فیلم هر یکشنبهٔ معین – خلاصه داستان، نقد و بررسی – Any Given Sunday (1999)
کارگردان : آلیور استون
فیلمنامه‌نویس : جان لوگان و استون، بر مبنای داستانی نوشتهٔ دانیل پاین و لوگان
فیلمبردار : سالواتوره توتینو
آهنگساز(موسیقی متن) : رابی رابرتسن
هنرپیشگان : آل‌پاچینو، کامرون دیاز، دنیس کوائید، جیمز وودز، جیمی فاکس، ماتیو موداین، چارلتن هستن، آن مارگرت و جیم براون
نوع فیلم : رنگی، ۱۶۲ دقیقه
̎تونی داماتو̎ (پاچینو)، سرمربی تیم موفق ̎کوسه‌های میامی̎ در مسابقات فوتبال آمریکائی است؛ اما صاحب جدید تیم، ̎کریستینا پانیچی̎ (دیاز) بیشتر به نتیجهٔ بازی اهمیت می‌دهد تا کیفیت آن. از نظر ̎تونی̎ بازیکن شمارهٔ یک تیم، ̎رونی̎ (کوائید) معروف به ̎کپ̎، بازیکن سی و نه ساله است که اکنون ̎کریستینا̎ خیال دارد مانع ماندن او در تیم شود. وقتی در جریان یک مسابقه ̎رونی̎ زخمی می‌شود، بازیکن تازه‌کاری به نام ̎ویلی بیمن̎ (فاکس) به‌جای او بازی می‌کند و خوش می‌درخشد؛ اما ̎بیمن̎ به شهرت و پول بیشتر اهمیت می‌دهد تا خود بازی و از آن گذشته به ̎تونی̎ و بازیکنان دیگر نیز چندان توجی ندارد…
پس از کنکاش‌های سیاسی و اجتماعی مستمر و پیوستهٔ استون در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ و پس از ادای دینی قابل تأمل در چرخش کامل (۱۹۹۷) به نوآرهای ردهٔ ̎ب̎، هر یکشنبهٔ معین، بازسازی دنیای ̎هاکس̎ی به سبک سینمائی پر ضرب و تنش استون است. این ̎ورزش محبوب مردان̎ استون، اگر چه هم‌چون دیگر فیلم‌های او گوشه چشمی هم به پشت پرده و این‌بار پشت پردهٔ ورزش دارد، اما به خاطر ستایش آئینی‌اش از مفهوم گروه و رهبری که آن را اداره می‌کند، بیش از هر چیز یادآور سنت هاکس‌ی است. پاچینو در هیبت یک حرفه‌ای تمام عیار که زندگی و خانواده‌اش را فدای کارش کرده با آن چشم‌های از حدقه درآمده و جسم درب و داغان و صدای از ته گلو درآمده‌اش، روح بدن‌ها و عضلات در هم تنیده شدهٔ شاگردانش را در اختیار دارد و هر از چندگاهی هم به برخی از این یاغی‌های وحشی پندهای جالبی می‌دهد، به‌خصوص آنجا که در هواپیما از ̎فاکس̎ می‌خواهد به‌جای گوش دادن به این رپ‌های بی‌سر و ته، اندکی بیلی هالیدی، الافیتس جرالد و دینا واشینگتن گوش دهد.
