ماسه چگونه ساخته می‌شود؟
هرگاه تخته سنگ بزرگی در معرض باد و باران و یخبندان قرار بگیرد، متلاشی شود و به ذرات ریزتری تبدیل گردد به طوری که ابعاد ذرات مزبور از یکصدم میلی‌متر تا دو میلی‌متر برسد، این ذرات را «ماسه» می‌نامند.
چون ماسه از دان‌های بسیار ریز کانی‌های تشکیل‌دهندهٔ سنگ‌ها ساخته می‌شود، هریک از این کانی‌ها ممکن است در ماسه یافته شوند.
کانی اصلی «ماسه» کوارتز یا در کوهی است و علتش این است که کانی بسیار سختی می‌باشد و به مقدار فراوانی وجود دارد.
بعضی از سنگ‌ها تا 99 درصد کوارتز خالص دارند. کانی‌های دیگری نیز گاهی از اوقات در ماسه یافته می‌شوند.
این کانی‌ها عبارتند از: فلدسپار، کالیستف، میکا (یا تلق)، سنگ‌های آهن و همچنین مقادیر اندکی لعل، تورمالین و توپاز.
هرجا که سنگ‌ها در معرض باد و باران بوده‌اند «ماسه» نیز یافت می‌شود. یکی از مناطق ماسه‌خیز اصلی، ساحل دریاست.
در ساحل دریا تأثیر جذر و مد بر سنگ‌ها، تأثیر ماسه بادی که به سنگ‌ها می‌کوبد و تجزیه شدن بعض از کانی‌های سنگ‌ها به وسیلهٔ نمک آب دریا، همگی باعث تشکیل ماسه می‌شوند.
اما چرا در بیابان‌ها هم ماسه پیدا می‌شود؟
بیشترین ماسهٔ نرم بیابان‌ها را باد آورده است. در بعضی جاها ممکن است ماسه‌های بیابان به دنبال تجزیهٔ سنگ‌ها تشکیل شده باشد.
در بعضی از جاهای دیگر، بیابان در زمان‌های بسیار دور «دریا» بوده است و هزاران سال پیش، بعد از اینکه آب دریا عقب‌نشینی کرد، ماسه‌هایش بر جا مانده است.
«ماسه» یکی از مصالح مفید و سودمند محسوب می‌گردد و در بتون‌سازی، شیشه‌سازی، سنباده‌سازی و همچنین در شبکه‌های تصفیهٔ آب به عنوان «صافی» به کار می‌رود.
