یه یاد طراحی تلویزیون‌ها در دهه ۱۹۵۰، همزمان با عصر اتم
از زمان آزمایش نخستین سلاح هسته‌ای تا هسته‌ای شدن شوروی و رقابت شدید شرق و غرب در این زمینه را می‌توان یک دوره ۱۵ ساله در نظر گرفت. دوره‌ای که پز از شگفتی بود و این شگفتی‌های فناورانه البته فقط محدود به تسلیحات هم نبود و به کالاهای صنعتی وارد می‌شود.
یکی از کالاهای صنعتی محبوب که با پایان جنگ جهاین بسیار پرفروش بود، دستگاه‌های تلویزیون بود.
تلویزیون‌های دهه ۱۹۵۰ با طراحی منحصربه‌فردشان که مملو زیبایی‌شناسی و فناوری آن دوران بودند، شاخص می‌شدند.
برخی از ویژگی‌های رایج و عناصر طراحی تلویزیون‌های دهه ۱۹۵۰ :
طراحی کابینتی: تلویزیون‌های دهه ۱۹۵۰ اغلب در کابینت‌های چوبی که شبیه قطعات مبلمان بودند عرضه می‌شدند. کابینت‌ها معمولاً از موادی مانند چوب ماهون، گردو یا بلوط ساخته می‌شدند و اغلب با عناصر تزئینی، کنده‌کاری و قالب‌گیری پیچیده طراحی می‌شدند.
لامپ پرتو کاتدی (CRT): صفحه نمایش تلویزیون‌های دهه ۱۹۵۰ نمایشگر‌های CRT بودند که نسبتاً حجیم بودند و صفحه نمایش شیشه‌ای انحنادار داشتند. این صفحه نمایش‌ها با استاندارد‌های امروزی کوچک بودند و معمولاً از ۹ تا ۲۱ اینچ متغیر بودند.
دکمه‌های کنترل: تلویزیون‌های این دوره دارای یک سری دکمه و ابزار کنترلی در جلو یا کنار کابینت بودند. این دکمه‌ها برای تنظیم تنظیماتی مانند صدا، انتخاب کانال، روشنایی و کنتراست استفاده می‌شدند. برخی از دستگاه‌ها دکمه‌هایی داشتند که با توری تزئینی پوشانده شده بودند.
محل قرارگیری بلندگو: بلندگو‌ها معمولاً در طراحی کابینت ادغام می‌شدند و اغلب با توری پارچه‌ای پوشانده می‌شدند. برخی از مجموعه‌ها دارای چندین بلندگو در اطراف کابینت بودند تا حالت استریو ایجاد کنند.
آنتن‌های تلویزیون: از آنجایی که تلویزیون کابلی به طور گسترده در دسترس نبود، آنتن‌ها نقش مهمی در دریافت سیگنال‌های تلویزیون داشتند. بسیاری از تلویزیون‌ها دارای آنتن‌های داخلی یا مکان‌هایی برای اتصال آنتن‌های خارجی بودند.
رنگ: پوشش این تلویزیون‌ها معمولاً از رنگ‌های چوب تیره بود، اما روکش‌های روشن‌تری نیز در دسترس بود.
تلویزیون‌های کنسولی: تلویزیون‌های کنسولی در دهه ۱۹۵۰ بسیار محبوب بودند. این‌ها ترکیبی از تلویزیون، رادیو و حتی گرامافون یا پخش‌کننده ضبط بودند.
تلویزیون‌های با طراحی مدرن‌تر: برخی از تلویزیون‌های دهه ۱۹۵۰ از زیبایی‌شناسی آینده‌نگرانه با خطوط براق، لبه‌های منحنی و عناصر طراحی عصر فضا پیروی می‌کردند.
برندسازی و لوگو‌ها: سازندگان تلویزیون به‌طور برجسته لوگوی برند خود را در جلو یا کنار کابینت به نمایش می‌گذاشتند.
تلویزیون‌های دهه ۱۹۵۰ در حال حاضر به دلیل جذابیت نوستالژیک و اهمیت تاریخی خود اغلب مورد توجه مجموعه‌داران قرار می‌گیرند.
در اینجا بازسازی تصویری این تلویزیون‌ها در میدجرنی را ملاحظه می‌کنید:
این نوشته‌ها را هم بخوانید
