بهترین سوخت برای اتوموبیل‌ها چه می‌تواند باشد؟
در گذشته، بیشتر ماشین‌ها با بنزین کار می‌کردند، اما حتما نباید در آینده هم این‌چنین باشد. سوختهای مایع دیگر و برق هم می‌توانند انرژی لازم ماشین‌ها را تامین کنند. پس تفاوت‌های بین این گزینه‌ها چیست؟ و بهترینشان کدام است؟
بنزین از نفت خام بدست می‌آید سوختی فسیلی که از اعماق زمین استخراج شده است. انرژی موجود در بنزین ناشی از مولکول‌هایی به نام هیدروکربن‌هاست. صد‌ها نوع هیدروکربن مختلف در نفت خام وجود دارد و از همین هیدروکربن‌های مختلف برای تولید بنزین و دیزل استفاده می‌شود ـــ که برای همین نمی‌توانید آن‌ها را به جای یکدیگر استفاده کنید.
سوخت‌هایی که از مشتقات نفت خام هستند بسیار سرشار از انرژی هستند و انرژی زیادی برای شما به ارمغان می‌آورند. متاسفانه، این سوخت‌ها زیان‌های بی‌شماری دارند. نشت نفت باعث آسیب زیست‌محیطی شده و میلیارد‌ها دلار پاکسازی آن هزینه می‌برد. آلودگی هوا ناشی از سوزاندن سوختهای فسیلی مانند این سالانه جان ۴/۵ میلیون انسان را می‌گیرد. و حمل و نقل ۱۶% انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در جهان را شامل می‌شود که نیمی از آن را خودرو‌های سواری که سوخت فسیلی می‌سوزانند، تشکیل می‌دهد. گاز‌های گلخانه‌ای باعث گرم شدن سیاره و نا‌متعادل‌تر شدن آب‌و‌هوا می‌شود. تنها در ایالات متحده، طوفان‌های ناشی از تغییرات آب‌و‌هوایی فقط در پنج سال اخیر باعث خسارت ۵۰۰ میلیون دلاری شده است.
در عین حال که بنزین کارامد است چنین چیز مخربی نمی‌تواند بهترین سوخت باشد. رایج‌ترین گزینه جایگزین برق است. خودرو‌های برقی به‌جای موتور احتراق داخلی (درون سوز) خودرو‌های گاز‌سوز از یک باتری و موتور الکتریکی استفاده می‌کنند، که باید در ایستگاه‌های شارژ، شارژ شوند. آن‌ها با زیرساختهای قدرت مناسب می‌توانند به اندازه خودرو‌های گاز‌سوز کارامد باشند. اگر آن‌ها از برق تولید شده بدون سوختهای فسیلی استفاده کنند، می‌توانند به طور کامل از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای جلوگیری کنند. ماشین‌های برقی از ماشین‌های گاز‌سوز گران‌تر هستند، اما تفاوت هزینه‌ها از سال ۲۰۱۰ به‌سرعت در حال کاهش است.
جایگزین‌های دیگر بنزین دیگر سوختهای مایع هستند. بسیاری از این موارد را میتوان با زیرساختهای مشابه بنزین حمل و ذخیره کرد و در خودرو‌های مشابه استفاده کرد. اگر آن‌ها از کربن دی اکسید موجود در هوا استفاده کنند، می‌توانند سوختی کربن – خنثی باشند یعنی وقتی آن‌ها را می‌سوزانیم، همان کربن دی اکسید را به هوا بر‌می‌گردانیم و بر میزان انتشارات کلی چیزی نمی‌افزاییم.
یکی از رویکرد‌های سوخت کربن – خنثی جذب کربن دی اکسید از هوا و ترکیب کربن آن با هیدروژن‌های آب است. این هیدروکربن‌های شکل گرفته منابع انرژی موجود در سوختهای فسیلی هستند اما اگر از سوختهای بدون انتشار آلاینده‌ها مثل برق پاک استفاده شود. این سوخت‌ها فضای بیشتری نسبت به مقدار بنزین با انرژی یکسان اشغال می‌کنند که یک مانع در استفاده آن‌ها در ماشین‌ها به شمار می‌رود.
رویکرد بعدی ساخت سوخت کربن – خنثی از گیاهان است که در حین فتوسنتز کربن را از هوا جدا می‌کنند. اما پرورش گیاهان هم باید بدون کربن صورت بگیرد ـــ تا از بسیاری از محصولاتی که به کود نیاز دارند که عاملی در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای هستند جلوگیری شود. پس نسل بعدی این سوخت‌ها باید از پسماند‌های گیاهی یا گیاهانی که نیاز به کود ندارند تولید شود زیست‌سوخت‌ها می‌توانند به اندازه بنزین کارامد باشند، اما همه آن‌ها اینگونه نیستند
برای اینکه یک سوخت بهترین گزینه باشد باید مردم بتوانند از پس هزینه‌اش بر بیایند. متاسفانه، هزینه‌های بالای اجرایی کردن تکنولوژی‌ها و یارانه‌های سنگین برای تولید کنندگان سوختهای فسیلی بدین معنی است که بیشتر تکنولوژی‌های سبز از مشتقات سوختهای فسیلی گران‌تر هستند. مقدار تفاوت هزینه به مالیات سبز معروف است.
در حال حاضر دولت‌ها یارانه دادن به خودرو‌های برقی را برای کمک به ایجاد تغییر آغاز کرده‌اند. در برخی نقاط، بسته به قیمت برق و بنزین خودرو‌های برقی می‌توانند علی‌رغم قیمت بالای خودرو در کل ارزان‌تر باشند. جایگزین‌های دیگر پیچیده‌تر هستند، در حال حاضر ـــ قیمت سوختهای مایع کربن – صفر می‌تواند تا دو برابر قیمت بنزین یا بیشتر باشد. نوآوران دارند تمام تلاششان را می‌کنند تا مالیت سبز را کاهش دهند زیرا در نهایت، بهترین سوخت برای مصرف کنندگان مقرون به صرفه‌‌تر و برای سیاره ما پایدار‌تر خواهد بود.
