فیلیپ هالزمن، عکاس سوژه‌های در حال پرش

اگر پیش آمده باشد برای پیدا کردن عکس‌های «سالوادور دالی» در اینترنت جستجو کرده‌ باشید، حتما این عکس معروف را دیده‌اید، این عکس Dali Atomicus نام دارد:

اولین باری که این عکس را دیدم، موقعی بود که داشتم این پست را در مورد «دالی» و ربطش به دنیای پزشکی می‌نوشتم! در آن زمان این سؤال برایم پیش آمد که این عکس را چه کسی و چطور گرفته است!

این عکس را عکاسی به نام «فیلیپ هالزمن» Phillipe Halsman گرفته است. الان اگر کسی تا حدی در فتوشاپ مهارت داشته باشد، می‌تواند عکس‌های اینچنینی درست کند، اما زمانی که هالزمن زنده بود، خبری از فتوشاپ نبود!

بنابراین او مجبور شد که ۵ ساعت وقت صرف گرفتن این عکس کند. او طی این ۵ ساعت ، ۲۷ تلاش ناموفق برای گرفتن این عکس داشت و سرانجام در ۲۸‌امین بار موفق به گرفتن آن شد.

هر بار که هالزمن می‌خواست عکس بگیرد، تا ۴ می‌شمرد، دالی می‌پرید، ۳ دستیار گربه‌ها را پرتاب می‌کردند و یکی هم با سطل آب می‌ریخت، همسر هالزمن هم صندلی را نگه می‌داشت!

فیلیپ هالزمن در ۲ می سال ۱۹۰۶ در «ریگا»ی «لاتویا» در یک خانواده یهودی به دنیا آمد، پدرش یک دندانپزشک و مادرش مدیر یک مدرسه ابتدایی بود. در ۱۵ سالگی فیلیپ جوان شیفته عکاسی شد و شروع به عکاسی از افراد خانواده کرد و استعداد خود را در عکاسی از پرتره نشان داد.

در سپتامبر ۱۹۲۸، زمانی که همراه پدرش برای گردش به اتریش و کوهستان آلپ رفته بود، پدرش در اثر سقوط درگذشت. هیچگاه روشن نشد که واقعا چه چیزی
باعث سقوط پدر فیلیپ شده است، فیلیپ هالزمن متهم شد و دادگاه او را به ۱۰ سال حبس محکوم کرد.

این مورد جار و جنجال زیادی در ابعاد بین‌المللی پیدا کرد، طوری که اشخاص مشهوری مانند «آلبرت اینشتین» و «توماس مان» برای آزادی او نامه نوشتند.
سرانجام در سال ۱۹۳۱، هالزمن با این شرط که هیچگاه به اتریش برنگردد، آزاد شد.

هالزمن به فرانسه رفت و شروع به عکاسی پرتره برای مجله‌های مد مثل  Vogue کرد و شهرت زیادی به دست آورد. بعد از حمله آلمان به فرانسه، او فرارکرد و توانست با کمک اینشتین که دوست خانوادگی آنها بود، ویزای آمریکا به دست آورد. او در آمریکا هم به عکاسی ادامه دا دو از سال ۱۹۴۲ با مجله لایف شروع به همکاری کرد.

هالزمن از اواخر سال ۱۹۴۰ شروع به همکاری با سالوادور دالی کرد. عکس مشهور Dali Atomicus مفهوم تعلیق را القا می‌کند. عنوان این عکس از یکی از تابلوهای دالی به نام Leda Atomica گرفته شده است که در همین عکس به صورت  مبهم در پشت گربه‌ها دیده می‌شود.

همکاری هالزمن با دالی ادامه پیدا کرد، آنها در سال ۱۹۵۴ کتابی با عنوان «سبیل دالی» منتشر کردند که در آن ۳۶ منظره مختلف از سبیل دالی چاپ شده بود! یک عکس مشهور دیگر او با دالی یک پرتره سورئالیستیک از دالی در کنار یک جمجمه با عنوان In Voluptas Mors است.

عکس‌ هالزمن از آدری هپبورن

عکسی که او در سال ۱۹۴۷ از اینشتین گرفت، یکی از مشهورترین عکس‌های اینشتین محسوب می‌شود و نشاندهنده پشیمانی اینشتین در نقشش در ساخت نخستین بمب اتمی توسط آمریکایی‌ها بود. وقتی اینشیتن در سال ۱۹۹۹ از سوی مجله تایم به عنوان شخصیت برتر قرن انتخاب شد، از همین عکس در صفحه نخست این مجله استفاده شد.

او از بسیاری از مشاهیر مانند ریچارد نیکسون، خانواده فورد، مارلین مونرو، آلفرد هیچکاک، وینستون چرچیل، پایلو پیکاسو و کمدین‌های مشهور آمریکایی عکس گرفته است.

فلسفه پریدن!

هالزمن علاقه داشت که از سوژه‌هایش هنگام پرش عکس بگیرد. اما چرا او افراد مشهور را وادار می‌کرد که پرش کنند؟!

او عقیده داشت که هنگام پرش، توجه سوژه معطوف عمل پریدن می‌شود و در این هنگام نقابی که افراد در حالت عادی بر چهره می‌کشند، فرو می‌افتد و چهره
حقیقی شخص نمودار می‌شود. هالزمن در سال ۱۹۵۹ کتابی منتشر کرد که در آن عکس‌های ۱۷۸ شخص مشهور در هنگام پریدن به چاپ رسید.

در سال ۱۹۵۸ نام هالزمن در فهرست ۱۰ عکاس محبوب دنیا قرار گفت و در سال ۱۹۷۵ جایزه یک عمر فعالیت و تلاش در هنر عکاسی از سوی انجمن آمریکایی عکاسان مجلات به او اهدا شد.