برآورد میزان موفقیت قرارهای عاشقانه زوج‌ها با هوش مصنوعی و اندازهگیری میزان همسانی پاسخ‌های سیستم عصبی خودکار
در حین یک قرار آشنایی پاسخ‌های فیزیولوژیکی دو نفر حین گفتگو و دیدار با هم هماهنگ می‌شود، این پدیده‌ای است که از آن با نام همسانی فیزیولوژیکی یاد می‌شود.
درجه این همگامی با تعامل در مکالمه و کیفیت همکاری همبستگی دارد و بنابراین می‌تواند برای مشخص کردن میزان تعامل بین فردی مورد استفاده قرار گیرد.
اما در یک تحقیق جالب، محققان از ترکیبی از معیارهای همسانی فیزیولوژیکی و الگوریتم‌های تشخیص الگو برای طبقه‌بندی خودکار چهار سناریو گفتگوی زوج‌های مختلف استفاده کردند:
در این تحقیق به ۱۶ زوج شرکت‌کننده چهار موضوع برای گفت‌وگو داده شد. یک مکالمه مثبت درباره موضوعی که هر دو با خوشحالی با آن موافق بودند، یک مکالمه درباره موضوعی که با ناراحتی با آن مخالف بودند و دو موضوع قابل‌بحث که هر کدام می‌توانست بحث را هدایت کند. ضربان قلب، رسانایی پوست، تنفس و دمای پوست محیطی آنها اندازهگیری شد و ویژگی‌های فردی و میزان همسانی از آنها استخراج شد.
یک سیستم طبقه‌بندی‌کننده دو مرحله‌ای بر اساس همسانی و تجزیه و تحلیل متمایز خطی، توانست با دقت ۷۵.۰٪ میزان موفقیت قرارها و پابرجا ماندن رابطه را مشخص کند.
اما اگر این ویژگی‌های همسانی در نظر گرفته نمی‌شدند، دقت به ۶۵.۶ درصد کاهش می‌یافت.
در آینده، چنین الگوریتم‌های طبقه‌بندی ممکن است کاربردهایی پیدا کنند و میزان موفقیت احتمالی یک قرار یا گفتگوی کاری را مشخص کنند یا از آن بتوان در مشاوره سلامت روان و آموزش استفاده کرد.