چرا شبانه روز 24 ساعت است؟

تنها علت اینکه شبانه روز 24 ساعت است آنستکه بشر تصمیم گرفته است که از وقت باین روش استفاده کند. چیزی در طبیعت یا جهان وجود ندارد که ارتباطی با ساعت یا دقیقه یا ثانیه داشته باشد. بنابراین بدیهی است که این تقسیم وقت را بشر برای راحتی خود برقرار تسوده است. ولی چیزی وجود دارد که با نچه که ما «روز» می‌نامیم بستگی دارد و آن عبارتست از گردش زمین بر روی محورش از باختر به خاور که خود عاملی است که موجب پیدایش روز می‌گردد. هر وقت که زمین یکبار می‌چرخد. مقدار معینی از زمان می‌گذر که ما این مقدار زمان را «روز» می‌گویم.

دانشمندان می‌توانند زمان را دقیقا اندازه‌گیری کنند و برای این کار از ستارگان استفاده می‌کنند. ایستگاه‌های ستاره‌شناسی یا « رصدخانه‌ها» | دستگاهی دارند که بنام «ساعت نجومی » خوانده می‌شود. یک روز نجومی از لحظه‌ای آغاز می‌شود که ستاره معینی از نصف النهاری عبور می‌کند و در لحظه‌ای که همین ستاره مجدد از همان نصف النهار می‌گذرد. این روز پایان می‌یابد.

چون بشر روز را بساعت، دقیقه و ثانیه تقسیم نموده است، بنابراین عین می‌توانیم بگوئیم که هر روز نجومی چقدر طول می‌کشد. هر روز نجومی ۲۳ ساعت و 56 دقیقه و ۰۹ر4 ثانیه طول می‌کشد ولی چون استفاده از روز نجومی برای مقاصد معمولی مشکل است بنابراین ما از  روز ۲4 ساعته استفاده می‌کنیم و در هر سال کبیسه یک روز اضافه منظور می‌کنیم تا این اختلاف فاصله اصلاح شود.

بنظر مردم اولیه، روز عبارت از فاصله زمانی بین طلوع و غروب خورشید بوده و ساعات شب محاسبه نمی‌گردیده است. یونانی‌های قدیم روز خودرا از یک غروب تاغروب دیگر منظور می‌کردند و رومی‌های قدیم روز را از یک نیمه شب تا نیمه دیگر بحساب می‌اوردند. و قبل از اینکه ساعت اختراع شود، روز و شب هر کدام به ۱۲ ساعت تقسیم شده بود. این تقسیم عملی نبود زیرا طول این دو مدت زمان با فصول متغیر بود. امروزه بیشتر کشور‌ها دارای روزی می‌باشند که بر طبق قانون 24 ساعت طول می‌کشد و از نیمه شب تا نیمه شب دیگر ادامه دارد یعنی از همان روش رومی‌های قدیم پیروی می‌شود.