«لیپ»، شیوه نوین تعامل و کار با کامپیوترها
نویسنده مهمان: مهدی غیاثی (دو برنامهنویس): امروزه گوشیهای هوشمند و تبلتها برای بسیاری از مردم در دسته لوازم روزمره قرار گرفته است. این گجتها دارای سیستم عامل و اپلیکیشنهایی هستند که برای کار و تعامل با آنها باید از صفحه نمایش را لمس کرد.
با این وجود، هنوز لپتاپها و حتا کامپیوترهای دسکتاپ کاربرد خود را از دست ندادهاند، اما شاید کار با آنها – در مقایسه با کار با صفحههای مولتیتاچ گجتهای جدید و محیطهای کاربری جذاب آنها – چندان دلچسب به نظر نرسد.
هرچند که تعداد زیادی لپتاپ با صفحه لمسی، و همچنین چندین مدل مانیتور لمسی توسط برخی شرکتها معرفی شده است، اما، همان طور که در مقاله «چگونه ویندوز 8، نسل بعدی پیسیها را شکل میدهد؟» گفته شد، این پرسش مطرح است که آیا اگر شما واقعاً پشت میزی نشسته باشید و در حال کار کردن با یک پیسی یا لپتاپ لمسی باشید، استفاده از صفحه لمسی برای شما آسان، کاربردی و لذتبخش خواهد بود؟ تصور کنید که در لحظهای که تصمیم به لمس صفحه میگیرید، باید کمی به جلو خم شوید، دستانتان را از روی صفحه کلید و ماوس بردارید و به صفحه لمسی برسانید و کار خودتان را انجام دهید.
به نظر نمیرسد که لمسی بودن مانیتور در لپتاپها و پیسیها، دست کم با ساختار فیزیکی کنونی، به اندازه تبلتها و گوشیها کاربردی باشد. اما به غیر از سیستم سنتی ماوس و سیستم نوین لمسی، راه حل دیگری هم پیش رو است:
حسگر حرکتی Leap Motion (که از آن به طور خلاصه به نام Leap یاد میشود)، به شما اجازه میدهد که بدون لمس صفحه، به وسیلهی انگشتان خود با رایانه تعامل داشته باشید!
استفاده از Leap آسان است، نیازی به لمس مانیتور نیست، پس مانیتور زیبای شما تمیز و دستنخورده باقی خواهد ماند!
Leap که از یک iPod هم کوچکتر است، فضایی به حجم 8 فوت مربع (تقریباً به اندازهی کرهای به شعاع 80 سانتیمتر) را پوشش میدهد. همچنین شما میتوانید با شبکه کردن چند دستگاه Leap، فضای بیشتری را تحت پوشش قرار دهید.
شاید بپرسید که Leap با کینکت مایکروسافت چه تفاوتی دارد؟ در پاسخ باید گفت که Leap تنها برای انگشتان ساخته شده است و طبق گفته سازندگان آن، 200 برابر از سایر حسگرهای حرکتی موجود در بازار دقیقتر است.
خبر خوش اینکه Leap به طور کامل از محیط مولتیتاچ ویندوز 8 پشتیبانی میکند و پشتیبانی از لینوکس هم در دستور کار گروه سازندهی دستگاه قرار دارد، سرگرمی و بازی هم با Leap بسیار لذتبخش خواهد بود!
اما برد دستگاه ممکن است برای لم دادن روی صندلی و کار با کامپیوتر دسکتاپ کم باشد، و شما مجبور شوید که از چند دستگاه Leap به صورت شبکه استفاده کنید.
همچنین شاید این وسیله نتواند جایگزین کاملی برای ماوس باشد، چرا که بیگمان استفاده از آن برای بسیاری از نرمافزارهای قدیمی که برای ماوس طراحی شدهاند، دشوار خواهد بود. قیمت آن (70 دلار) نیز چندین برابر یک ماوس معمولی است.
در هر صورت، این محصول میتواند تعامل با کامپیوترهای دسکتاپ و لپتاپها را بهبود ببخشد. در صورت استقبال مردم از این محصول، احتمالاً شرکتهای دیگر نیز به این عرصه توجه بیشتری خواهند کرد. از جمله دیگر حسگرهای حرکتی که ممکن است در آینده نزدیک کارایی خوبی – مانند Leap یا حتا بهتر از آن – را ارائه کنند، میتوان به کینکت بعدی اشاره کرد که احتمالاً در سال میلادی آینده معرفی خواهد شد.
در پایان هم بد نیست نگاهی به ویدئوی معرفی Leap بیندازید:
جالب بود
اما من این مطلب را یک ماه پیش یه جای دیگه خونده بودم(خیلی تکراری بود)
به شدت جالب و وسوسه انگیزه…اما نگرانی از آینده…زندگی مجازی…روابط انسانی…دست از سرم برنمیداره…
salam
vahede faza bar hasbe mokaabe na moraba va inke pas jaie kinecto nemigire na?
ba tashakor
بله. اشتباه در نوشتن بود. دکتر مجیدی اگر لطف کنن و نوشته رو ویرایش کنن سپاسگزار میشم. (فوت مربع -> فوت مکعب)
یکم قدیمی بود این خبر
عملیاتی نیست
دستت رو 30 ثانیه رو هوا نگه دار
حالا بکنش 1 ساعت !
بهترین حالت مثل PixelSence یا مونیتورهایی هستند که از جاشون جدا میشن ، میشن مثل تبلت
بنابر فیلمی که خود سازنده منتشر کرده، این سنسور بسیار دقیق هست. یعنی نیاز نیست کل دستتون رو بیارید بالا! همون یک انگشت و بیارید بالا کافیه 😀
بسیار عالی بود اگه امکان داره لینکهای خریدش رو هم بذارین. با سپاس فراوان
الان توی سایت خود لیپ این دستگاه پیشفروش میشه. برای خرید از جایی غیر از ایران که مشکلی نیست. ولی در ایران، البته نام ایران در فهرست کشورها در این سایت هست، ولی نمیدونم با وجود تحریمها به مشکلی بخوره یا نه…