DNA انسان در سراسر سیاره پراکنده شده و این دانشمندان را نگران کرده. اما چرا؟

ریزش طبیعی پوست شما، یا هر فولیکول مو، مژه و قطره تف شما که بر زمین میافتد، حاوی دستورالعملهایی است که در به صورتک د شیمیایی نوشته شده است، کدی که منحصر به شماست.
بر اساس یک مطالعه جدید، فناوری به حدی پیشرفت کرده است که اکنون میتوان تکههای DNA انسان را از هوا، آب یا خاک غربال کند و اطلاعات شخصی افرادی را که آنها را رها کردهاند، رمزگشایی کند.
ممکن است در نگاه اول چنین چیزی کاربردی به نظر برسد، نویسندگان یک پژوهش جدید هشدار میدهند که جامعه ممکن است برای عواقب آن آماده نباشد.
سطح زمین مملو از در سلولهای گیاهی و جانوری دور ریخته شده است، اینها تجزیه میشوند و چیزی که محققان از آن به عنوان DNA محیطی یا ‘e’ یاد میکنند، بیرون میریزد.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
با تکثیر کوچکترین تکههای eDNA و خواندن توالیها، محققان میتوانند بهطور دقیق فهرستی از ارگانیسمهای موجود در هر زیستگاه را با سرعت و بدون نیاز به هزینه برای کار میدانی، بهطور دقیق تهیه کنند.
علاوه بر این، آن نمونههای ژنتیکی نماینده میتوانند اطلاعاتی به ما ارائه دهند که هیچ فرآیند دیگری به تنهایی قادر به انجام آن نیست، مانند اطلاعرسانی به محققان در مورد وجود بیماریها یا روابط بین جمعیتها.
زمانی که جانورشناسان ژنهای گمشده را از رسوبات باستانی استخراج میکنند یا به دنبال نشانههایی از یک هیولای اساطیری در دریاچه نس هستند، همه چیز خوب به نظر میرسد. اما در مواد ژنتیکی حتما رشتههایی از مواد باقی مانده از انسانهای رهگذر نیز وجود دارد و کسی دوست ندارد در مورد DNA او کسی جاسوسی کند.
در حالی که روشهای قدیمیتر توالییابی برای یافتن توالیهای ژنتیکی انسانی در نمونههای eDNA با مشکل مواجه بودند، فرآیندی که به نام توالییابی تفنگ شاتگانی شناخته میشود، این محدودیت را ندارد.
تیم تحقیقاتی از نزدیک آزمایشگاه ویتنی برای علوم زیستی دریایی، از کنار رودخانهای در ایرلند، نمونههایی آب و ماسه گرفتند. از جمله مکانهایی که نمونهها را از آنها جمعآوری کردند، یک جزیره متروک و یک رودخانه کوهستانی دور از سکونت انسان بود. بسیاری از قطعات کروموزومی، حاوی اطلاعات شناسایی در مورد منبع خود بودند.
دافی – یکی از محققان- میگوید: «ما در تمام طولاین پروژه از میزان DNA انسان و کیفیت آن متعجب شدهایم. “در بیشتر موارد کیفیت تقریباً برابر با نمونهبرداری از یک فرد است.”
هر کسی میتواند بیاید و این اطلاعات را جمعآوری کند. اما آیا برای گرفتن آن نمونهها نیاز به رضایت دارید؟ یا باید برخی کنترلها را برای حذف اطلاعات انسانی اعمال کنید؟”
به عنوان یک ابزار پزشکی قانونی، مزایای این کار چیزی شبیه به یک شمشیر دولبه است که روشهای را برای ردیابی افراد در صحنه جنایت گسترش میدهد.
این نگرانی وجود دارد که نظارت عمومی به برچسب کاذب امنیت با استفاده از این شیوه به ناکجاآباد برود.
به عبارت دیگر بهرهبرداری از اطلاعات ژنتیکی ریختهشده بهطور غیرارادی برای اهداف تحقیقاتی، این خطر را دارد که همه ما تحت نظارت دائمی ژنتیکی قرار گیریم.
ممکن است در آینده آرشیوی از تکههای DNA که تقریباً در هر صحنه جنایی وجود دارد نگهداری شود، تاین امر یک شمشیر دو لبه است. چه کسانی باید به DNA ما دسترسی داشته باشند؟
این تحقیق در Nature Ecology and Evolution منتشر شده.