تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی باعث خواهد شد که سیاره ما در آینده نزدیک واقعا و به معنی واقعی کلمه به خود بلرزد!
امواج نیرومند اقیانوس، نیرویی زیادی کف دریا وارد می‌کنند و امواج لرزه‌ای ایجاد می‌کنند. این امواج لرزه‌ای به قدری قدرتمند و گسترده هستند که به عنوان یک ضربه ثابت بر روی لرزه نگار‌ها، ، ظاهر می‌شوند.
اما این سیگنال‌های امواج در دهه‌های اخیر شدیدتر شده است و منعکس‌کننده طوفان‌های بیشتر و ارتفاع بیشتر امواج هستند.
در یک مطالعه جدید در مجله Nature Communications، این افزایش اقیانوس‌لرزه‌ها در سراسر جهان طی چهار دهه گذشته، بررسی شده.
این داده‌های جهانی، همراه با سایر مطالعات لرزه‌شناسی اقیانوسی، ماهواره‌ای و منطقه‌ای، افزایش تدریجی چندین دهه انرژی امواج را نشان می‌دهند که ناشی از افزایش دمای جهانی است.
شبکه‌های لرزه‌نگاری جهانی بیشتر زمین‌لرزه‌ها را بررسی می‌کند و همچنین امکان ایجاد تصاویری از عمق داخلی سیاره به دانشمندان می‌دهد.
اما این ابزار بسیار حساس به طور مداوم انواع عظیمی از پدیده‌های لرزه‌ای طبیعی و ناشی از فعالیت انسان، از جمله فوران‌های آتشفشانی، انفجار‌های هسته‌ای و سایر موارد، برخورد شهاب‌ها، رانش زمین و زلزله‌های یخچالی را هم ثبت می‌کنند.
آنها همچنین سیگنال‌های لرزه‌ای پایدار از باد، آب و فعالیت‌های انسانی را ضبط می‌کنند. به عنوان مثال، شبکه‌های لرزه‌نگاری توانستند در دوران قرطنیه به خاطر کرونا کاهش فعالیت‌های انسانی را متوجه بشوند.
با این حال، فراگیرترین سیگنال‌های پس‌زمینه لرزه‌ای در سطح جهانی،همین امواج اقیانوس‌ها هستند که به آنها ریز لرزه جهانی گفته می‌شود.
امواج اقیانوس سیگنال‌های ریز لرزه‌ای را به دو روش مختلف تولید می‌کنند.
آنکه پرانرژی‌تر است، ریز لرزه ثانویه نام دارد، و هر هشت تا 14 ثانیه تکرار می‌شود. فرآیند ریز لرزه اولیه ر اثر حرکت امواج اقیانوس که مستقیماً کف دریا را فشار می‌دهد و می‌کشد.
از آنجایی که حرکت آب درون امواج به سرعت با افزایش عمق کاهش می‌یابد، این اتفاق در مناطقی رخ می‌دهد که عمق آب کمتر از 300 متر باشد. سیگنال ریز لرزه اولیه در داده‌های لرزه‌ای به صورت یک زمزمه ثابت با دوره زمانی بین 14 تا 20 ثانیه قابل مشاهده است.
اما در بررسی جدید محققان، شدت ریز لرزه اولیه تاریخی را ازاواخر دهه 1980 در 52 مکان بررسی کردند و دریافتند که 79 درصد از این ایستگاه‌ها افزایش بسیار قابل توجه و پیشرونده‌ای در انرژی در طول دهه‌ها نشان داده‌اند.
نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهند که میانگین انرژی امواج اقیانوس در سطح جهان از اواخر قرن بیستم با نرخ متوسط 0.27 درصد در سال افزایش یافته است. با این حال، از سال 2000، این افزایش متوسط جهانی 0.35 درصد در سال افزایش یافته.
بیشترین انرژی کلی ریز لرزه را در مناطق طوفانی اقیانوس جنوبی در نزدیکی شبه جزیره قطب جنوب یافت شده است. اما امواج اقیانوس اطلس شمالی در دهه‌های اخیر در مقایسه قبل سریع‌تر آهنگ افزایش شدت را داشته‌اند.
این امر با افزایش شدت طوفان‌های اقیانوس اطلس شمالی و خطوط ساحلی، مطابقت دارد.
به طور کلی طوفان‌ها و امواج با گرم شدن آب و هوا قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند.
اقیانوس‌ها حدود 90 درصد از گرمای اضافی مرتبط با افزایش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی را در دهه‌های اخیر جذب کرده‌اند. این انرژی اضافی می‌تواند به امواج مخرب‌تر و طوفان‌های قوی‌تر تبدیل شود.
نتایج جدید هشداری برای مردم ساکن در نوارهای ساحلی است. افزایش ارتفاع امواج اقیانوس می‌تواند خطوط ساحلی را تحت تاثیر قرار دهد، به زیرساخت‌ها آسیب برساند و باعث فرسایش زمین شود.
ریچارد آستر، استاد ژئوفیزیک و رئیس گروه دانشگاه ایالتی کلرادو
منبع: The Conversation
