استئوآرتروپاتی هیپرتروفیک چیست و شیوه تشخیص و درمان آن کدام است؟

تعریف:

استئوآرتروپاتی هیپرتروفیک با موارد زیر مشخص می‌گردد:

١- کلابینگ انگشتان

۲- پریوستیت استخوان‌های بلند: غالبا در انتهای دیستال فمور، تیبیا و رادیوس مشاهده می‌گردد.

۳- آرتریت: اکثرا در مفاصل بزرگ رخ می‌دهد.

اتیولوژی:

بیشترین همراهی استئوآرتروپاتی هیپرتروفیک با کانسر ریه و بیماری‌های چرکی ریه می‌باشد؛ لذا در صورت وجود استئوارتروپاتی هیپرتروفیک حتما باید تصویربرداری از ریه (عکس ساده یا CT-Scan) صورت پذیرد.

علائم بالینی:

استئوآرتروپاتی هیپرتروفیک با درد استخوانی و مفصلی ناشی از پریوستیت اطراف مفصلی تظاهر می‌یابد. درد این بیماران با تحمل وزن تشدید و با بالابردن اندام تسکین می‌یابد.

رادیوگرافی:

هنگامی که استئوآرتروپاتی هیپرتروفیک مورد شک قرار گرفت، حتما باید ارزیابی تصویربرداری از توراکس انجام شود چرا که این اختلال به شدت با کانسر ریه مرتبط است.

درمان:

دارو‌های NSAID و سایر مسکن‌ها، درد بیمار را تسکین می‌بخشند. در موارد مقاوم از بیس فسفونات‌ها نظیر پامیدرونات و زولدرونیک اسید استفاده می‌شود.