نارسایی آئورت: چیزهایی که در معاینه بیماران مبتلا پیدا می‌شود
در معاینه بالینی بیماران مبتلا به نارسایی آئورت موارد زیر مشاهده می‌گردد:
١- بزرگی قلب در CXR
۲- نقطه حداکثر پالس قلب (PMI)، منتشر شده و به سمت خارج (لترال) جابجا می‌شود.
٣- فشارخون دیاستولی پایین و در نتیجه فشار نبض بالا (فشار نبض پهن)
۴- S1 نرم و گالوپ S3 حتی در صورت عدم وجود نارسایی قلبی
۵- افزایش و کاهش ناگهانی شدت نبض
۶- نبض کاروتید دوکوهانه (Bifid Carotid Pulses)
۷- نبض Quinck’s: قرمز شدن سیستولیک و رنگ پریدگی دیاستولیک بستر ناخن با فشار
۸- علامت Musset’ s: احساس ضربه زدن از درون سر
۹- نبض کوریگان: نبض پروجهنده کاروتید با کاهش‌های ناگهانی و سریع
این علائم فقط در صورت تغییرات جبرانی قلب یافت می‌شوند و در نتیجه در بیماران مبتلا به نارسایی حاد دریچه آئورت دیده نمی‌شوند.
یافته‌های سمعی
۱- یک سوفل دیاستولیک Decrescendo تیپیک در سمت راست یا سمت چپ استرنوم شنیده می‌شود. این سوفل در پایان بازدم و با خم شدن به جلو شدت یافته و بهتر شنیده می‌شود.
٢- وجود یک رامبل دیاستولیک در کنار چپ استرنوم ممکن است با تنگی دریچه می‌ترال اشتباه گرفته شود، به این رامبل، سوفل Austin-Flint گفته می‌شود.
۳- یک سوفل سیستولیک نرم (Soft) به علت حجم ضرب‌های زیاد ممکن است وجود داشته باشد.
ECG: در ECG این بیماران هیپرتروفی بطن چپ که اغلب با موج Qباریک و عمیق همراه است دیده می‌شود.
CXR: در CXR، اتساع آئورت و بطن چپ مشهود است.
