بلیک ادواردز – زندگینامه و فعالیت‌های هنری و سینمایی و فهرست آثار – Blake Edwards
تاریخ تولد: 26 جولای 1922 در تولسا در اوکلاهامای آمریکا.
تاریخ مرگ: 15 دسامبر 2010 در کالیفرنیا.
فیلم‌های مهم
صبحانه برای تیفانی (1961)، روزهای شراب و گل سرخ (1962)، پلنگ صورتی (163)، تیری در تاریکی (1964)، مسابقه بزرگ (1965)، پارتی (1968)، آرواره‌های وحشی (1971)، بازگشت پلنگ صورتی (1974)، هسته تمبر هندی (1974)، پلنگ صورتی دوباره ضربه می‌زند (1976)، انتقام پلنگ صورتی (1978)، ده (1979)، رد پای پلنگ صورتی (1982)، ویکتور ویکتوریا (1982).
ژانر معمولی فیلم هایش:
کمدی، رمانتیک، جنایی
چند نکته از زندگی اش:
- از سال 1969 تا زمان مرگ اش همسر جولی اندورز بازیگر معروف فیلم‌های آوای موسیقی و مری پاپینز بود. این دو صاحب دو فرزند به نام‌های جنیفر و جفری نیز بودند.
- از سندرومی موسوم به «خستگی مزمن» رنج می‌برد.
- به همراه جولی اندروز دو کودک ویتنامی را به فرزند خواندگی گرفته بود.
- پدر بزرگ‌اش، جی گوردون ادواردز، از کارگردان‌های دوره صامت بوده است.
- ادواردز نقاش و مجسمه ساز ماهری بود.
- فیلمنامه فیلم هیجان در شهر (1984) را نوشت و قرار بود خودش آن را کارگردانی کند، اما بر اثر اختلاف‌اش با ستارگان فیلم (از جمله کلینت ایستوود) کنار کشید تا ریچارد بنجامین فیلم را کارگردانی کند. نتیجه فیلمی بسیار ضعیف از آب در آمد.
- در سال 2004 اسکار افتخاری را از دست یکی از شیفتگانش، جیم کری، دریافت کرد.
- یکی از 6 کارگردانی بود که همسرشان به خاطر بازی در فیلمی از آنها کاندید اسکار شدهاند. جولی اندروز در سال 1983 برای فیلم ویکتور ویکتور یا کاندید اسکار شده است. علاوه بر اندروز 5 بازیگر دیگر هم برای بازی در فیلم‌های او کاندید اسکار شده اند: جک لمون (روزهای شراب و گل و سرخ)، آدری هپبورن (صبحانه در تیفانی)، لی رمیک (روزهای شراب وگل سرخ)، رابرت پرستون (ویکتور ویکتوریا) و لزلی آن وارون (ویکتور ویکتوریا).
چندکلمه که دنیای فیلسماز را می‌سازند:
پلنگ صورتی، کارآگاه کلوزو، طنز کلامی، اسلپ استیک، کارتون، کمدی موقعیت
چند جمله مهم از اون:
- با تمام وجود جک لمون (در پاسخ به این سوال که اگر قرار باشد تا آخر عمر با یک بازیگر همکاری کند چه کسی را انتخاب می‌کند)
- مجبورشان کن تا دوباره دفتر کارت را تزیین کنند. این مقدمه‌ای است برای این که آنها بدانند تو در چه جایگاهی قرار داری. بعد وقتی که داری به امور داخلی می‌پردازی، از دکوراتورهای شخصی خودت استفاده کن، دراین صورت وقتی که کارت تموم شد، همه چیز درست سر جایشان قرار گرفته اند.
- پیتر سلرزیک یک هیولاست، او به محض این که حوصله‌اش سر می‌رود عصبانی می‌شود و از کوره در می‌رود. او عبوس و غیر حرفه‌ای است، تن به کار نمی‌دهد و تنها دنبال این است که یک نفر را پیدا کند تا او را سرزنش کند. هیچ وقت لحظه‌ای درنگ نکرد تا به این نتیجه برسد که باید قبل از هر کس خودش را به خاطر رفتار زننده‌اش سرزنش کند، او رسماً دیوانه بود.
یادگاری فیلم هایش:
کارآگاه کلوزو و ماندگارترین یادگاری بلیک ادواردز در سینما خواهد بود.
ویژگی آثار:
- ادواردز خالق شخصیت کارآگاه کلوزو و سری فیلم‌های پلنگ صورتی بود.
- استفاده از تیتراژ کارتونی در فیلم‌هایش
- استفاده از تغییر چهره و صحنه‌های تعقیب و گریز در فیلم‌هایش
- همکاری موفق‌اش با پیتر سلرز.
- پرداختن به روابط زن و مرد در قالب فیلم‌های کمدی رمانتیک
چند جمله از دیگران درباره او:
راجر ایبرت: «همه فیلم‌های بلیک ادواردز آثار موفقی نیستند، اما همان فیلم‌های نه چندان موفق هم از صحنه‌های با مزه و خنده دار تهی نیستند، نباید فراموش کرد که او با همکاری پیتر سلرز، یکی از خنده دارترین فیلم‌های تاریخ سینما، پارتی (1968) را ساخته است.
مؤلفه‌های سبکی و مضمونی تکرار شونده:
- ادواردز در فیلم‌هایش قصه و مقتضیات ان را کنار می‌گذاشت و مجموعه‌ای از شوخی‌ها را حول شخصیت اصلی شکل می‌داد. مانند فیلم‌های پلنگ صورتی که هر کدام‌شان مجموعه‌ای از شوخی‌های مختلف شکل گرفته حول شخصیت کاراگاه کلوزو هستند. از این جهت می‌توان ادواردز را کاملاً تحت تاثیر ژاک تاتی به حساب آورد، پارتی (1968) آشکارترین ادای دین ادواردز به سبک کمدی ژاک تاتی است.
- ادواردز معمولاً با پدیده‌های آشنای روز در فیلم‌هایش شوخی می‌کرد، مانند شوخی با گروه‌های هوی متال درفیلم به طور سطحی (1989)
- بسیاری از شوخی‌های فیلم‌های ادواردز به هم متصل‌اند، به طوری که پایان یک شوخی خود آغازی است برای شوخی دیگر.
- ادواردز علاقه فراوانی به تکرار یک شوخی و استفاده مکرر از آن داشت، مانند نوشیدنی خوردن مکرر خدمتکار در فیلم پارتی (1968)
- فیلم‌های ادواردز اغلب کمدی‌های اسلپ استیک بودند، مسابقه بزرگ (1965) یک ادای دین کامل به کمدی‌های اسلپ استیک دوران صامت است.
- در فیلم‌های ادواردز رخ دادن اتفاقات غیر متحمل و عجیب است که خنده می‌آفریند، ادواردز استاد سرگرم کردن مخاطب یا شوخی‌ها وموقعیت‌های پوچ و مهمل بود.
- ادواردز معمولاً شخصیت‌های ساده لوح فیلم‌هایش را در موقعیت‌هایی قرار می‌داد که به آن جا تعلق ندارند، و سپس نشان می‌داد که چگونه آنها با کمال خونسردی و اعتماد به نفس همه چیز را به نابودی می‌کشانند.
همکاران مورد علاقه:
هنری منچینی (آهنگساز)، رالف ای وینترز (تدوینگر)، تونی آدامز (تهیه کننده)، راجر ماس (طراح صحنه)، جولی اندروز (بازیگر)، پیتر سلرز (بازیگر)، جک لمون (بازیگر)، فیلیپ لاتروپ (فیلمبردار)، فرناندو کرر (طراح صحنه)، مارتین ژارو (تهیه کننده)، گراهام استارک (بازیگر).
جوایز مهم:
کاندید جایز اسکار بهترین فیلمنامه اقتبااسی برای فیلم ویکتور ویکتوریا (1982)، برنده جایز سزار در رشته بهترین فیلم خارجی (غیر فرانسوی زبان) برای فیلم ویکتور ویکتوریا (1982) نامزد جایزه گلدن گلوب در رشته بهترین کارگردانی برای فیلم روزهای شراب و گل سرخ (1962).
یک سکانس مهم از فیلم‌هایش:
صبحانه در تیفانی (1961)، یک نمای نزدیک از آدری هپبورندر یکی از جذاب‌ترین نقش آفرینی‌های دوران بازیگری‌اش، قاب از این زیباتر در فیلم‌های ادواردز سراغ دارید؟
