افسانه لازم بودن نوشیدن ۸ لیوان آب در روز
شما قانون قدیمی را که روزانه باید هشت لیوان آب بنوشید، میدانید؟ دکتر جن گونتر میگوید، این یک افسانه است. در این قسمت، او روش شگفت انگیز کلیههای شما را برای در تعادل نگه داشتن سیستم بدنتان توضیح میدهد – و اینکه چگونه واقعاً میتوانید کمبود آب بدنتان را تشخیص دهید.
شما در مورد نوشیدن هشت لیوان آب در روز میدانید؟ متاسفم که باید این را بگویم، اما این موضوع یک افسانه است. این عمل پوست شما را روشنتر نمیکند، باعث هوشیاری شما نمیشود، باعث پرانرژیتر شدن شما نمیشود. با این حال، ممکن است شما را مجبور به زیاد دستشویی رفتن کند.
بسیاری از افراد زیست شناسی بدن خود را درک نمیکنند. اطلاعات غلط زیادی در بیرون وجود دارد. اما حقیقت این است که وقتی شما چگونگی عملکرد سیستمهای بدن خود را میفهمید، قادر به تصمیمگیری بهتر هستید. شما خیلی مستعد باور کردن تبلیغات و فرضیههای غلط نیستید. احساس قدرت خواهید کرد تا بفهمید واقعا چه خبر است.
افسانهای که واقعاً مرا آزار میدهد این ایده است که شما روزانه به هشت لیوان آب نیاز دارید. راستش، کاملاً تکان دهنده است که چقدر این ایده ریشه دوانده است. شما آن را از تلویزیون میشنوید، در مقالات میبینید. اما همانطور که گفتم، این حرفی پوچ است. در بیشتر موارد، بدن شما به شما خواهد گفت که چه زمانی نیاز به نوشیدن آب دارید، چون شما این چیزهای شگفتانگیز، متحیرکننده، باارزشی را دارید– کلیهها.
کلیهها اندامهای لوبیایی شکل هستند که در دو طرف ستون فقرات شما قرار دارند، درست زیر دندههای شما. آنها اغلب به عنوان یک فیلتر یا یک سیستم حذف زباله تصور میشوند، اما این کلیهها را به درستی توصیف نمیکند. بدن شما محیطی است که در آن همه چیز، مایعات و مواد شیمیایی، باید در یک تعادل دقیق باشد. کلیهها نقش بسیاری در رسیدن به این تعادل دارند. هر روز، خون در بدن شما از طریق کلیهها عبور میکند. آنچه میخورید، مینوشید، دمای اطراف شما، میزان ورزشی که انجام میدهید– همه اینها بر آنچه در بدن شما اتفاق میافتد تأثیر میگذارد. کلیههای شما، همراه با سیستم عصبی و هورمونهای مختلف، دائماً بر بسیاری از معیارها نظارت میکنند و بی وقفه در مورد مایعات، نمک و سطح سایر مواد تنظیماتی انجام میدهند.
آنها این کار را با حدود یک میلیون ساختار کوچک به نام نفرون انجام میدهند. این نفرونها به نوعی مانند کارگران روی نوار نقاله هستند، به طور فعال چیزهایی را اضافه میکنند و چیزهایی مانند سدیم، گلوکز یا قند، کلسیم، اسیدهای آمینه و آب را میگیرند، تا مطمئن شوند بدن هموستازی یا تعادل را حفظ میکند. اگر سطح هر چیزی خیلی زیاد یا کم شود، میتواند مضر باشد. وظیفه کلیهها این است که سطح بسیاری از این مواد را در ناحیه درست قرار دهد. موادی که نیازی به آنها نیست کلیه و سر را به سمت مثانه ترک میکنند، جایی که شما آنها را به شکل ادرار دفع میکنید.
پس هشت لیوان آب در روز کجا جای میگیرد؟ آنها جا نمیشوند. توجه کنید که من نگفتم عملکرد کلیه با آب اضافی بهبود مییابد. تصور کنید که زیاد عرق میکنید، پس شما آب درون خون خود را از دست میهید. کلیهها میدانند که حجم خون شما اندکی در حال کاهش یافتن است و خون شما کمی شورتر میشود. آنها با جذب آب بیشتری به خون این امر را جبران میکنند، و باعث غلیظ شدن ادرار میشوند. اگر کلیهها احساس کنند که مایعات کافی از طریق ادرار قابل بازجدب نیست، به شما علامت داده میشود که بنوشید، به این معنی که تشنه میشوید. اگر مایعات در دسترس ندارید، پیام تشنگی قویتر و قویتر میشود. فردی که واقعا آب بدنش را از دست داده باشد در صورت نیاز به آب مطمئن نخواهد بود. آنها برای رسیدن به آب هر کار لازمی را انجام میدهند. این یکی از ابتداییترین غرایز ما است که طی مدت زمان طولانی، در محیطهایی که آب تمیز به راحتی امروز در دسترس نیست، تکامل یافته است.
بنابراین به لطف کلیههایتان، بدن شما واقعا در حفظ آب بدن مهارت دارد. اما اگر شمارش روزانه هشت لیوان آب را متوقف کنید، چه مقدار باید بنوشید؟ پاسخش ساده است: هیچ الزامی وجود ندارد. وقتی احساس تشنگی کردید، مقداری آب بنوشید. شما میتوانید به بدن خود اعتماد کنید. مگر اینکه سنگ کلیه داشته باشید یا مسن هستید — گاهی اوقات، سیستمهای پیامرسان ما با افزایش سن کمی فرسوده میشوند– یا پزشک شما خلاف این موضوع را به شما گفته است، به طور مداوم نظارت بر میزان آب مصرفی شما واقعاً لازم نیست.
نکتهای که اغلب فراموش میشود این است که: تک تک چیزهایی که مصرف میکنید حاوی آب است. قهوهی صبحانه شما حاوی آب است، صبحانهتان هم همینطور. و آن میان وعده– یک سیب، پرتغال یک لیوان آبمیوه، یک گرانولا– درست مانند شما، آنها هم از آب ساخته شدند. بنابراین تا زمانی که به احساس تشنگی درونی بدن خود گوش میدهید، واقعاً نیازی به شمارش آن هشت لیوان نیست.