پردازنده جدید اینتل قصد دارد فناوری کوانتومی را در به آدمهای بیشتری برساند

یک پردازنده کوانتومی جدید ساخته شده بر روی سیلیکون به زودی در دسترس تعداد کمی از دانشگاهها و سایر مؤسسات در سراسر ایالات متحده قرار میگیرد و به طور بالقوه به محققان فرصتی میدهد تا کار با سختافزار محاسبات کوانتومی تجربه کسب کنند.
این پردازنده توسط سازنده تراشههای رایانهای اینتل ساخته شده است. امیدواریم که پردازنده جدید – با ارائه دو برابر کیوبیت نسبت به دستگاه مشابه سال پیش – تحقیقات را به محاسبات کوانتومی هدایت کند و این فناوری را به واقعیت عملی نزدیکتر کند.
در حالی که فناوری محاسبات کوانتومی به صورت جهشی پیشرفت کرده، دستگاهها هنوز بیشتر شبیه نمونههای اولیه یا مفهومی هستند تا ماشینهای عملی و مستعد مشکلات و خطاهای پایداری هستند و به شرایط آزمایشگاهی فوقالعاده خاص نیاز دارند.
دستگاهی به نام Tunnel Falls، واحد پردازش کوانتومی ۱۲ کیوبیتی (یا QPU) جدید اینتل برای قرار گرفتن در دست دانشمندان بیشتر طراحی شده است.
-------
علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
جیم کلارک، مدیر سختافزار کوانتومی در اینتل میگوید: «Tunnel Falls پیشرفتهترین تراشه کیوبیت اسپین سیلیکونی اینتل تا به امروز است و از دههها تخصص این شرکت در طراحی و ساخت ترانزیستور استفاده میکند.»
تولید تراشه جدید گام بعدی در استراتژی بلندمدت اینتل برای ساخت یک سیستم محاسباتی کوانتومی تجاری کامل است.
شرکتهایی از جمله گوگل و آیبیام رویکردهای متفاوتی را نسبت به اینتل اتخاذ کردهاند و نسخههای قدرتمندی از این فناوری را ایجاد میکنند که به جای توزیع سختافزار، با استفاده از نرمافزار از راه دور به آن دسترسی پیدا میکند.
اینتل با شرطبندی بر روی QPUهایی که بر روی سیلیکون کار میکنند، مانند پردازندههای معمولی در رایانههای امروزی ما، میخواهد انتقال به محاسبات کوانتومی را آسانتر کند.
همانطور که روشهای مختلفی برای ذخیره اطلاعات باینری وجود دارد، روشهای مختلفی برای جداسازی، درهمتنیدگی و خواندن کیوبیتها وجود دارد. در تراشههای اینتل، از جمله Tunnel Falls، ساختارهای کوچکی به نام نقاط کوانتومی، تک تک الکترونها را به دام میاندازند که میتوان از آنها برای ذخیره و خواندن اطلاعات کوانتومی با استفاده از خاصیتی به نام اسپین آنها استفاده کرد.
همه موافق نیستند که سیلیکون راه رو به جلو برای محاسبات کوانتومی است، اما تحقیقات قبلی نشان داده است که قرار دادن رایانههای کوانتومی روی اجزای مورد استفاده در محاسبات کلاسیک معمولی میتواند یک رویکرد عملی باشد.
رویکردهای متنوع ممکن است همان چیزی باشد که ما برای رفع مشکلات محاسبات کوانتومی به آن نیاز داریم، و در نهایت منجر به تولید سیستمهایی میشود که میتوانند با چالشهای محاسباتی عظیم مقابله کنند که بسیار فراتر از آن چیزی است که ماشینهای امروزی قادر به انجام آن هستند.