تورم و سقوط ارزش پول ملی چه بر سر فناوری یک کشور میآورد؟ کارگران فناوری سریلانکا پس از سقوط ارزش روپیه، خواهان دریافت دستمزد به دلار یا یورو شدند

تاراکا هتیهامو، صاحب یک استارتآپ توسعه نرمافزار مستقر در کلمبو، Ifonix، در حال استخدام توسعهدهنده تخصصی در شرکت خود در سال 2022 بود که یک بحران اقتصادی ویرانگر سریلانکا را گرفتار کرد. او هنگام مرور درخواستها، متوجه روندی شد: اکثر درخواستکنندههای کار، خواستار پرداخت حقوق به ارزهای خارجی بودند.
این متقاضیان اهل سریلانکا بودند و برای کار کردن در یک شرکت محلی تقاضا داده بودند، اما میخواستند به دلار، یورو یا پوند استرلینگ حقوق دریافت کنند. هتیهامو می گوید: «ما هیچ جا اعلام نکرده بودیم که به ارزهای خارجی پرداخت میکنیم، زیرا از عهدهاش برنمیآییم. ما یک شرکت متعلق به سریلانکا هستیم.»
او به زودی متوجه شد که دریافت پول به ارزهای خارجی برای بسیاری از متخصصان در آن زمان تنها راه بقا بوده. روپیه محلی به پایینترین حد خود سقوط کرده بود – تقریباً 45 درصد ارزش آن در برابر دلار بین فوریه تا مه 2022 کاهش یافت. هتیهامو میگوید که هزینههای زندگی آنقدر بالا بود که متقاضیها چارهای نداشتند.
او میافزاید: «بیشتر مردم فقط از آن لحظه استفاده میکردند تا سعی کنند از هر چیزی که میشود استفاده کنند و بالاترین حقوق ممکن را دریافت کنند.»
یک سال بعد، حتی با تثبیت روپیه، روند متخصصان فناوری سریلانکا تغییر نکرده و آنها همچنان حقوقها را به دلار و یورو ترجیح میدهند. در واقع، این امر به حدی گسترده شده است که کارآفرینان برای تامین استعدادهای خوب کاری تلاش میکنند و باید راهحلهایی مانند ارائه کمک هزینه سفر، گزینه سهام، و ارتقای مهارت کارکنان برای پر کردن نقشها را پیشنهاد دهند. برخی از استارتآپها حتی از کشورهای دیگر استخدام میکنند، زیرا احساس میکنند میتوانند استعدادهای بهتری را در برابر مبلغی که از سوی متخصصان فناوری سریلانکا از آنها درخواست میشود، به دست آورند.
برنارد آرولاناندام که مشاور استارت آپ ها و شرکت های فناوری اطلاعات سریلانکا است، میگوید: «استارتاپ ها برای شروع کار سختی برای جذب استعداد دارند زیرا شرکت های [بزرگتر] فناوری اطلاعات حقوق بالاتری ارائه می دهند. «[اکنون] اکثر استارتآپهای با سرمایه روپیه از زمان کاهش ارزش پول با مشکل مواجه شدهاند.»
192 شرکت فناوری فعال در این کشور اکنون به طور کامل یا جزئی حقوقی را با ارزهای خارجی پرداخت می کنند. حدود 300 شرکت فناوری اطلاعات در کشور وجود دارد.
Calcey Technologies مستقر در کلمبو یکی از جمله اولین شرکتهایی بود که شروع به پرداخت حقوق های منطبق با دلار آمریکا در سال گذشته کرد. مدیرعاملش می گوید: «من به عنوان یک صاحب کسب و کار، یک تصمیم استراتژیک تجاری گرفتم تا شرکت را نجات دهم. آیا این کار به استارت آپ های محلی از نظر حفظ کارکنان آسیب می زند؟ احتمالا بله. [اما] ما موفق شدیم برخی از با ارزش ترین داراییهایمان را که مردم هستند، نجات دهیم.»
جیفری زولفر، بنیانگذار و مدیر عامل استارت آپ شتاب دهنده دیجیتال PickMe، میگوید: «شرکت های برون سپاری نرمافزاری که درآمدی به دلار آمریکا، یورو و دلار استرالیا داشتند، اولین شرکتهایی بودند که به کارکنان خود اجازه دادند حقوق خود را به ارزهای خارجی در طول بحران اقتصادی سریلانکا دریافت کنند. جهان.
وقتی آنها شروع به پیشنهاد حقوق ثابت کردند، ناگهان در عرض یک روز، ارزش روپیه سریلانکا دو بار کاهش یافت و از 200 روپیه به ازای هر دلار به 400 روپیه رسید. این موضوع مشکلات زیادی را برای بسیاری از مردم ایجاد کرد زیرا به روپیه حقوق میگرفتند.
بعضی شرکتها هم ترجیح میدهند با آموزش نیروهای کمتر تحصیلکرده و با مهارت پایین که با ارز خارجی حقوق نمیگیرنمد، اموراتشان را بگذارنند. بقیه هم همان طور که تشاره کردیم کارگران دورکار از کشورهای دیگر گرفتهاند.
برخی از استارتآپها کارگران را ارتقا میدهند، یا کارکنانی را استخدام میکنند که «کمی همسایه» با چیزی که به دنبال آن هستند، باشد. یک فرد بازاریابی، حتی اگر یک متخصص بازاریابی دیجیتال مطلق نباشد، [شرکتها] ممکن است آنها را بپذیرند، کمی وقت بگذارند تا آنها را در کار آموزش دهند، و سپس میتوانید آنها را با قیمت پایینتری دریافت کنید. آرولاندام گفت.
دیگر استارتاپهای فناوری شروع به استخدام کارگران راه دور – در داخل یا خارج از سریلانکا – برای کنترل هزینهها کردهاند.
بعضی به دنبال فارغالتحصیلان جدیدگشتند. اما اتفاقی که با تورم بالا، انها حتی نتوانستند این نیروی کار را هم به دست آورند.
آنها کارکنانی از پرو پیدا کردندکه به هزار دلار در ماه راضی بودند و توسعهدهنده نرمافزار سطح بالا به حساب میآندند، اما برای استخدام محلی مجبوبر بودند، حدود دو برابر حقوق به دلار در ماه بدهند!