تلسکوپ رادیویی چیست؟

هنگامی که با یک تلسکوپ به ستارگان و سیارات می‌نگریم، امواج نورانی که آن‌ها به خارج می‌فرستند دیده می‌شود. نور صورتی از تشعشع است ولی ستارگان علاوه بر نور، به شکل‌های دیگری پرتو منتشر می‌کنند. قسمتی از پرتو ناشی از ستارگان، به صورت امواج رادیویی پخش می‌شوند. بعضی از این امواج ممکن است به وسیله گیرنده‌های رادیویی روی زمین کشف شوند. این گیرنده‌ها، امواج رادیویی را جمع آوری و بزرگ می‌کنند. درست مانند یک تلسکوپ معمولی که تصویر امواج نورانی را جمع و بزرگ می‌کند.

این گیرنده‌ها تلسکوپ‌های رادیویی نام دارند. انواع بسیاری تلسکوپ رادیویی وجود دارد، ولی همه آن‌ها از دو قسمت: یک آنتن رادیویی و یک گیرنده رادیویی، تشکیل شده‌اند. آنتن اغلب به صورت یک ظرف فلزی بزرگ بوده و بر روی یک سکو با پایه متحرک سوار می‌شود، به طوری که می‌توان آن را به هر سمت از آسمان قرار داد.

مردم معمولاً هنگام اندیشیدن به تلسکوپ رادیویی، ظرف فلزی بزرگ را در نظر می‌آورند. ولی گیرنده رادیویی از نظر اهمیت هم سطح آنتن می‌باشد. بدون گیرنده، آنتن بزرگ کاربردی ندارد.

انواع خاصی از گیرنده‌های رادیویی برای بزرگ نمودن امواج ورودی لازم بوده، زیرا اغلب امواج بسیار ضعیفند. بعد از بزرگ شدن علائم رادیویی آن‌ها به یک بلندگو فرستاده شده و ستاره شناسان می‌توانند صدای خش خش امواج را بشنوند. مع هذا امواج رادیویی روی کاغذ ثبت شده، علائم به وسیله خطوط موجی شکل روی ورقه کاغذ نوشته می‌شوند.

می‌توان تلسکوپ‌های رادیویی را در هر نوع آب و هوایی به کار برد، زیرا امواج تحت تأثیر غبار یا مه یا سایر شرایط آب و هوایی قرار نمی‌گیرند. آن‌ها را می‌توان در هر مکان مناسب قرار داد و لازم نیست مانند تلسکوپ‌های نوری، روی زمین بلند یا کوه قرار داد.

تلسکوپ‌های رادیویی به ستاره شناسان کمک می‌کند تا حقایقی را در مورد جهان دریابند و این‌ها را نمی‌توان از هیچ طریق دیگری به دست آورد.