راب مارشال و خلق یک موزیکال پرشور در “نه” – Nine 2009

کارگردان: راب مارشال (Rob Marshall)

راب مارشال یکی از کارگردانان و طراحان رقص برجسته‌ی هالیوود است که به خاطر توانایی منحصر به فردش در ترکیب حرکات رقص با داستان‌های سینمایی شهرت دارد. او پیش از کارگردانی “نه” (Nine) در سال 2009، با فیلم‌های موزیکال موفقی مانند “شیکاگو” (Chicago) که در سال 2002 منتشر شد، شهرت یافت. “شیکاگو” توانست شش جایزه اسکار از جمله جایزه بهترین فیلم را به دست آورد و جایگاه مارشال را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین کارگردانان موزیکال در سینمای مدرن تثبیت کند.

مارشال همچنین در فیلم‌های دیگری چون “خاطرات یک گیشا” (Memoirs of a Geisha) و “به سوی جنگل” (Into the Woods) نیز مهارت خود را در روایت داستان‌های پیچیده با استفاده از موسیقی و رقص به نمایش گذاشته است. در “نه”، او با چالش بزرگی مواجه شد که ترکیب بازیگری برجسته و روایت چندلایه‌ای داستانی بود که در آن هنرپیشگان باید نقش‌هایی پیچیده و احساسی را در قالب یک موزیکال بازی کنند.

هنرپیشه‌های اصلی و نقش‌های آن‌ها

• دنیل دی-لوئیس (Daniel Day-Lewis) در نقش گوئیدو کونتینی (Guido Contini): دنیل دی-لوئیس در این فیلم نقش یک کارگردان سینمای ایتالیایی را بازی می‌کند که با بحران خلاقیت و مشکلات شخصی روبه‌روست. دی-لوئیس با اجرای احساسی و پیچیده‌ی خود توانسته است عمق روانی این شخصیت پرتلاطم را به نمایش بگذارد و او را به یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های موزیکال سینمای مدرن تبدیل کند. نقش گوئیدو، که به نوعی نماینده‌ی خود مارشال و دیگر کارگردانان بزرگ است، به لطف بازی دی-لوئیس به شکلی زنده و باورپذیر تصویر شده است.
• ماریون کوتیار (Marion Cotillard) در نقش لوئیزا کونتینی (Luisa Contini): لوئیزا همسر وفادار گوئیدو است که از خیانت‌ها و بی‌توجهی‌های همسرش رنج می‌برد. ماریون کوتیار با بازی درخشان و درون‌گرایانه‌ی خود، توانسته است نقش زنی که بین عشق و نفرت نسبت به همسرش در کشمکش است، به خوبی به تصویر بکشد. کوتیار برای بازی در این نقش نامزد جوایز مختلفی شد و توانست توجه منتقدان را به خود جلب کند.
• نیکول کیدمن (Nicole Kidman) در نقش کلودیا جنسینی (Claudia Jenssen): کلودیا بازیگری است که در فیلم‌های گوئیدو نقش‌های اصلی را بازی کرده و رابطه‌ای عاطفی و پیچیده با او دارد. نیکول کیدمن با اجرای محکم و باوقار خود، شخصیت کلودیا را به یکی از نقاط عطف فیلم تبدیل کرده است. کیدمن توانسته است تمام شکوه و آسیب‌پذیری یک بازیگر مشهور را که درگیر مشکلات عاطفی است، به تصویر بکشد.
• پنه‌لوپه کروز (Penélope Cruz) در نقش کارلا (Carla): کارلا معشوقه گوئیدو است که نقش مهمی در زندگی عاطفی او دارد. پنه‌لوپه کروز با ترکیبی از جذابیت و شکنندگی، این شخصیت را زنده کرده و با اجرای تأثیرگذار خود، توانسته است نقشی به‌یادماندنی در فیلم خلق کند. بازی کروز در این فیلم باعث شد که او نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شود.
• جودی دنچ (Judi Dench) در نقش لیلیان لافورز (Lilli La Fleur): لیلیان طراح صحنه و مشاور گوئیدو است که او را در طول بحران‌هایش حمایت می‌کند. جودی دنچ با حضور قوی و کاریزماتیک خود، نقش مشاور و مرشد گوئیدو را به خوبی ایفا کرده است. او توانسته است حس طنز و در عین حال جدیت این شخصیت را به نمایش بگذارد.
• کیت هادسن (Kate Hudson) در نقش استفانی (Stephanie): یک روزنامه‌نگار آمریکایی که با گوئیدو مصاحبه می‌کند و به او احساساتی پیدا می‌کند. کیت هادسن با انرژی و شور خاص خود، توانسته است نقشی متفاوت و جوان‌پسند را در این فیلم به نمایش بگذارد.
• سوفیا لورن (Sophia Loren) در نقش مادر گوئیدو (Guido’s Mother): سوفیا لورن، اسطوره‌ی سینمای ایتالیا، در این فیلم نقش مادر گوئیدو را بازی می‌کند. حضور لورن به عنوان یک شخصیت یادآور گذشته‌ی گوئیدو و نقش مادرانه‌ای است که تأثیر عمیقی بر زندگی و روان او داشته است.

شرایط ساخت فیلم و ایده اصلی

“نه” اقتباسی از موزیکال برادوی به همین نام است که خود آن نیز از فیلم کلاسیک “هشت و نیم” (8½) ساخته‌ی فدریکو فلینی (Federico Fellini) در سال 1963 الهام گرفته شده است. داستان فیلم به بحران‌های خلاقیت و مشکلات شخصی یک کارگردان معروف سینمای ایتالیایی می‌پردازد که در آستانه ساخت نهمین فیلم خود قرار دارد.

راب مارشال که خود تجربه زیادی در ساخت موزیکال‌های موفق داشت، در “نه” تلاش کرد تا ترکیبی از واقع‌گرایی و تخیل را به تصویر بکشد. او با استفاده از رقص، موسیقی و طراحی صحنه‌های خیره‌کننده، فضای پیچیده و درونی دنیای هنر و سینما را به نمایش گذاشت.

فیلم با چالش‌های زیادی در زمینه مدیریت بازیگران برجسته، هماهنگی میان بخش‌های مختلف تولید و ترکیب داستان با عناصر موزیکال مواجه بود. با این حال، مارشال با استفاده از تجربه خود توانست این چالش‌ها را به فرصتی برای خلق یک اثر هنری چندبعدی تبدیل کند.

داستان فیلم

“نه” داستان گوئیدو کونتینی، یک کارگردان سینمای ایتالیایی معروف، را روایت می‌کند که در آستانه ساخت نهمین فیلم خود دچار بحران خلاقیت شده است. گوئیدو که به عنوان یک نابغه‌ی سینمایی شناخته می‌شود، تحت فشار شدید کاری و انتظارات عمومی قرار دارد.

در طول فیلم، گوئیدو با زنان مختلفی که در زندگی او نقش داشته‌اند، روبرو می‌شود: همسر وفادارش لوئیزا، معشوقه‌اش کارلا، بازیگر محبوبش کلودیا، و مادرش که همگی به نوعی نماینده جنبه‌های مختلف زندگی و شخصیت او هستند. این زنان نقش مهمی در زندگی و هنر او ایفا می‌کنند و در نهایت، گوئیدو را به سوی کشف مجدد خود و هنرش هدایت می‌کنند.

فیلم از طریق فلش‌بک‌ها و صحنه‌های موزیکال، زندگی پیچیده و درونی گوئیدو را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه هنر و زندگی شخصی او در هم تنیده شده‌اند.

نقد و بررسی فیلم

“نه” یکی از فیلم‌های برجسته در ژانر موزیکال است که توانسته است ترکیبی از هنرهای بصری و روایتی را ارائه دهد. راب مارشال با کارگردانی دقیق و استفاده از طراحی صحنه‌های جذاب، توانسته است فیلمی خیره‌کننده و بصری خلق کند که تماشاگران را به دنیای پیچیده و پرتلاطم سینمای ایتالیا در دهه 60 میلادی می‌برد.

بازی دنیل دی-لوئیس در نقش گوئیدو کونتینی به عنوان قلب تپنده فیلم، یکی از برجسته‌ترین نقاط قوت “نه” است. دی-لوئیس با عمق احساسی و پیچیدگی‌ای که به شخصیت خود می‌بخشد، تماشاگران را به سفری درونی و احساسی می‌برد که نشان‌دهنده بحران‌های هنری و شخصی یک کارگردان بزرگ است.

بازیگرانی همچون ماریون کوتیار، نیکول کیدمن و پنه‌لوپه کروز نیز با اجرای برجسته و احساسی خود، توانسته‌اند لایه‌های مختلفی از شخصیت‌های زنانه فیلم را به نمایش بگذارند و به فیلم غنای بیشتری ببخشند.

فیلم “نه” با بررسی مفاهیمی چون خلاقیت، بحران‌های شخصی، عشق و وفاداری، به تماشاگران نشان می‌دهد که چگونه این عوامل می‌توانند بر زندگی و کار یک هنرمند تأثیر بگذارند. این فیلم با سبک بصری جذاب، موسیقی زیبا و بازی‌های برجسته، یک تجربه سینمایی متفاوت و تاثیرگذار را ارائه می‌دهد.

چرا باید این فیلم را دید؟

“نه” فیلمی است که هم برای علاقه‌مندان به سینمای موزیکال و هم برای کسانی که به دنبال داستان‌های پیچیده و درون‌گرایانه هستند، جذاب خواهد بود. این فیلم با روایت داستانی درباره بحران‌های خلاقیت و مشکلات شخصی یک کارگردان بزرگ، مخاطبان را به دنیای پرتنش و در عین حال جذاب سینما می‌برد.

همچنین، “نه” به دلیل بازی‌های برجسته، کارگردانی هنرمندانه و طراحی صحنه‌های خیره‌کننده، یکی از آثار مهم دهه 2000 در ژانر موزیکال محسوب می‌شود. این فیلم نشان‌دهنده توانایی راب مارشال در خلق فیلم‌های موزیکال پیچیده و در عین حال تاثیرگذار است و به همین دلیل تماشای آن برای هر دوستدار سینمایی ضروری است.