براساس گزارش منتشر شده‌‌ای از سوی نشریه تلگراف، شرکت توییتر هم در سال ۲۰۱۵ اطلاعات کاربران‌اش را به الکساندر کوگن، محقق روان‌شناسی «کمبریج آنالیتیکا» فروخته است.
«کمبریج آنالیتیکا» همان موسسه‌ای است که چندی پیش سر ماجرای رسوایی اطلاعاتی فیسبوک خبرساز شد. این موسسه تحقیقاتی به اطلاعات نزدیک ۸۰ میلیون کاربر فیسبوک بدون اطلاع‌شان دسترسی پیدا کرده و با طراحی مسابقه‌ای سعی کرده بود آن‌ها را به سوی تاثیرگذاری روی مبارزات و انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ ایالات متحده هدایت کند.
کوگن فردی است که یک موسسه تحقیقاتی به نام Global Science Research یا مختصار GSR نیز تاسیس کرده است.
براساس گزارش توییتر، کوگن در سال ۲۰۱۵ به مدت یک روز دسترسی عمومی به اطلاعات و پست‌های کاربران توییتر پیدا کرده است. وی می‌توانسته تمام پست‌ها و اطلاعات کاربران را در یک بازه مشخص مشاهده و استفاده کند.
توییتر به سایت بلومبرگ گفته است:
«در سال ۲۰۱۵، شرکت GSR با استفاده از یک API آنلاین و بی‌درنگ، به اطلاعات تصادفی و نمونه‌ای کاربران توییتر در بازه زمانی ۵ ماهه دسامبر ۲۰۱۴ تا آوریل ۲۰۱۵ دسترسی پیدا کرده است.»
توییتر گفته است که شرکت GSR برای این دسترسی پول پرداخت کرده است. توییتر تاکید می‌کند این شرکت تنها قابلیت مشاهده اطلاعات و توییت‌ها را داشته و هیچ‌گونه دسترسی به اطلاعات خصوصی کاربران یا بهره‌برداری از آن‌ها را نداشته است.
توییتر هنوز اطلاعات جزیی‌تر بیشتری در اختیار رسانه‌ها قرار نداده است. مثلا نمی‌دانیم به ازای چه مبلغی، این دسترسی عمومی و تصادفی به توییت‌های کاربران فراهم شده است یا اینکه چه تعداد کاربر در این بازدید یک روزه هدف قرار گرفتند.
دریافت پول به بهای دسترسی به توییت‌ها
ظاهرا، توییتر به برخی از شرکت‌ها و توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌ها اجازه می‌دهد با استفاده از یک API بتوانند دسترسی عمومی به توییت‌های کاربران داشته باشند. این جمع‌آوری اطلاعاتی معمولا به شرکت‌های تبلیغاتی و سازمان‌های دیگر فروخته می‌شوند تا با تجزیه و تحلیل‌شان بتوانند علاقه‌مندی‌های کاربران و خدمات مورد نیازشان را به دست بیاورند.
شرکت‌های بزرگ و سازمانی می‌توانند بالاترین و بیشترین دسترسی را به توییت‌های کاربران داشته باشند. آن‌ها می‌توانند از توییتر درخواست کنند یک دسترسی ۳۰ روزه به توییت‌های کاربران برایشان تعریف کند یا اینکه به تمام توییت‌های کاربران از سال ۲۰۰۶ تا کنون دسترسی داشته باشند.
توییتر توضیح می‌دهد که این سازمان‌ها باید تعهداتی بدهند که چگونه از این داده‌ها استفاده می‌کنند و کاربران نهایی چه افرادی خواهند بود.
گزارش‌های شرکت‌های تحقیقاتی و امنیتی نشان می‌دهد توییتر تمایل کمتری دارد اطلاعات کاربران را در بازار بفروشد یا در اختیار دیگران قرار دهد اما در عوض، فیسبوک در این زمینه تعمدی یا سهوی بسیار ضعیف عمل می‌کند.
انتقادها به شرکت توییتر بابت این دسترسی‌ها از همان زمان انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آغاز شد و توییتر مقداری در این زمینه عقب‌نشینی کرد. توییتر در آن بازه زمانی، دسترسی بیش از ۱۴۲ هزار اپلیکیشن را به توییتر قطع کرد. این اپ‌ها به اطلاعات بیش از ۱۳۰ توییت کم ارزش دسترسی داشتند.
توییتر تنظیمات کاربران برای مدیریت دسترسی به توییت‌هایشان را نیز محدوده کرده بوده تا عملا نتوانند دراین‌باره تصمیم‌گیری کنند.
