فیلم توریست – خلاصه داستان، نقد و بررسی – The Tourist 2010

کارگردان: فلورین هنکل فن‌دونرسمارک. بازیگران: جانی دپ (فرانک)‌، آنجلینا جولی (آلیس) پال بتانی (بازرس آچسون)‌، تیموتی دالتون (سربازرس جونز)‌، استیون بیر کوف (رجینالد شاو) ۱۰۳ دقیقه. درجه نمایشی:. PG-13

افسوس که هیچکاک و کری گرائت و حیمی استیوارت وگریس کلی مرده‌اند!

اگر فیلمنامهٔ توریست را به دست آلفرد هیچکاک می‌دادند و او می‌توانست کری گرانت (یا جیمی استیوارت) وگریس کلی را استخدام کند، فیلمی تحویل می‌داد که هیچکس نمی‌توانست در معرکه بودن آن کوچکترین شکی بکند. اما حیف که هیچکاک و کری گرانت و جیمی استیوارت وگریس کلی دیگر در میان ما نیستند و سال‌هاست روی در نقاب خاک کشیده‌اند. فقط هیچکاک بود که می‌توانست با دمیدن ورد جادویی خود به هر فیلمنامهٔ مزخرفی آن را بدل به جواهر بکند، و متأسفانه فلورین هنکل فن‌دونرسمارک، کارگردان توریست، هیچ بو و نشانی از هیچکاک ندارد. این فیلمساز آلمانی تبار گرچه همان کسی است که فیلم درخشان زندگی‌های دیگران (برندهای اسکار بهترین فیلم خارجی) را ساخت اما از مهارت و توانایی لازم برای ارایهٔ فیلمی که مطابق با استانداردهای ژانر هیچکاکی باشد برخوردار نیست.

قصهٔ فیلم با دیدار ((اتفاقی)) فرانک (جانی دپ) و آلیس (آنجلینا جولی) در قطار پاریس ونیز آغاز می‌شود. فرانک یک آمریکایی است که در مدرسه‌ای در ایالت ویسکانسین آمریکا ریاضیات تدریس می‌کند. فرانک برای لذت بردن از مناظر زیبای ونیز ایتالیا عازم این شهر تاریخی است. آلیس یک زن جذاب و مرموز انگلیسی است که ظاهرا به ونیز می‌رود تا با مردی که دلباختهٔ اوست دیداری داشته باشد. آلیس و فرانک در قطار با یکدیگر آشنا می‌شوند و موقعی که آلیس آمادگی خود را برای سهیم شدن اتاق هتل‌اش با فرانک اعلام می‌کند، فرانک بسیار خوشحال می‌شود.

اما فرانک خبر ندارد که آلیس توأمان تحت تعقیب اسکاتلندیارد و تبهکاران است. ظاهرا مردی که دلباختهٔ آلیس است میلیون‌ها دلار از پول‌های رئیس تبهکاران را بالا کشیده و حالا همه دنبال او هستند. فرانک ناخواسته پایش به این ماجرا کشیده می‌شود. نکته‌ای که برای او روشن نیست این است که آیا آلیس یک قربانی بی‌گناه است یا زنی کلاهبردار که از وجود او برای مقاصد خاص خودش دارد استفاده می‌کند…

آنجلینا جولی سیما و کاریزمای ستارگان زن هیچکاکی را دارد. جولی در نقش آلیس، کار خود را به درستی انجام می‌دهد. او می‌داند که نباید هیچ چیزی را جدی بگیرد. اما برعکس جولی، جانی دپ نکته را درنیافته است. من تا حالا هیچ بازی بدی از جانی دپ ندیده بودم. این اولین بازی بد این بازیگر توانا و همه فن حریف سینمای آمریکاست، دپ با چنان جدیتی نقش فرانک را بازی کرده که گویی از یاد برده که این کاراکتر أساسا یک کاراکتر کارتونی است. جولی و دپ جزو جذاب‌ترین ستارگان امروز سینمای جهان هستند اما ترکیب این دو در فیلم توریست منجر به هیچ حراراتی نشده شعله که هیچ حتی جرقه‌ای هم از این ترکیب حاصل نشده است.

تأسفی که آدم از بابت این فیلم می‌خورد عمدتا به دلیل استعدادهای تلف شدهی آن در پشت و جلوی دوربین است. جدای از دو بازیگر اصلی، گروهی از بزرگان بازیگری از جمله تیموتی دالتون، استیون بیرکوف و پال بتانی- در این فیلم بازی دارند که جملگی تلف شده‌اند. فیلمنامه نویسان فیلم آدم‌های مشهوری هستند: کریستوفر مک کواری و جولیان فیلوس، کارگردان فیلم، برندهٔ جایزهٔ اسکار است و فیلمبردار هم آدم سرشناسی به اسم جان سیل است. اما نتیجهٔ کار چیزی در حد صفر: دیالوگ‌های بی‌مزه، توریست‌های کلیشه‌ای و بازی‌های بد. توریست فقط به یک چیزش می‌تواند بنازد و آن هم تصاویر زیبا و کارت پستالی‌اش از شهر ونیز است؛ تصاویری که زیبایی‌شان مرهون توانایی‌های بی‌بدیل جان سیل است. هیچکاک کجایی که یادت بخیر، کری گرانت کجایی که یادت بخیر…

منبع: نشریه دنیای تصویر