تفاوت موتورهای Mild Hybrid و Full Hybrid چیست؟

۱. تعریف ساده‌ی دو نوع سیستم هیبرید

در خودروهای هیبریدی، ترکیبی از موتور درون‌سوز (معمولاً بنزینی) و موتور برقی استفاده می‌شود. در سیستم Mild Hybrid (هیبرید سبک)، موتور برقی تنها نقش کمکی دارد و نمی‌تواند به‌تنهایی خودرو را حرکت دهد. اما در Full Hybrid (هیبرید کامل)، موتور برقی به‌اندازه‌ای قدرتمند است که خودرو را در سرعت‌های پایین به‌تنهایی حرکت دهد. بنابراین، Full Hybrid می‌تواند مدتی کاملاً بدون مصرف بنزین حرکت کند، اما Mild Hybrid نه. هردو سیستم برای کاهش مصرف سوخت و آلایندگی طراحی شده‌اند، اما عملکرد آن‌ها تفاوت‌های اساسی دارد. این تفاوت در تجربه رانندگی و هزینه هم قابل احساس است.

۲. تفاوت در ساختار و اجزای فنی

در Mild Hybrid از یک باتری کوچک‌تر و موتور برقی کم‌قدرت استفاده می‌شود، معمولاً ولتاژ ۴۸ ولت. این سیستم بیشتر برای روشن و خاموش کردن سریع موتور بنزینی در توقف‌ها و کمک در شتاب‌گیری طراحی شده است. اما Full Hybrid دارای باتری بزرگ‌تر و سیستم ولتاژ بالا است که می‌تواند انرژی کافی برای حرکت مستقل فراهم کند. خودروهای Full Hybrid اغلب از سیستم مدیریت انرژی پیچیده‌تری برخوردارند. سیستم ترمز احیاکننده (Regenerative Braking) در هر دو وجود دارد، ولی در Full Hybrid مؤثرتر است. در کل، ساختار فنی Full Hybrid پیشرفته‌تر و پیچیده‌تر از نوع Mild است.

۳. تفاوت در عملکرد و مصرف سوخت

در Full Hybrid، امکان رانندگی فقط با برق در شهر و ترافیک‌های کم‌سرعت وجود دارد، که به صرفه‌جویی چشمگیر در سوخت منجر می‌شود. برای مثال، خودروهایی مثل تویوتا پریوس (Toyota Prius) در مسیرهای شهری می‌توانند بخش بزرگی از مسیر را با موتور برقی طی کنند. اما در Mild Hybrid، موتور برقی تنها در شتاب‌های کوتاه کمک می‌کند و مصرف سوخت کمتری نسبت به Full Hybrid کاهش می‌دهد. به‌طور متوسط، کاهش مصرف سوخت در Full Hybrid حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد است، در حالی‌که در Mild Hybrid حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد. این تفاوت در رانندگی واقعی و مخصوصاً در شهرها بیشتر احساس می‌شود. بنابراین، Full Hybrid گزینه بهتری برای مصرف سوخت پایین است.

۴. قیمت خرید و هزینه نگهداری

خودروهای Mild Hybrid معمولاً ارزان‌تر از Full Hybrid هستند، چون قطعات ساده‌تری دارند و نیاز به سیستم‌های پیشرفته‌تر باتری و خنک‌کننده ندارند. به همین دلیل، در بسیاری از خودروهای اقتصادی یا کراس‌اوورهای ساده، از این نوع سیستم استفاده می‌شود. در مقابل، Full Hybrid قیمت اولیه بالاتری دارد، اما در بلندمدت با صرفه‌جویی در سوخت، ممکن است این هزینه جبران شود. هزینه تعمیرات و نگهداری در Full Hybrid ممکن است کمی بالاتر باشد، به‌خصوص اگر باتری نیاز به تعویض داشته باشد. اما بیشتر خودروسازان برای باتری‌های Full Hybrid گارانتی طولانی‌مدت ارائه می‌دهند. انتخاب بین این دو به نیاز، بودجه و نوع استفاده بستگی دارد.

۵. تجربه رانندگی و احساس کاربر

در Mild Hybrid، چون موتور بنزینی تقریباً همیشه فعال است، تغییر زیادی در حس رانندگی نسبت به خودروهای عادی احساس نمی‌شود. فقط در برخی توقف‌ها، خاموش و روشن شدن سریع موتور ممکن است کمی حس تازه‌ای ایجاد کند. اما در Full Hybrid، زمانی که خودرو در سکوت کامل و بدون صدا حرکت می‌کند، تجربه متفاوت و آرامی به راننده منتقل می‌شود. شتاب اولیه در Full Hybrid معمولاً نرم‌تر و بی‌صداتر است. بسیاری از رانندگان Full Hybrid، این حس را یکی از دلایل اصلی رضایت خود اعلام کرده‌اند. در حالی‌که در Mild Hybrid، این حس پیشرفته کمتر دیده می‌شود.

۶. جمع‌بندی و انتخاب مناسب‌تر

اگر به‌دنبال صرفه‌جویی زیاد در سوخت و رانندگی آرام در شهر هستید، Full Hybrid گزینه بهتری است. اما اگر بودجه محدودتری دارید و صرفاً می‌خواهید کمی مصرف سوخت را کاهش دهید، Mild Hybrid انتخاب مناسبی است. برندهایی مثل تویوتا، هیوندای (Hyundai) و هوندا (Honda) مدل‌های Full Hybrid محبوبی دارند. در حالی‌که مرسدس بنز (Mercedes-Benz)، آئودی (Audi) و مزدا (Mazda) بیشتر به‌سمت سیستم‌های Mild Hybrid رفته‌اند. هر دو فناوری نقش مهمی در گذار به حمل‌ونقل پاک‌تر ایفا می‌کنند. اما تفاوت در قدرت، قیمت، و راحتی استفاده باعث می‌شود هرکدام برای گروه خاصی از مشتریان مناسب‌تر باشند.