ساختن مدارهای الکتریکی با سلولهای مغزی
مغز انسان با داشتن 100 میلیارد سلول مغزی، ساختمان پیچیدهای محسوب میشود. در سالهای اخیر دانشمندان کوششهای وسیع و دامنهداری را برای شناخت این ساختمان پیچیده شروع کردهاند، هدف جاهطلبانه و بلندپروازانه آنها این است که به یاری اتصال ساختمان عصبی مغز با مدارهای الکترونیکی، به بیماران با مشکلات عصبی مختلف کمک کنند و حتی با اتصال مغز انسان به دستیارهای پردازشگر و کمکحافظهها و حتی نسلهای بعدی اینترنت، رؤیایی را محقق کنند که در حال حاضر حتی در فیلمهای علمی- تخیلی هم نمیتواند با شفافیت نشان داده شود!
بیشک مشکلات تکنیکی زیادی در این راه وجود خواهد داشت. اما با مروری بر اخباری علمی منتشرشده، شاهد هستیم که هر روز قدم کوچکی برای رسیدن به این هدف برداشته میشود.
یکی از مشکلاتی که شاید به ذهن خیلی از خوانندگان این سطور برسد، این است که چگونه میتوان اطلاعات را بین مغز و ماشین منتقل کرد! مقاله جالبی که در شماره جدید مجله نیوساینتیست به چاپ رسیده است، راه حل اولیه چنین مشکلی را ارائه میکند:
مدارهای عصبی مغز با مدارهای الکتریکی تفاوت زیادی دارند و جالب است بدانید که مثلا هر سلول مغزی (نورون) تنها در 40 درصد مواقع سیگنالی را به نورون بعدی هدایت میکند. چنین تفاوت آشکاری مانعی بر سر اتصال مستقیم مدارهای عصبی و الکترونیکی محسوب میشود و به همین علت «مهندسان سیستم عصبی» به این فکر افتادند که مدارهای حدواسطی نورونی به صورت مصنوعی بسازند که این کار را تسهیل کند. آنها موفق شدند با ترفند جالبی «دروازههای منطقی» قابل اعتمادی بسازند که شبیه همتاهای الکترونیک خود عمل میکنند.
در این پروژه تحقیقاتی که به وسیله «الیشا موسس» و دانشجویانش انجام شد، سطح یک شیشه با یک ماده دافع سلولی، پوشانیده شد. سپس، شکل یک مدار روی این ماده حکاکی شد. روی مدار، یک ماده تسهیل کننده رشد سلول، ریخته شد. با این ترفند، سلولهای عصبی تنها در طول مدارهای کشیده شده میتوانستند رشد کنند.
موسس و گروهش با این شیوه توانستند یک دروازه الکتریکی AND بسازند. دروازه AND، تنها در صورتی که از هر دو ورودیاش سیگنال دریافت کند، پیام الکتریکی را منتقل میکند و در صورتی که تنها از یک ورودی سیگنال دریافت کند، پیامی منتشر نمیکند.
دروازهای که آنها ساختند به شکل مربعی است که هر ضلعش، 900 میکرومتر اندازه دارد.
سلام
وب پرمحتوا و جالبی دارید.موفق باشید.
صادقانه بگم که همش رو نفهمیدم اما باز هم برایم واقعآ جالب بود یا به قول یکی از دوستان واقعا” جالبناک بود!
در دهه ی اخیر مطالعات و آزمایشات زیادی در این گونه زمینه ها انجام گرفته که کما بیش هم موفق بودند. یک نمونه اش DNA computing هست. که در واقع از DNA ها برای انجام محاسبات کامپیوتری استفاده می کنند. و جواب هم داده و سرعت عملیات با سرعت موجود در کامپیوتر ها قابل مقایسه است. جریان کار و چگونگی انجام این کار فوق العاده جالب و شگفت انگیزه.
در این لینک در این مورد بخونید:
http://computer.howstuffworks.com/dna-computer.htm
برای ما NAND & NOR بدرد میخوره، اگر یکی از این ها را ساختند میشه تمام مدارات منطقی را ساخت. حالا حالا ها باید بدوند …
دوست من،
هر وقت در پست هات یادی از محل انجام تحقیقات نمی کنی یه چیزی بهم می گه باید همین دور و ورا باشه.
ممنون از پست های بی نظیرت.
دلت گرم
خدا را جه دیدید. شاید با این روش توانستند روزی بیماری مالتیپل اسکلروزیس را هم درمان کنند.
جلل خالق(اگه درست نوشته باشم)
با اجازه لینکتون کردم.
سلام عالیه به من هم سر بزنید
سال 3000
این مدارها کامل شده اند. برای هر نوزادی که به دنیا میاید یک پورت usb به مغزش وصل میکنند و از طریق آن هشتصد هزار ترابایت دانش بشری را در مغز بچه upload میکنند.
اما در ایران ؛ به محض رسیدن به سن بلوغ ( وشاید کمی پیش از آن ) تمام این هشتصد هزار ترابایت اطلاعات ؛ با فیلمهای (…) و… جایگزین میشود.
یه فیلم هم در مورد بکار گرفتن سلولهای مغز انسان به عنوان کامپیوتر ساخته بودن با اسم ” آسانسور جهنمی” … و اون سیستم مغزی کبوتر ها رو شکار میکرد و از تغذیه اونا مغز رشد میکرد… البته فیلم تخیلی خیلی بی خودی بود.
ترکوندن
ممنونم که حرفهای تازه برای گفتن دارید. در این راه موفق باشید.
درود. واقعا جالب بود! شاید در آینده بتوان حافظه جانبی به مغز اضافه کرد!
سلام . نظر حمید گیوی خیلی جالب بود و به دلم نشست.
مطالب جالبی دارید.ایول.
matlabe khubi bud vali mishod kameltar behesh pardakht jaye kar dasht
جالبه ولی چرا اینقدر مطالب به هم ریخته و ناقصه
یه کم زحمت بیشتر بکشید