تونلهای غیرمترقبه زمان: عکسهای سه بعدی جنگ جهانی اول و آپارتمان متروک پاریس

سفر در زمان ناممکن است، اما شخصا اگر سفر در زمان ممکن بود، یکی از علایق من برداشتن یک دوربین برای ثبت عکس و فیلم از گذشته بود، عکسهایی از مردم معولی، اماکن و البته وقایع …
وقایعی مثل جنگها که گاهی به کلی داستان زندگی اشخاص را تغییر میدهند.
سفر در زمان ممکن نیست، اما گاهی حوادثی غیرمترقبه به صورت دیگری تونلی در زمان ایجاد میکنند.
مثلا دو سال پیش یک عکاس به نام کریس آ هیوز یک دوریین عکاسی قدیمی را خرید. پس از خرید، وقتی او دوربین را بررسی کرد، متوجه شد که داخل کیف چرمی آن هنوز فیلمهایی قرار دارد، و در کمال تعجب متوجه شد که حاوی عکسهایی است که یک سرباز فرانسوی در جریان جنگ جهانی اول گرفته است.
جالب بود که همه عکسها حاوی اطلاعات مربوط به زمان و مکان گرفته شدنشان بودند. بعضی از آنها زندگی روزمره سربازان را نشان میداد و برخی هم صحنههایی بودند از مرگ و نابودی.
هیوز قبلا یک جمعآوریکننده دوربینهای قدیمی بود، اما بعد از این کشف تمرکزش به دوربینهای قدیمی جلب شد که حاوی فیلم هم باشند.
من در اینجا برای بهتر دیده شدن، کمی اندازه عکسها را بیشتر کردهام، نکته جالب در مورد این دوربین این است که با توجه به فناوری آن زمان، به صورت سهبعدی عکس میگرفت، همان طور که میبینید، دوربین دو لنز دارد و موقع عکس گرفتن، دو عکس را به صورت همزمان ثبت میکرد که بعدا با استفاده از یک عینک عکسها میتوانستند به صورت سهبعدی دیده شوند.
اما تونل زمان به شکلهای دیگری هم میتواند بنا شود:
سه سال پیش زمانی که خانم «دو فلورین» در 91 سالگی درگذشت، این امکان فراهم شد که درهای آپارتمان متروک او در پاریس باز شود و بعد از چند دهه برای نخستین افرادی قدم به آن بگذارند.
در این آپارتمان گویی که زمان توقف کرده است و همه چیز زیر لایه ضخیمی از گرد و غبار قرار دارد.
در اینجا عروسک میکی ماوس را میبینید.
و میز توالت این هنرپیشه را
اما چیزی که بیش از همه چشمها را به خود خیره کرد، تابلوی زیبایی بود که گمان میرفت کارنقاش بسیار مشهوری به نام جیووانی بولدینی باشد، تابلو امضایی نداشت، و در هیچ جایی هم قبلا اشاره نشده بود که بولدینی چنین تابلویی را گرفته باشد، اما سرانجام در کتاب بیوه بولیدنی شواهدی به دست آمد که به این تابلو در زمان 24 سالگی مادربزرگ خانم دوفلورین -مارتا دو فلورین- از او کشیده شده بود، اشاره داشت.
مارتا دو فلورین، یک هنرپیشه پاریسی محبوب بود، از جمله ستایشگران او میتوان به هفتاد و دومین نخست وزیر فرانسه –ژرژ کلمانسو– و نیز بولدینی اشاره کرد.
تابلو نخست 253 هزار پوند قیمتگذاری شد، اما در مزایده قیمت آن به 1.78 میلیون پوند رسید که در میان کارهای بولدینی رکوردی محسوب میشود.
خانم دو فلورین قبل از تهاجم آلمان به فرانسه و اشغال پاریس، این شهر را ترک کرد و دیگر هیچگاه به پاریس برنگشت.
در این عکس تاریخی شما افسرهای آلمانی و شهروندان پاریسی را در کنار هم در کافهای کنار شانزِلیزه در روز باستیل در سال 1940 میبینید.
پینوشت: 1- در متن اولیه این پست اشتباهاتی وجود داشت و اشاره شده بود که تابلو از خود مالک آپارتمان کشیده شده و نه مادربزرگ او که اصلاح شد و بابت این مسئله پوزش میخواهم.
2- در انتشار عکسها، حتی عکسهای دارای وجه هنری، مجبوریم ملاحظاتی را رعایت کنیم. پس لطفا در این مورد کامنت نگذارید.
به نویسندگان سایت تبریک میگم، سایت جالبیه، چه به لحاظ طراحی، چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ ابتکار و پولسازی.
مطالب یه نوع خاصیه، یه جوری که هرکسی دوست داره هر از چندی یه سر به سایت بزنه.
این مطلب هم خیلی قشنگ بود.
مطلبت که عالی بود دکتر
میتونیم درکت کنیم که چرا عکسا رو سانسور کردی
از این بابت ناراحت نباش
از اینکه محدودیتهای ما را درک میکنید، ممنونم.
خانم دوفلورین سال 1919 به دنیا اومده و زمانی که 24 سالش بوده میشه 1943 اما بولدینی 1931 از دنیا رفته. لینک منبع رو خوندم و دیدم عکس مادربزرگ خانم دوفلورین بوده. نه خود این شخصیت.
ممنونم. متأسفانه یکی از مشکلات من این هست که یک پزشک را تقریبا یک نفره اداره میکنم، به همین خاطر نه کسی هست که در ادیت مقالات به من کمک کند و نه کسی که اشتباهات تایپی رو تصحیح کند.
در کار یک نفره همیشه احتمال خطا هست.
این مطلب پست به آینده شده بود و من از ظهر به بعد به اینترنت دسترسی نداشتم، دقیقا الان که ساعت دو بامداد باشد به منزل رسیدهام از محل کار و مطلب را اصلاح کردم.
دکتر جون خسته نباشی
خسته نباشید
اشتباه بالاخره پیش میاد :)
“تابلو نخست ۲۵۳ میلیون پوند قیمتگذاری شد، اما در مزایده قیمت آن به ۱٫۷۸ میلیون پوند رسید که در میان کارهای بولدینی رکوردی محسوب میشود.”
یعنی چی اونوقت؟ یعنی قیمتش توی مزایده کم شده؟؟!!
“میلیون” دوم احتمالا “میلیارد” نبوده؟
میلیون اول احتمالا هزار بوده ،این طور به نظر منطقی تر می آید
منم فک کنم ملیارد باشه
خیلی خیلی جالب بود.
یک مورد تقریباً بی ربط: تا قبل از دیدن این دوربین فکر میکردم اپل برای اولین بار پتنت تصویر برداری سهبعدی رو به اسم خودش ثبت کرده! باز هم معلوم شد شرکتی که بخاطر حق پتنت هاش معروف هست و براشون به شدت میجنگه خودش ایده هاش رو از جاهای دیگه برمیداره…!
الحمدلله خداوند Google رو آفرید و Google هم Search by image رو!
دکتر جان جساراتاً این دوربین 3 بعدی نیست ها ! دوربین دو لنزه هست .
http://en.wikipedia.org/wiki/Twin-lens_reflex_camera
اون قاب شیشهای هم که دست راستش قرار داره و درون اون یک علامت به علاوه هست ؛ در حقیقت view finder هستش.
نمی دونم چرا با دیدن خونه این خانم دو فلورین یاد خونه خانم هاویشام در آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز اوفتادم.