری یا انزالی دارید، ممکن است پزشک شما را به یک متخصص اورولوژی ارجاع دهد.
اگر پزشک به سرطان پروستات یا شکل دیگری از سرطان مشکوک باشد، پزشک ممکن است برای ارزیابی بافت از نظر سرطان، بیوپسی پروستات را بخواهد. بروز سرطان پروستات در مردان جوان کم است – تنها 0.6 تا 0.5 درصد موارد در مردان کمتر از 45 سال رخ می‌دهد. اما برای مردان در هر سنی که عوامل خطر سرطان را دارند، آزمایشی که سرطان پروستات را رد می‌کند ممکن است اطمینان بخش‌ترین باشد. بخشی از درمان خون در مایع منی.
