نارسایی قلبی چیست؟ علائم، نحوه تشخیص و درمان

نارسایی قلبی که به عنوان نارسایی احتقانی قلب نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که در آن قلب قادر به پمپاژ خون کافی برای رفع نیاز‌های بدن نیست. این بیماری می‌تواند زمانی رخ دهد که قلب ضعیف یا آسیب ببیند، یا زمانی که انسدادی وجود دارد که مانع از پر شدن یا تخلیه مناسب قلب می‌شود. علل شایع نارسایی قلبی عبارتند از بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، دیابت، بیماری دریچه قلب و برخی دارو‌ها.

علائم نارسایی قلبی بسته به شدت بیماری می‌تواند متفاوت باشد، اما ممکن است شامل تنگی نفس، خستگی، تورم در پا‌ها یا مچ پا، ضربان قلب سریع یا نامنظم و مشکل در ورزش باشد. درمان نارسایی قلبی ممکن است شامل تغییراتی در سبک زندگی مانند رژیم غذایی کم سدیم و ورزش، دارو برای بهبود عملکرد قلب و کنترل فشار خون و در برخی موارد، جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه‌های آسیب دیده قلب باشد.

اگر شما یا شخصی که می‌شناسید علائم نارسایی قلبی را تجربه می‌کند، مهم است که فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. تشخیص و درمان به موقع می‌تواند به بهبود نتایج و کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

انواع نارسایی قلبی

نارسایی قلبی را می‌توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد: نارسایی سیستولیک قلب و نارسایی قلبی دیاستولیک. نارسایی سیستولیک قلب زمانی رخ می‌دهد که عضله قلب ضعیف می‌شود و قادر به انقباض با نیروی کافی برای پمپاژ خون در سراسر بدن نیست. نارسایی دیاستولیک قلب زمانی اتفاق می‌افتد که عضله قلب سفت می‌شود و نمی‌تواند به درستی شل شود، که می‌تواند از پر شدن قلب با خون کافی جلوگیری کند.

انواع دیگر نارسایی قلبی عبارتند از نارسایی سمت راست قلب، که زمانی رخ می‌دهد که سمت راست قلب قادر به پمپاژ موثر خون نباشد، و نارسایی سمت چپ قلب، که زمانی رخ می‌دهد که سمت چپ قلب قادر به پمپاژ موثر خون نباشد. .

عوامل خطر نارسایی قلبی

عوامل خطر نارسایی قلبی شامل سابقه حمله قلبی، فشار خون بالا، دیابت، چاقی، سیگار کشیدن و سابقه خانوادگی بیماری قلبی است. برخی از عوامل سبک زندگی مانند سبک زندگی کم تحرک و رژیم غذایی سرشار از سدیم و چربی‌های اشباع شده نیز می‌توانند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهند.

هدف درمان نارسایی قلبی مدیریت علائم، کند کردن پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی است. تغییرات سبک زندگی مانند ترک سیگار، حفظ وزن سالم و پیروی از یک رژیم غذایی سالم برای قلب برای مدیریت نارسایی قلبی مهم هستند. دارو‌هایی مانند مهارکننده‌های ACE، مسدودکننده‌های بتا و دیورتیک‌ها نیز ممکن است برای بهبود عملکرد قلب و مدیریت علائم استفاده شوند.

در موارد شدید نارسایی قلبی، مداخلات جراحی مانند پیوند قلب یا کاشت دستگاه کمکی بطن چپ (LVAD) ممکن است ضروری باشد. نظارت و مدیریت منظم نارسایی قلبی برای بهبود نتایج و جلوگیری از عوارض مهم است.

عوارض نارسایی قلبی

عوارض نارسایی قلبی می‌تواند شامل آریتمی (ضربان قلب نامنظم)، لخته شدن خون، آسیب کلیه، آسیب کبدی و مشکلات دریچه قلب باشد. در برخی موارد، نارسایی قلبی همچنین می‌تواند منجر به وضعیتی به نام شوک قلبی شود، که یک اورژانس پزشکی است که زمانی رخ می‌دهد که قلب قادر به پمپاژ خون کافی برای رفع نیاز‌های بدن نباشد.

پیشگیری از نارسایی قلبی شامل مدیریت عوامل خطر مانند کنترل فشار خون بالا و دیابت، ترک سیگار، حفظ وزن سالم و ورزش منظم است. مصرف رژیم غذایی کم سدیم و چربی اشباع شده و میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل نیز می‌تواند به کاهش خطر نارسایی قلبی کمک کند.

مهم است که از علائم و نشانه‌های نارسایی قلبی آگاه باشید که می‌تواند شامل تنگی نفس، خستگی، تورم در پا‌ها یا مچ پا، ضربان قلب سریع یا نامنظم و دشواری در ورزش باشد. اگر شما یا شخصی که می‌شناسید این علائم را تجربه می‌کند، مهم است که فورا به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

درمان نارسایی قلبی

علاوه بر تغییرات سبک زندگی و دارو‌هایی که قبلاً ذکر شد، سایر درمان‌های نارسایی قلبی شامل برنامه‌های توانبخشی قلبی است که شامل تمرین ورزشی، آموزش و مشاوره برای کمک به افراد مبتلا به نارسایی قلبی برای بهبود عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی‌شان است.

یکی دیگر از گزینه‌های درمانی برای نارسایی قلبی، استفاده از دستگاه‌های قابل کاشت مانند پیس می‌کر یا دفیبریلاتور‌های کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) است. ضربان‌ساز‌ها می‌توانند به تنظیم ریتم قلب کمک کنند، در حالی که ICD می‌تواند ریتم‌های غیرطبیعی قلب را که می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد، کنترل و تصحیح کند.

در برخی موارد، روشی به نام درمان همگام‌سازی مجدد قلبی (CRT) ممکن است برای نارسایی قلبی توصیه شود. CRT شامل کاشت دستگاهی است که تکانه‌های الکتریکی را به هر دو طرف قلب می‌فرستد و به هماهنگ کردن عمل پمپاژ قلب و بهبود کارایی آن کمک می‌کند.

برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی پیشرفته که کاندیدای درمان‌های دیگر نیستند، مراقبت تسکینی و مراقبت از آسایشگاه ممکن است مناسب باشد. این خدمات بر مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی برای افرادی که دارای شرایط جدی یا محدود‌کننده زندگی هستند تمرکز دارد.

برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی، همکاری نزدیک با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی برای ایجاد یک برنامه درمانی که نیاز‌ها و اهداف فردی آن‌ها را برآورده می‌کند، مهم است. نظارت منظم و مراقبت‌های بعدی برای مدیریت نارسایی قلبی و جلوگیری از عوارض مهم است.

علاوه بر درمان‌ها و مداخلات پزشکی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت، برخی اقدامات خودمراقبتی وجود دارد که افراد مبتلا به نارسایی قلبی می‌توانند برای مدیریت وضعیت خود و بهبود کیفیت زندگی خود انجام دهند. این شامل:

نظارت بر مصرف مایعات: افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است نیاز به محدود کردن مصرف مایعات خود داشته باشند تا از تجمع مایعات در بدن جلوگیری شود که می‌تواند علائم نارسایی قلبی را بدتر کند.

خود را به طور منظم وزن کنید: نظارت بر وزن می‌تواند به افراد مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند تا علائم اولیه احتباس مایعات را تشخیص دهند.

پیروی از یک رژیم غذایی سالم برای قلب: رژیم غذایی حاوی سدیم و چربی‌های اشباع شده کم و میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل می‌تواند به مدیریت علائم نارسایی قلبی و کاهش خطر عوارض کمک کند.

ورزش منظم: در حالی که افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است نیاز به محدود کردن فعالیت بدنی خود داشته باشند، ورزش‌های ملایم مانند پیاده روی یا شنا می‌تواند به بهبود عملکرد قلب و سلامت کلی کمک کند.

مدیریت استرس: استرس می‌تواند علائم نارسایی قلبی را بدتر کند، بنابراین یافتن راه‌های سالم برای مدیریت استرس، مانند تکنیک‌های تمدد اعصاب یا مدیتیشن، مهم است.

اجتناب از سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل: سیگار کشیدن و نوشیدن الکل می‌تواند علائم نارسایی قلبی را بدتر کرده و خطر عوارض را افزایش دهد.

پیروی از یک رژیم دارویی: مصرف دارو‌ها طبق تجویز برای مدیریت علائم نارسایی قلبی و بهبود نتایج مهم است.

زمان مراجعه به پزشکی در نارسایی قلبی

یکی دیگر از جنبه‌های مهم مدیریت نارسایی قلبی، درک علائم هشدار‌دهنده بدتر شدن علائم و دانستن زمان مراجعه به پزشک است. این علائم هشدار‌دهنده می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

افزایش تنگی نفس، حتی در حالت استراحت

افزایش ناگهانی وزن یا تورم در پا‌ها یا مچ پا

بدتر شدن خستگی یا ضعف

ضربان قلب سریع یا نامنظم

درد یا فشار قفسه سینه

سرگیجه یا سبکی سر

سرفه یا خس خس سینه

اگر شما یا فردی که با نارسایی قلبی می‌شناسید هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. تاخیر در درمان می‌تواند علائم را بدتر کرده و خطر عوارض را افزایش دهد.

مراقبت‌های جانبی و واکسن در نارسایی قلبی

علاوه بر این، برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی مهم است که در مورد واکسیناسیون‌ها، از جمله واکسن‌های آنفولانزا و ذات‌الریه، به‌روز باشند تا از عفونت‌های تنفسی که می‌توانند علائم نارسایی قلبی را تشدید کنند، جلوگیری کنند.

وجود یک سیستم حمایتی، چه خانواده، دوستان یا یک گروه حمایتی، برای کمک به مدیریت چالش‌های عاطفی و عملی زندگی با نارسایی قلبی مهم است. گروه‌های حمایتی می‌توانند محیطی امن و حمایت‌کننده برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی فراهم کنند تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، از دیگران بیاموزند و نکات و منابع عملی را برای مدیریت شرایط خود بیابند.

برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی، نظارت دقیق بر دارو‌های خود و گزارش هرگونه عوارض جانبی یا تغییر در علائم به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی نیز مهم است. برخی از دارو‌هایی که برای درمان نارسایی قلبی استفاده می‌شوند می‌توانند عوارض جانبی مانند سرگیجه، خستگی و فشار خون پایین داشته باشند و ممکن است به مرور زمان نیاز به تنظیم داشته باشند.

افراد مبتلا به نارسایی قلبی نیز باید از تداخلات دارویی بالقوه آگاه باشند، زیرا برخی از دارو‌ها می‌توانند با یکدیگر تداخل داشته باشند و بر عملکرد قلب تأثیر بگذارند یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهند.

ویزیت‌های منظم منظم پیگیری با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای مدیریت نارسایی قلبی و اطمینان از اینکه دارو‌ها و سایر درمان‌ها به طور موثر کار می‌کنند ضروری است. در طول این قرار ملاقات‌ها، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ممکن است عملکرد قلب را کنترل کنند، فشار خون و سایر علائم حیاتی را بررسی کنند و در صورت نیاز دارو‌ها را تنظیم کنند.

همچنین برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی داشتن برنامه‌ای برای مدیریت موقعیت‌های اورژانسی مانند تغییرات ناگهانی علائم یا نیاز به بستری شدن در بیمارستان بسیار مهم است. این ممکن است شامل داشتن لیستی از تماس‌های اورژانسی، نگه داشتن یک کپی از تاریخچه پزشکی و فهرست دارو‌ها و دانستن زمان مراجعه به مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشد.

به طور خلاصه، مدیریت نارسایی قلبی شامل ترکیبی از درمان‌های پزشکی، تغییرات سبک زندگی و اقدامات مراقبت از خود است. با مراقبت و مدیریت مناسب، می‌توان نتایج و کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری را بهبود بخشید.

برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی، داشتن یک تیم چند رشته‌ای متشکل از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای ارائه مراقبت‌های جامع با یکدیگر مهم است. این تیم ممکن است شامل یک متخصص قلب، یک پزشک مراقبت‌های اولیه، یک پزشک پرستار یا دستیار پزشک، یک متخصص تغذیه، یک فیزیوتراپیست و یک مددکار اجتماعی باشد.

متخصص قلب معمولاً ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اولیه برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی است و بر مدیریت کلی این بیماری نظارت می‌کند. آن‌ها ممکن است آزمایش‌های تشخیصی را انجام دهند، دارو‌ها را تنظیم کنند و در صورت نیاز به سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ارجاع دهند.

پزشک مراقبت‌های اولیه همچنین نقش مهمی در مدیریت نارسایی قلبی ایفا می‌کند، زیرا ممکن است اولین ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی باشد که علائم را شناسایی کرده و بیماران را برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع می‌دهد.

پزشک پرستار یا دستیار پزشک ممکن است برای نظارت بر عملکرد قلب، تنظیم دارو‌ها و آموزش بیمار در مورد اقدامات مراقبت از خود و اصلاح شیوه زندگی، از نزدیک با متخصص قلب همکاری کند.

متخصص تغذیه می‌تواند به افراد مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند تا یک برنامه غذایی سالم برای قلب تهیه کنند که دارای سدیم و چربی‌های اشباع کم و میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل باشد.

فیزیوتراپیست می‌تواند به افراد مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند تا یک برنامه ورزشی ایمن و موثر برای نیاز‌ها و توانایی‌های فردی آن‌ها ایجاد کنند.

مددکار اجتماعی می‌تواند از افراد مبتلا به نارسایی قلبی و خانواده‌هایشان حمایت عاطفی و عملی کند و ممکن است به ارتباط آن‌ها با منابع اجتماعی مانند گروه‌های حمایتی یا برنامه‌های کمک مالی کمک کند.

این تیم چند رشته‌ای با همکاری یکدیگر می‌توانند اطمینان حاصل کنند که افراد مبتلا به نارسایی قلبی مراقبت‌های جامعی را که برای مدیریت شرایط و بهبود کیفیت زندگی‌شان نیاز دارند، دریافت می‌کنند.

یکی دیگر از جنبه‌های مهم مدیریت نارسایی قلبی، آگاه ماندن و درگیر شدن در مراقبت از خود است. این شامل آموزش خود در مورد شرایط، درک دارو‌ها و درمان‌ها، و مشارکت فعالانه در تصمیم‌گیری‌های مربوط به مراقبت از خود است.

منابع آموزشی از ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، گروه‌های حمایتی و سازمان‌های حمایت از بیمار در دسترس است. این منابع می‌توانند اطلاعاتی در مورد رژیم‌های غذایی سالم برای قلب، اقدامات مراقبت از خود، برنامه‌های ورزشی و نکاتی برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی ارائه دهند.

همچنین برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی مهم است که به طور آشکار و صادقانه با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد علائم، نگرانی‌ها و ترجیحات خود ارتباط برقرار کنند. این می‌تواند اطمینان حاصل شود که درمان‌ها متناسب با نیاز‌های فردی هستند و عوارض جانبی یا عوارض احتمالی به سرعت برطرف می‌شوند.

علاوه بر این، حمایت خانواده، دوستان و سایر مراقبان برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی ضروری است. مراقبان می‌توانند به نظارت بر علائم، ارائه حمایت عاطفی و کمک به کار‌های روزانه در صورت نیاز کمک کنند.

همچنین مهم است که بدانیم نارسایی قلبی می‌تواند یک بیماری مزمن باشد و مدیریت موثر آن ممکن است نیاز به تنظیم مداوم دارو‌ها، اصلاح شیوه زندگی و سایر درمان‌ها داشته باشد. به این ترتیب، قرار ملاقات‌های منظم پیگیری با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی برای نظارت بر علائم و اطمینان از اینکه درمان‌ها به طور موثر کار می‌کنند ضروری است.

علاوه بر این، شناخت تأثیر عاطفی زندگی با نارسایی قلبی مهم است. این وضعیت می‌تواند استرس‌زا باشد و ممکن است باعث احساس اضطراب، افسردگی یا انزوای اجتماعی شود. در صورت نیاز، جستجوی حمایت عاطفی از عزیزان یا متخصصان سلامت روان بسیار مهم است.

در نهایت، مهم است که بدانیم اصلاح سبک زندگی و اقدامات مراقبت از خود می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر مدیریت نارسایی قلبی داشته باشد. این‌ها ممکن است شامل کاهش مصرف سدیم، حفظ وزن سالم، ترک سیگار، مدیریت استرس، و فعال ماندن بدنی در محدوده شرایط خود باشد. با اتخاذ این عادات سالم و همکاری نزدیک با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، افراد مبتلا به نارسایی قلبی می‌توانند سلامت و رفاه کلی خود را بهبود بخشند.