تشخیص اعتیاد به اینترنت به چه صورت است؟ آیا درمان دارد؟
اعتیاد به اینترنت که به عنوان استفاده مشکل‌زا از اینترنت یا استفاده اجباری از اینترنت نیز شناخته می‌شود، به استفاده بیش از حد و غیرقابل کنترل اینترنت اشاره دارد که در زندگی روزمره، روابط و رفاه کلی فرد اختلال ایجاد می‌کند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که به عنوان یک مدل زبان هوش مصنوعی، نمی‌توانم تشخیص رسمی ارائه کنم. فقط متخصصان بهداشت روان واجد شرایط، مانند روانشناس یا روانپزشک، می‌توانند اعتیاد به اینترنت را تشخیص دهند.
همانطور که گفته شد، متخصصان سلامت روان معمولاً اعتیاد به اینترنت را با استفاده از معیار‌ها و دستورالعمل‌های تشخیصی تعیین شده توسط مقامات شناخته شده، مانند راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) یا طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD-11) ارزیابی می‌کنند.
علائم و نشانه‌های رایج اعتیاد به اینترنت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اشتغال به اینترنت: مدام به آنلاین بودن، برنامه‌ریزی جلسه آنلاین بعدی یا تجدید تجربه‌های آنلاین گذشته فکر می‌کنید.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
از دست دادن کنترل: تلاش‌های ناموفق برای محدود کردن یا کنترل استفاده از اینترنت، صرف زمان بیش از حد آنلاین، و ناتوانی در کاهش مصرف با وجود پیامد‌های منفی.
غفلت از فعالیت‌های دیگر: غفلت یا از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردید، مانند سرگرمی‌ها، معاشرت، کار یا مدرسه، به دلیل استفاده بیش از حد از اینترنت.
علائم ترک: تحریک‌پذیری، بی قراری یا اضطراب هنگام تلاش برای کاهش یا توقف استفاده از اینترنت.
فرار از مشکلات یا احساسات: استفاده از اینترنت به عنوان راهی برای فرار از مشکلات، ر‌هایی از احساسات منفی یا مقابله با استرس.
مشکلات روابط: مشکلات در روابط شخصی، مانند غفلت از خانواده و دوستان یا تجربه درگیری به دلیل استفاده بیش از حد از اینترنت.
تأثیر منفی بر زندگی: تجربه پیامد‌های منفی در زمینه‌های مختلف زندگی مانند عملکرد تحصیلی یا کاری، سلامت جسمانی، رفاه روانی و ثبات مالی در نتیجه اعتیاد به اینترنت.
اگر مشکوک هستید که شما یا شخصی که می‌شناسید ممکن است با اعتیاد به اینترنت دست و پنجه نرم کنید، توصیه می‌شود از یک متخصص سلامت روان کمک حرفه‌ای بگیرید. آن‌ها می‌توانند یک ارزیابی کامل انجام دهند، یک تشخیص دقیق ارائه دهند و گزینه‌های درمانی مناسب متناسب با نیاز‌های فرد را پیشنهاد کنند.
علل و عوامل خطر:
عوامل روانی: اعتیاد به اینترنت می‌تواند با مسائل روانی زمینه‌ای مانند اضطراب، افسردگی، تنهایی یا اعتماد به نفس پایین همراه باشد. استفاده از اینترنت به عنوان مکانیزم مقابله با این شرایط می‌تواند به توسعه اعتیاد کمک کند.
عوامل اجتماعی: برخی عوامل اجتماعی مانند عدم حمایت اجتماعی، مشکلات در روابط بین فردی یا انزوای اجتماعی می‌توانند خطر اعتیاد به اینترنت را افزایش دهند.
عوامل محیطی: دسترسی آسان به اینترنت، به ویژه از طریق تلفن‌های هوشمند و سایر دستگاه‌های قابل حمل، می‌تواند استفاده بیش از حد و مداوم از اینترنت را تسهیل کند.
مکانیسم‌های تقویتی: اینترنت اشکال مختلفی از لذت فوری را ارائه می‌دهد، مانند اعتبار اجتماعی، پاداش‌های بازی یا هیجان فعالیت‌های آنلاین، که می‌تواند رفتار‌های اعتیادآور را تقویت کند.
پیامد‌های احتمالی:
مشکلات سلامت جسمانی: استفاده بیش از حد از اینترنت می‌تواند منجر به سبک زندگی بی تحرک، عدم فعالیت بدنی، اختلال در الگو‌های خواب، فشار چشم و مشکلات اسکلتی عضلانی شود.
مشکلات تحصیلی یا شغلی: اعتیاد به اینترنت می‌تواند بر عملکرد در مدرسه یا محل کار تأثیر منفی بگذارد و منجر به کاهش بهره وری، نمرات ضعیف، غیبت یا از دست دادن شغل شود.
نگرانی‌های مربوط به سلامت روان: اعتیاد به اینترنت ممکن است به شرایط سلامت روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال اضطراب اجتماعی کمک کند یا آن را تشدید کند.
روابط مختل: استفاده بیش از حد از اینترنت می‌تواند روابط با خانواده، دوستان و شرکای عاشقانه را به دلیل بی توجهی، عدم ارتباط یا درگیری‌های ناشی از رفتار‌های اعتیادآور تیره کند.
مشکلات مالی: درگیر شدن در قمار آنلاین، اعتیاد به خرید، یا خدمات مبتنی بر اشتراک می‌تواند منجر به بی ثباتی مالی و بدهی شود.
گزینه‌های درمان:
روان درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان فردی یا گروه درمانی می‌تواند به افراد کمک کند تا مسائل اساسی را شناسایی کرده و به آن‌ها رسیدگی کنند، راهبرد‌های مقابله سالم‌تری ایجاد کنند و افکار و رفتار‌های مشکل ساز مرتبط با استفاده از اینترنت را اصلاح کنند.
خانواده درمانی: مشارکت اعضای خانواده در درمان می‌تواند به بهبود ارتباطات، حل تعارضات و ایجاد مجدد مرز‌های سالم در اطراف استفاده از اینترنت کمک کند.
گروه‌های پشتیبانی: پیوستن به گروه‌های پشتیبانی یا جوامع آنلاین که به طور خاص بر اعتیاد به اینترنت متمرکز شده‌اند، می‌تواند حس درک، تأیید و حمایت را از سوی دیگرانی که چالش‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند، ایجاد کند.
تغییرات سبک زندگی: تشویق به عادات سالم‌تر، مانند تعیین محدودیت‌های زمانی برای استفاده از اینترنت، شرکت در فعالیت‌های آفلاین، ایجاد یک برنامه خواب ثابت، و حفظ یک سبک زندگی متعادل، می‌تواند به کاهش اعتیاد به اینترنت کمک کند.
درمان اختلال همزمان: اگر اعتیاد به اینترنت با سایر شرایط سلامت روان همراه باشد، پرداختن به هر دو موضوع به طور همزمان برای بهبودی مؤثر بسیار مهم است.
به یاد داشته باشید، مشورت با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط برای ارزیابی جامع، تشخیص و برنامه درمانی شخصی اعتیاد به اینترنت ضروری است.
ابزار‌های غربالگری: متخصصان سلامت روان ممکن است از ابزار‌های غربالگری برای ارزیابی شدت اعتیاد به اینترنت و تأثیر آن بر زندگی افراد استفاده کنند. این ابزار‌ها شامل پرسشنامه‌هایی مانند آزمون اعتیاد به اینترنت (IAT)، تست اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT) یا مقیاس اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی برگن (BSMAS) است. این ارزیابی‌ها به ارزیابی میزان اعتیاد به اینترنت و هدایت برنامه‌ریزی درمانی کمک می‌کند.
تشخیص دوگانه: اعتیاد به اینترنت اغلب می‌تواند با سایر اختلالات سلامت روان مانند سوء مصرف مواد، اختلالات اضطرابی یا اختلالات خلقی همراه باشد. در چنین مواردی، پرداختن به هر دو شرایط به طور همزمان برای بهبود موفقیت‌آمیز ضروری است.
درمان دارویی: در حالی که هیچ داروی خاصی برای اعتیاد به اینترنت تایید نشده است، در برخی موارد، ممکن است دارو‌هایی برای رفع بیماری‌های زمینه‌ای سلامت روانی که به رفتار‌های اعتیادآور، مانند افسردگی یا اضطراب کمک می‌کنند، تجویز شود.
استراتژی‌های خودیاری: علاوه بر درمان حرفه‌ای، افراد می‌توانند استراتژی‌های خودیاری را برای مدیریت اعتیاد به اینترنت اتخاذ کنند. این ممکن است شامل تعیین محدودیت‌های زمانی خاص برای استفاده از اینترنت، اجرای دوره‌های سم‌زدایی دیجیتال، درگیر شدن در فعالیت‌های جایگزین، تمرین تکنیک‌های تمرکز حواس یا آرامش، و جستجوی حمایت از دوستان و خانواده باشد.
راهنمایی والدین: والدین نقش مهمی در کمک به فرزندان خود در ایجاد عادات اینترنتی سالم دارند. ارتباطات باز، تعیین مرز‌ها و قوانین پیرامون استفاده از اینترنت، نظارت بر فعالیت‌های آنلاین، و تشویق فعالیت‌های آفلاین و تعاملات اجتماعی می‌تواند به یک رابطه متعادل و سالم با اینترنت کمک کند.
آگاهی و آموزش: افزایش آگاهی در مورد اعتیاد به اینترنت و پیامد‌های بالقوه آن مهم است. برنامه‌ها و کمپین‌های آموزشی می‌توانند به افراد، خانواده‌ها و جوامع کمک کنند تا علائم، خطرات و اقدامات پیشگیرانه مرتبط با اعتیاد به اینترنت را درک کنند.
توجه به این نکته مهم است که رویکرد درمانی ممکن است بسته به شدت اعتیاد به اینترنت و نیاز‌های فردی متفاوت باشد. به دنبال کمک حرفه‌ای از یک متخصص سلامت روان برای ارزیابی شخصی و راهنمایی در مورد مناسب‌ترین گزینه‌های درمانی توصیه می‌شود.
اگر سؤال یا نگرانی خاصی در مورد اعتیاد به اینترنت دارید، در صورت تمایل بپرسید!
اعتیاد به بازی‌های آنلاین: اعتیاد به بازی‌های آنلاین شکل خاصی از اعتیاد به اینترنت است که حول بازی‌های بیش از حد و اجباری می‌چرخد. این می‌تواند منجر به نادیده گرفتن سایر مسئولیت‌ها، اختلال در الگو‌های خواب، انزوای اجتماعی و علائم کناره‌گیری در هنگام تلاش برای کاهش یا توقف بازی شود.
اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی: اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی به استفاده بیش از حد و اجباری از پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی مانند فیس بوک، اینستاگرام، توییتر یا تیک تاک اشاره دارد. این می‌تواند شامل بررسی مداوم اعلان‌ها، جستجوی اعتبار از طریق لایک‌ها و کامنت‌ها، و صرف زمان بیش از حد در رسانه‌های اجتماعی به قیمت سایر فعالیت‌ها و روابط باشد.
اعتیاد به اینترنت در کودکان و نوجوانان: اعتیاد به اینترنت می‌تواند افراد در هر سنی از جمله کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار دهد. استفاده بیش از حد از اینترنت در طول مراحل رشد می‌تواند در عملکرد تحصیلی، رشد مهارت‌های اجتماعی و رفاه کلی اختلال ایجاد کند. راهنمایی والدین و تعیین محدودیت‌های متناسب با سن در استفاده از اینترنت برای کاهش خطرات ضروری است.
اختلال بازی اینترنتی (IGD): اختلال بازی اینترنتی وضعیتی است که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) در طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD-11) به رسمیت شناخته شده است. با اختلال در کنترل بازی، اولویت دادن به بازی بر سایر فعالیت‌ها و ادامه بازی علیرغم پیامد‌های منفی مشخص می‌شود. IGD به طور خاص بر اعتیاد به بازی و اختلالات مرتبط با آن تمرکز دارد.
درمان به کمک فناوری: با افزایش اعتیاد به اینترنت، فناوری‌ها و ابزار‌های دیجیتالی در حال ظهور نیز وجود دارند که می‌توانند به روند درمان کمک کنند. این‌ها می‌تواند شامل برنامه‌های گوشی‌های هوشمند، مداخلات مبتنی بر وب یا گروه‌های پشتیبانی آنلاین باشد که منابع، ابزار‌های خود نظارتی و مداخلات ساختاریافته را برای افرادی که به دنبال کمک برای اعتیاد به اینترنت هستند ارائه می‌دهند.
درمان آنلاین: با توجه به ماهیت اعتیاد به اینترنت، درمان آنلاین یا از راه دور می‌تواند گزینه‌ای مناسب و در دسترس برای افرادی باشد که به دنبال کمک هستند. این به افراد اجازه می‌دهد تا از راه دور پشتیبانی و راهنمایی حرفه‌ای دریافت کنند و به نگرانی‌های اعتیاد به اینترنت خود به شیوه‌ای محرمانه و راحت رسیدگی کنند.
حوزه اعتیاد اینترنتی و درمان آن همچنان در حال پیشرفت است. تحقیقات برای کشف جنبه‌های مختلف، از جمله مکانیسم‌های اساسی، رویکرد‌های درمانی موثر و استراتژی‌های پیشگیری ادامه دارد.
