یک تحقیق جالب با استفاده از عکس‌های هنرپیشه‌های هالیوودی نشان می‌دهد که مغز ما آنچه را که دوست دارد و برایش آشناست از تصاویر برداشت می‌کند!
نخست به این سه عکس نگاه کنید و بگویید چه می‌بینید.
اگر آدمی هستید که به مشاهیر دنیای سینما آشنا هستید، حتما به سرعت پاسخ می‌دهید و از سؤال اول این پست تعجب می‌کنید.
اما عجله نکنید، این عکس‌ها، عکس‌ها عادی نبودند، بلکه هر یک عکس‌هایی بودند که با ترکیب دو عکس هنرپیشه ساخته شده بودند!
اما اگر این طور است، چرا شما یک لحظه شک نکردید و به سرعت نام یک هنرپیشه را را گفتید؟!
گروهی از محققان شامل پروفسور رودریگو کویان کوییرگوا از لیچستر، الکساندر کراسکوف از دانشگاه کالج لندن، کریستوف کخ از انستیتوی الن، این تحقیق جالب را انجام دادند.
آنها عکس‌های ترکیبی از چهره مشاهیر درست کردند:
– آنجلینا جولی+ هال بری
-آرنولد شوارتزنگر و سیلوستر استالونه
– اوما تورمن و نیکول کیدمن
این پژوهشگران بدون اطلاع قبلی به سوژه‌های آزمایش، از آنها خواستند که بی‌درنگ نام هر چهره را بگویند.
جالب بود که همه، تنها یک نام را ذکر کردند، به عبارتی در عکس تنها یک چهره را دیدند و هیچ شکی به ترکیبی بودن عکس‌ها نکردند.
محققان می‌خواستند ببینند که مکانیسم تشخیص چهره مغز ما چطور کار می‌کند، آیا ادراک ما فقط حاصل دیدن صرف سیگنال‌های دیداری است یا اینکه یک شیوه پردازش هشیارانه در کار است.
مغز ما با مقداری زیادی محرک دیداری روبرو است و طوری برنامه‌ریزی شده است که به سرعت به این محرک‌های دیداری باسخ بدهد و در این راستا طوری عمل می‌کند که آنچه را که انتظار دارد در محیط ببیند.
بنابراین عجیب نیست که در یک عکس ترکیبی به سرعت اجزایی را که برایش آشنا هستند، بردارد و اجزایی را هم نادیده بگیرد.
در این آزمایش ما نام چهره‌ای را گفتیم که برای ما آشناتر بود، یا به تازگی در یک فیلم دیده بودیم‌اش یا اینکه خطوط چهره برجسته‌تری داشت.
در هر صورت ما یک چهره را به صورت ناخودآگاه نادیده گرفته بودیم.
قرن‌ها پیش ارسطو گفته بود که ما تصویری از دنیای خارج در درون خود درست می‌کنیم و بعد در هنگام تفکر به جای محرک‌های حسی واقعی از این تصاویر درونی استفاده می‌کنیم.
من از همون ابتدا متوجه شدم چهره‌ها ترکیبی از چند چهره هست. آدم متفاوتی هستم یا ساختار مغزم فرق میکنه؟ 🙂
بهتر بود سوال اول این گونه بود:
نخست به این سه عکس نگاه کنید و بگویید چه کسی را می‌بینید.
😐 خو چون تصویر زیری کم رنگه. اگه بخاد ببینه هم نمیتونه. تو همون تصویر اول فهمیدم تصویر غیر عادیه اما اون عکس پرنگ تره خو
فکرکنم باید نتیجه تحقیقاتشون نقض بشه! چون من در تصویر دوم اسم دوتاشونو باخودم گفتم!
به نظر من متد این پژوهش خیلی ضعیفه. من توی عکس دوم هم چهره ی آرنولد رو دیدم و هم سیلوستر استالونه. توی عکس سوم هم ترکیبی از انجلینا جولی و اسکارلت یوهانسن دیدم که این دومی اصلا مد نظر طراحان آزمایش هم نبوده ولی چنین ادراکی به من دست داد! بعد که متن رو خوندم خیلی تعجب کردم.
ضمنا ً با توجه به اینکه سوال پژوهشی این بوده که «آیا ادراک ما فقط حاصل دیدن صرف سیگنال‌های دیداری است یا اینکه یک شیوه پردازش هشیارانه در کار است؟»، من متوجه نشدم چطور این آزمایش میتونه یکی از این دو فرضیه رو رد و دیگری رو تایید کنه.
منم با همون نگاه اول بدون اینکه کلمه ای از متن رو خونده باشم هر دو چهره رو کاملآ با اسمشون تشخیص دادم!
باریکلا ارسطو 🙂
من اینو قبلا متوجه شده بودم.تو اون عکس مشهور چارتار
یه چهره نسبتا خوشتیپ میبینیم ولی به هرکدوم از بخش های عکس (هرکدام از چهار مربع) نگاه میکردیم نقصش از تصویر ذهنی ما از ترکیب چهار عکس بیشتر بود
فکر کنم کسی که با این بازیگرها آشنا باشه اشتباه نکنه من از همون عکس اول فهمیدم ترکیبی هست و رو دو تا عکس دیگه هم بلافاصله هر دوچهره رو شناسایی کردم
من فکر میکنم آدم اینجور مواقع بیشتر به چشمها دقت میکنه. مثلا در تصویر دوم من فکر کردم که به هر دو شبیه است اما با توجه به چشمهایش گفتم سیلوستر است.
به نتایج اشتباهی رسیدن
خیلی جالبه
پس افرادی که ما شبیه به افراد آشنامون می بینیم ممکنه کاملا شبیه اونها نباشند و ما به خاطر حس درونی خودمون اینو شباهت بدونیم ؟ چون خیلی وقتها اتفاق افتاده که من شخصی رو مشابه به شخص دیگه ای بدونم ولی به نظر دوست یا اطرافیانم چنین شباهتی وجود نداشته باشه…
چرا دقیقا در جایی که باید مطلب رو ادامه می دادید پست تموم شد …!!!؟
جالبه منم هر سه عکس رو دیدم متوجه شدم ترکیبی از دو شخصیته. و هر دو شخصیتش تو ذهنم اومد. چرا؟
من که شخصا تصویر دوم رو متوجه شدم که ترکیبیه ! البته بعد از خوندن توضیحات !!!
دومی فکر کردم جکی چانه :))) *_* وضعیت