هند برای کاهش سرعت خودروها از ترفند جالبی استفاده می‌کند: نقاشی‌های سه‌بعدی روی سطح خیابان‌ها!
آیا واقعا شما وقتی به خط عابرپیاده نزدیک می‌شوید، سرعت خود را کم می‌کنید؟
علایم رانندگی، حضور پلیس و سرعت‌گیر یک مسئله است و مسئله فرهنگی چیز دیگر.
اما به تازگی هندی‌ها به شیوه ابتکاری، کم‌هزینه و تأثیرگذاری روی آورده‌اند. آنها خطوط عابرپیاده را به صورت سه‌بعدی روی سطح خیابان‌ها رسم می‌کنند.
احساس بعد، ناخودآگاه باعث می‌شود که راننده‌ها لحظه‌ای سرعت خود را کم کنند.
چه خوب است که در کشور هم در برخی از مناطق پرخطر، مثلا خیابان‌های اطراف مدارس، از این حرکت تقلید شود.
ایده خوبیه ولی یه مشکلی داره. راننده یه بار گول بخوره دوبار گول بخوره بلاخره دستش میاد که الکیه گازش رو میگیره و میره. باید دینامیکش رو بسازن که یه بار واقعا بیاد بالا و طرف پیش خودش میگه الکیه مثله دفعه قبل با سرعت رد میشه ماشینش داغون میشه
من مدتی قبل این سرعت گیر های سه بعدی دیده بودم فکرم مشغول کرده بود که تو ایران هم شیوه جالبی میشه اما چیزی که دلسردم کرد برخی از مردم به قوانین بی توجهن بعد از یه بار تجربه این سرعت گیرها اون راننده خاص دیگه حقه نمیخوره , سرعتشو کم نمیکنه و مشکلاتی برای عابران پیاده و دیگر رانندگانی که دفعه اولشونه که به اونجا میان به وجود میاره
قسمت بد این طرح اینه که ممکنه بعد از مدتی راننده ها اجسام واقعی رو با نقاشی سه بعدی اشتباه بگیرن، شاید بهتر باشه تا قبل از این که رانندگی رو به هوش مصنوعی بسپاریم به فرهنگ رانندگی و احترام به قوانین توجه کنیم.
از اونجاییکه راننده های ایرانی خیلی باهوشند و گول این تصاویر رو نمی خورند، دیگه لازم نبودنقاشی سه بعدی بکشن، واقعا سه بعدی می ساختن. بعضی وقتها همچین از سه بعدبیشتر هم میشه و تقریبا شبیه دیوار میشه :)
اون عزیزها خیلی باید بدوند تا به تکنولوژی ما برسن…
آخ گفتی، تو همین ایران خودمون گاهی وقتا خندق وسط خیابون میکارن بعد هم یادشون میره علائم اخطار بزارن، خودم به شخصه دیدم که طرف با ماشینش ساعت 6-7 صبح چنان با کله ماشین رفت تو گودالی که معلوم نبود کدوم ارگانی اون رو کنده و بدون علائم خطر رهاش کرده بود، فرو رفت که هنوز از یادم نرفته.