چه کسی دستگاه کپی را اختراع کرد؟
سال 1938 م
جعبهٔ جادویی
فکر روشنی که یک تریلیون کپی درست کرد.
چستر کارلسون داش بسیار می‌خواست چیزی اختراع کند. اما, این دانش آموختهٔ دانشکدهٔ فناوری کالیفرنیا (California technology(caltech)) مجبور بود در بخش ثبت اختراعات دفتری حقوقی کار کند. او ساعت‌ها وقت صرف کرد تا فهرستی از اختراعات ممکن را درست کند, مانند مسواکی که برس‌هایش تعویض شدنی و برای شیشه‌های نوشابه و سودا درپوش بهتری بود.
در تمام این مدت, پاسخ جستجوی او در دفتر کارش نهفته بود.
در خواست‌های ثبت اختراع به چندین نسخه نیاز داشت که در بر گیرندهٔ طرح‌ها و نقشه‌های فنی بود و هر یک از آنها باید با دست تهیه می‌شد. این کار, به ویژه برای کارلسون که آرتروز داشت, دشوار بود. او با خود می‌اندیشید که چقدر خوب می‌شد اگر جعبه‌ای جادویی وجود داشت که با فشار یک دکمه می‌توانست کپی بگیرد.
او بنابراین تصمیم گرفت چنین وسیله‌ای اختراع کند. اگرچه تمام وقت کار می‌کرد و شب‌ها نیز به دانشکدهٔ حقوق می‌رفت, با این حال آشپزخانه‌اش را به آزمایشگاه تبدیل کرد و از هر ساعت وقت آزادش برای آزمایش استفاده کرد. مواد شیمیایی روی اجاق گاز آتش می‌گرفت و بوی دود نامطبوعی سراسر آپارتمان پخش می‌شد, اما او از کارش دست نمی‌کشید.
او و دستیارش در سال 1938, اولین دستگاه کپی موفق را تهیه کردند. کارلسون اختراعش را نزد شرکت‌های آی. بی. ام (IBM), جنرال الکتریک و شرکت‌های دیگر برد, اما هیچ کدام به آن علاقه‌ای نشان ندادند. دستیارش کار را نیمه کاره رها کرد. همسرش او را ترک کرد. سرانجام, شرکت هالویید در روچستر در نیویورک ریسک کرد و اختراعش را خرید آنها میلیون‌ها دلار صرف ساخت این دستگاه کردند.
شرکت هالویید به نامی متمایز و گیرا برای دستگاه نیاز داشت, به همین دلیل واژه‌های یونانی زیروس (xeros) به معنای “خشکی” و گرافوس (graphos) به معنای ” نوشتن” را برگزید تا واژهٔ جدیدی بسازد: زیروگرافی. و شرکت نامش را به زیراکس تغییر داد.
کارلسون و دستیارش اوتو کورنی (otto kornei) اولین دستگاه کپی خشک موفق (عکس فوق) را روز 22 اکتبر سال 1938 ساختند. آن را کپی “خشک” نامیدند تا از عکس‌هایی که برای چاپ آنها حمامی شیمیایی لازم بود, متمایز باشد. فرآیند مورد نظر کارلسون انداختن تصویری روی صفحه‌ای با بار منفی بود, به طوری که ذرات پودری با بار مثبت, فقط به نواحی تاریک بچسبند.
آنها پودر را روی تکه‌ای کاغذ روغنی و مومی گرم کردند تا کپی تهیه کنند.
چستر کارلسون مردی میلیونر شد. وقتی همسر دومش از او پرسید که خواستهٔ دیگری دارد یا نه, او در پاسخ گفت: “بله! دوست دارم فقیر از دنیا بروم!” او پیش از مرگش صد میلیون دلار به انجمن خیریه کمک کرد.
مدل ای (A) زیراکس در سال 1949 وارد بازار شد. این ” جعبهٔ گاوی”, که به زودی چنین نام گرفت, به 45 ثانیه زمان نیاز داشت تا یک نسخه کپی تهیه کند. پس از یک دهه, زیراکس به شکل مدل 914 در سال 1595 بیرون آمد و در همه جا غوغایی بر پا کرد.
