فیلم مهرورزی – نقد، بررسی و خلاصه داستان – Terms of Endearment (1983)
کارگردان : جیمز ل. بروکس، برمبنای رمانی نوشته لاری مک‌مورتی.
فیلمنامه‌نویس : جیمز ل. بروکس، برمبنای رمانی نوشته لاری مک‌مورتی.
فیلمبردار : آندری بارت کوویاک.
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل گور.
هنرپیشگان : دبرا وینگر، شرلی مک‌لین، جک نیکلسن، دنی دویتو، جف دانیلز، جان لیتگو، لیزا هارت کارول و بتی کینگ.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۲ دقیقه.
«آرورا گرینوی» (مک‌لین) در نشان دادن مهر و عاطفه مادی به دخترش، «اما» (وینگر) امساک می‌کند و «اما» بی‌صبرانه در پی گریز از قید تحمل ناپذیر هم زیستی با مادر است. «اما» به‌رغم خشم مادرش، با «فلپ» (دانیلز) ازدواج می‌کند، صاحب سه بچه می‌شود و از «آرورا» دوری می‌گزیند. در این حین «آرورا» نیز از سوی همسایه‌اش، «گارت بریدلاو» (نیکلسن) وسوسه می‌شود، مرد مجردی که با اصرار و شوخ‌طبعی بر مقاومت‌های «آرورا» چیره می‌شود…
حرکت از کمدی به سوی ملودرام اشک‌انگیز در این ساخته بروکس، کهنه کار دنیای تلویزیون بسیار ماهرانه و غافلگیر کننده صورت می‌گیرد (بروکس نویسنده فیلم‌نامه و یکی از تهیه کنندگان فیلم هم بوده) مهرورزی با اقبال عمومی بسیاری روبه‌رو شد و بروکس را به ادامه کار در سینما دلگرم کرد، در حالی که آشکارا عناصر رایج در مجموعه‌های تلویزیونی را به خدمت قدرت مشاهده استثنائی بروکس و ذوق و افرش در شخصیت‌پردازی و گفت‌وگونویسی در می‌آورد.
و سرانجام برگ برنده مهم فیلم، بازی‌هاست. وینگر عالی است و صحنه بستر مرگ او به راستی تماشاگر را خلع سلاح می‌کند. مک‌لین و نیکلسن رابطه جذابی دارند و صحنه‌های میان‌شان گرم شدن تدریجی رابطه را با ظرافت دنبال می‌کنند (حدود پانزده سال بعد، بروکس رابطه‌ای از این جنس را در فیلم بهترین شکل ممکن با حضور نیکلسن و هلن هانت به کمال رساند). با این حال برخی صحنه‌ها طولانی هستند و لطمه‌ای که به ریتم فیلم وارد می‌کنند، مهمترین نقطه ضعف کار محسوب می‌شود. دنباله: ستاره غروب (رابرت هارلینگ، 1997).
