فیلم شهرت – خلاصه داستان، نقد و بررسی – Fame (1980)
سال تولید : ۱۹۸۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مترو – گلدوین – مایر
کارگردان : آلن پارکر
فیلمنامهنویس : کریستوفر گور.
فیلمبردار : مایکل سرسین.
آهنگساز(موسیقی متن) : –
هنرپیشگان : آیرین کارا، لارا دین، تیفی، لی کورری، پل مکرین، جین آنتونی ری، آنتونیا فرانسشی، آن میرا و باری میلر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۴ دقیقه.
گروهی نامتجانس از نوجوانان داوطلب تحصیل در دبیرستان هنرهای نمایشی منهتن، در مصاحبه ورودی پذیرفته میشوند: «دوریس فینسکر» (تیفی)، بازیگری خجالتی که تحت سلطه مادرش است؛ «رالف گارسی» (میلر)، جوانِ پُر سروصدا و مغرور پورتوریکوئی؛ «کوکو هرناندز» (کارا)، دختر خوانندهای که آرزوهای پُرشوری دارد؛ «برونو مارتلی» (کورری)، نوازنده پُرشور سازهای الکترونیکی؛ «مونتگامری مکنیل» (مکرین)، بازیگر ؛ «لیزا مونرو» (دین)، رقصنده بیاشتیاق باله؛ و «لروی جانسن» (ری)، رقصنده زودرنج ولی بااستعداد سیاهپوست.
در طول چهار سال تحصیل، «دوریس» با «مونتگامری» دوست میشود که نتیجهاش رها شدن از نفوذ مادرش است؛ «لروی» که مدام با معلم انگلیسیاش، «خانم شروود» (میرا) کلنجار میرود با «هیلاریوان درونِ» بداخلاق (فرانسشی) ارتباط برقرار میکند و در گروه رقص «الوین اِیلی» پذیرفته میشود. «الیزا» به خاطر کمکاری از دبیرستان اخراج میشود. «رالف» رابطهای با «دوریس» برقرار میکند و بهعنوان کمدین در یک باشگاه شبانه شغلی به دست میآورد. «کوکو» صدایش را تقویت میکند و بالاخره موسیقی «برونو» پذیرفته میشود.
در نگاه اول، شهرت هم یکی از همان فیلمهائی است که درباره اشتیاق جوانان برای مشهور شدن و سراب موفقیت یکشبه در هنرهای نمایشی ساخته شده است؛ سرگذشت جوان پُرشوری که با وجود استعدادهای بالقوهشان، سرنوشتی جز آواز خواندن در مراسم جشن تولد و اجرای برنامههای کمدی در باشگاههای شبانه ندارند و حتی ممکن است آلت دست یک کارگردان فیلمهای هرزهنگار نیز بشوند. اما کارگردانی بسیار حساب شده فیلمساز «متفاوتی» مثل پارکر، به همراه تدوین فوقالعاده فیلم (کارگِری هامبلینگ)، شهرت را از حد یک موزیکال معمولی فراتر میبرد و آن را به کنکاشی در درون شخصیتهای متعددش، و شکستن «رویای آمریکائی» از دید هر کدام، بدل میکند.
فصل گفتوگوهای آغاز فیلم با تقطیع حیرتانگیزش، و صحنه رقص و آواز دستهجمعی هنرجویان در ناهارخوری دبیرستان، از لحظههای به یادماندنی فیلم است. یک مجموعه تلویزیونی (1981) نیز برمبنای آن ساخته شد.