.

مدیران نمی‌خواهند نسل Z را استخدام کنند؛ کمبود مهارت‌های نرم عامل اصلی است

اصلا این نسل Z چه کسانی هستند؟

نسل Z به افرادی اطلاق می‌شود که بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ متولد شده‌اند و به عنوان نخستین نسل کاملاً دیجیتال شناخته می‌شوند. این نسل در دورانی رشد کرده است که اینترنت، تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره تبدیل شده‌اند. آن‌ها

توانایی فوق‌العاده‌ای در استفاده از ابزارهای دیجیتال، اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌های آنلاین دارند. این ویژگی، آن‌ها را به گروهی سازگار، انعطاف‌پذیر و آشنا به نوآوری تبدیل کرده است. افراد این نسل اغلب به مهارت‌های فنی، برنامه‌نویسی، طراحی گرافیکی و تولید محتوا مسلط هستند و توانایی یادگیری سریع آن‌ها، محیط‌های آموزشی و کاری را تحت تأثیر قرار داده.

آن‌ها به شدت به عدالت اجتماعی، تغییرات آب‌وهوایی و مسائل فرهنگی حساس هستند و خواهان تغییرات مثبت در جامعه‌اند. انعطاف‌پذیری ذهنی، تفکر انتقادی و علاقه به یادگیری مداوم، آن‌ها را به نیروی کار بالقوه قدرتمندی تبدیل کرده است. درعین‌حال، وابستگی زیاد به فناوری باعث شده است مهارت‌های ارتباطی حضوری و اجتماعی آن‌ها کمتر توسعه یابد. نسل Z همچنین به دلیل قرار گرفتن در معرض اطلاعات زیاد، توانایی بالایی در جستجوی داده‌ها و تحلیل سریع اطلاعات دارند. آن‌ها به مشاغل منعطف و دورکاری علاقه‌مند هستند و ترجیح می‌دهند تعادل بین کار و زندگی شخصی را حفظ کنند.

ویژگی‌های روان‌شناختی و اجتماعی نسل Z

از نظر روان‌شناسی، نسل Z به عنوان افرادی مستقل، واقع‌گرا و متکی به خود شناخته می‌شوند. این نسل، برخلاف نسل‌های قبلی، به دلیل بزرگ شدن در محیط‌های ناپایدار اقتصادی و سیاسی، تمایل به امنیت مالی دارند و اغلب به دنبال راه‌های نوین برای کسب درآمد هستند. آن‌ها اهمیت زیادی به توسعه فردی می‌دهند و با تمرکز بر مهارت‌های جدید، همواره به دنبال پیشرفت هستند. بسیاری از آن‌ها در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ به بلوغ رسیدند و تجربه آموزش از راه دور باعث شد مهارت‌های خودتنظیمی و مدیریت زمان را به‌طور متفاوتی توسعه دهند. این تجربه، همچنین احساس تنهایی و انزوا را در بین آن‌ها افزایش داد که می‌تواند روی تعاملات اجتماعی آن‌ها تأثیر منفی بگذارد. از نظر فرهنگی، این نسل ارزش‌های شفافیت، صداقت و مسئولیت‌پذیری را گرامی می‌دارد و علاقه زیادی به برندها و شرکت‌هایی دارد که این اصول را رعایت می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد آن‌ها به همکاری تیمی اهمیت می‌دهند، اما گاهی در مواجهه با چالش‌های پیچیده نیاز به راهنمایی بیشتری دارند. ارتباطات آن‌ها بیشتر از طریق پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود و این امر باعث شده است مهارت‌های گفتاری سنتی کمتر در آن‌ها توسعه یابد. نسل Z به دنبال معنادار بودن در کارهایشان هستند و ترجیح می‌دهند در محیط‌هایی کار کنند که ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی را ارتقا دهند.


چالش‌های استخدام نسل Z در عصر مهارت‌های نرم

بازار کار مدرن به سرعت در حال تغییر است و انتظارات از نیروی کار نیز به همان اندازه پیچیده‌تر شده است. دیگر صرفاً داشتن مدرک تحصیلی یا مهارت‌های فنی برای موفقیت حرفه‌ای کافی نیست. کارفرمایان امروز به دنبال کارکنانی هستند که علاوه بر مهارت‌های سخت یا Hard Skills مانند برنامه‌نویسی، طراحی و تحلیل داده، مهارت‌های نرم یا Soft Skills را نیز در سطح بالایی داشته باشند. مهارت‌هایی مانند ارتباط مؤثر، حل مسئله، همکاری، مدیریت زمان، رهبری و انعطاف‌پذیری تبدیل به ستون‌های اساسی برای موفقیت در محیط‌های کاری پیچیده و تیم‌محور شده‌اند.

اما گزارش‌های اخیر نشان می‌دهند که نسل Z،  در این زمینه‌ها دچار ضعف هستند. به همین دلیل بسیاری از مدیران و کارفرمایان تمایل چندانی به استخدام این نسل ندارند. این وضعیت، هم برای فارغ‌التحصیلان جدید و هم برای شرکت‌ها به یک بحران تبدیل شده است.

در ادامه، این مسئله را با بررسی آمارها، دلایل این مشکل و راه‌حل‌های پیشنهادی تجزیه و تحلیل خواهیم کرد.


آمارهای نگران‌کننده درباره نسل Z و استخدام

تحقیقات جدید تصویری روشن از چالش‌هایی که نسل Z با آن مواجه است ارائه می‌دهند.

  • ۲۵ درصد مدیران حاضر به استخدام فارغ‌التحصیلان جدید نیستند.
  • طبق پژوهشی از مؤسسه Burning Glass، ۵۰ درصد فارغ‌التحصیلان جدید یک سال پس از فارغ‌التحصیلی همچنان در مشاغلی پایین‌تر از سطح تخصصی خود فعالیت می‌کنند.
  • ۷۵ درصد مدیران اعلام کرده‌اند که کارکنان نسل Z نیاز به زمان و منابع بیشتری برای مدیریت دارند.
  • ۲۰ درصد مدیران حتی به دلیل استرس زیاد در نظارت بر این نیروها، به ترک شغل خود فکر کرده‌اند.

این آمارها به روشنی نشان می‌دهند که عدم آمادگی نسل Z برای ورود به بازار کار، نه‌تنها برای خود آن‌ها بلکه برای مدیران و شرکت‌ها نیز مشکلات جدی ایجاد کرده است.


چرا نسل Z در مهارت‌های نرم ضعیف است؟

دلایل متعددی برای ضعف مهارت‌های نرم در نسل Z وجود دارد، اما همه‌گیری کووید-۱۹ این مسئله را تشدید کرده است.

۱. اثرات همه‌گیری بر تعاملات اجتماعی

  • تحقیقات گارتنر نشان داده است که ۴۶ درصد نسل Z معتقدند همه‌گیری کرونا دستیابی به اهداف تحصیلی و حرفه‌ای را دشوارتر کرده است.
  • آموزش آنلاین و محدود شدن تعاملات حضوری باعث شد این نسل فرصت کسب مهارت‌های اجتماعی، مانند مذاکره، شبکه‌سازی و مدیریت زمان را از دست بدهد.

۲. تمرکز بیش از حد بر مهارت‌های فنی

  • سیستم‌های آموزشی عمدتاً بر آموزش مهارت‌های سخت، مانند برنامه‌نویسی، حسابداری و توسعه نرم‌افزار تمرکز دارند.
  • این تمرکز باعث شده است مهارت‌های نرم مانند تفکر انتقادی، حل مسئله و مدیریت تعارض مورد غفلت قرار گیرند.

۳. وابستگی زیاد به فناوری‌های دیجیتال

  • نسل Z به عنوان نسل دیجیتال شناخته می‌شود که با فناوری‌های هوشمند بزرگ شده است.
  • این وابستگی به ارتباطات دیجیتال باعث کاهش تعاملات رو در رو شده و توانایی برقراری ارتباط مؤثر در محیط‌های کاری سنتی را تضعیف کرده است.

چرا مهارت‌های نرم مهم هستند؟

مهارت‌های نرم، برخلاف مهارت‌های فنی، توانایی‌هایی هستند که فرد را قادر می‌سازند به‌طور مؤثر با دیگران تعامل داشته باشد، مشکلات را حل کند و در شرایط چالش‌برانگیز تصمیم‌گیری کند.

۱. کار تیمی و همکاری

  • پروژه‌های امروزی اغلب نیاز به تیم‌های چندرشته‌ای دارند. نبود مهارت‌هایی مانند گوش دادن فعال یا مدیریت تعارض می‌تواند روند پیشرفت پروژه‌ها را مختل کند.

۲. سازگاری با تغییرات

  • دنیای کسب‌وکار دائماً در حال تغییر است و کارکنان باید انعطاف‌پذیری بالایی داشته باشند تا بتوانند خود را با شرایط جدید وفق دهند.

۳. رهبری و مدیریت زمان

  • توانایی هدایت تیم‌ها و مدیریت مؤثر زمان برای اجرای پروژه‌ها حیاتی است. ضعف در این زمینه‌ها منجر به کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌ها خواهد شد.

راهکارهایی برای توسعه مهارت‌های نرم در نسل Z

برای رفع این چالش، کسب‌وکارها و سیستم‌های آموزشی باید به دنبال راهکارهای عملی باشند.

۱. آموزش مهارت‌های نرم در مدارس و دانشگاه‌ها

  • مدارس باید برنامه‌هایی برای آموزش مهارت‌هایی مانند مذاکره، مدیریت زمان و تفکر انتقادی ارائه دهند.
  • دانشگاه‌ها می‌توانند برنامه‌های کارآموزی و کارگاه‌های عملی برگزار کنند تا دانشجویان تجربه واقعی کسب کنند.

۲. برنامه‌های توسعه حرفه‌ای در شرکت‌ها

  • بیش از ۴۵ درصد شرکت‌ها برای کمک به کارکنان نسل Z، کلاس‌های آموزشی ویژه‌ای برگزار کرده‌اند که ۶۶ درصد موفقیت‌آمیز بوده‌اند.
  • شرکت‌ها باید برنامه‌های آموزشی متمرکز بر مهارت‌های رهبری، همکاری و مدیریت پروژه ارائه دهند.

۳. ایجاد فرصت‌های کارآموزی و مربی‌گری

  • برنامه‌های کارآموزی می‌توانند به نسل Z فرصتی برای کسب تجربه عملی و رشد مهارت‌های اجتماعی بدهند.
  • ارتباط با مربیان و مدیران ارشد به آن‌ها کمک می‌کند تا اعتمادبه‌نفس خود را افزایش دهند.

۴. بهره‌گیری از فناوری برای آموزش مجازی

  • از ابزارهای آموزشی آنلاین مانند وبینارها و شبیه‌سازی‌های مجازی برای تقویت مهارت‌های نرم استفاده شود.
  • برنامه‌های تعاملی مانند کارگاه‌های گروهی آنلاین و بازی‌های مدیریتی می‌توانند تأثیرگذار باشند.

آیا نسل Z می‌تواند با چالش‌ها کنار بیاید؟

اگرچه نسل Z با کمبود مهارت‌های نرم دست و پنجه نرم می‌کند، اما ظرفیت بالایی برای رشد و یادگیری دارد. این نسل به دلیل آشنایی با فناوری، خلاقیت و انعطاف‌پذیری می‌تواند با آموزش و راهنمایی مناسب به نیروهایی کلیدی در سازمان‌ها تبدیل شود.


سرمایه‌گذاری روی نسل Z، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر

نادیده گرفتن نسل Z به دلیل ضعف مهارت‌های نرم، نه‌تنها ناعادلانه است بلکه در درازمدت به ضرر شرکت‌ها خواهد بود. این نسل توانایی‌های بالقوه زیادی دارد که می‌تواند با سرمایه‌گذاری در آموزش و توسعه، به نتایج فوق‌العاده‌ای تبدیل شود. شرکت‌ها باید به جای حذف این نیروها، روی تقویت توانمندی‌های آن‌ها کار کنند و از این فرصت برای رشد پایدار استفاده کنند.


  این نوشته‌ها را هم بخوانید

منبع
forbes

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]