خلبانی که عکسهای بینظیری از کابین هواپیمای خود در هنگام بروز طوفان یا تغییرات آب و هوایی دیگر میگیرد و به اشتراک میگذارد
این سوال مطرح میشود که چه چیز الهامبخش او شده تا از نقطه دید منحصر به فرد در هواپیما شروع به گرفتن عکس کند.
«عکسبرداری از طوفان از هواپیمای در حال حرکت بسیار چالش برانگیز است. شما درون یک جسم متحرک هستید، گاهی اوقات هواپیما در حال لرزش است ، با نور بسیار کمی وجود دارد و نمیتوانید از هیچ وسیله تثبیتکنندهای مانند سه پایه یا گیمبال استفاده کنید. علاوه بر این، طوفانها آنقدر زودگذر هستند که نمیتوانید به راحتی روی آنها تمرکز کنید. این چالشها و بسیاری دیگر، عکس گرفتن آنها را بسیار دشوار میکند و من اغلب فرصتهای بزرگی را از دست میدهم.»
بسیاری از تصاویر سانتیاگو لحظات و چشم اندازهای زودگذری را ثبت میکنند که فقط از هوا قابل مشاهده هستند. او درباره برخی از خاطره انگیزترین تجربیاتی که در هنگام عکاسی از هواپیما داشته است میگ.ید: «در آغاز، بسیاری از این پدیدهها اتفاقات شگفتانگیز و اغلب غیرقابل درک هستند. مثلا St. Elmo’s Fire مانند رعد و برق بسیار کوچکی است که درست روی شیشه جلو، فقط چند اینچ آن سوتر از صورت خلبان هنگام پرواز در ابرهای دارای بار الکتریکی اتفاق میافتد. گاهی اوقات، زمانی که قطرات آب در برخورد با شیشه جلو به صورت جرقههای کوچک ظاهر میشوند، پدیده مشابهی رخ میدهد. یادم میآید که در اولین تجربهی این رویدادها به شدت سرگرم و گیج شدم.»
«توصیه من این است که تا میتوانید یاد بگیرید، در نهایت، باید خودتان شیوهها را توسعه دهید. استراتژی و تکنیکهای خود را به وجود بیاورید و به این فکر نیفتید که «قوانین» عکاسی مطلق هستند. اما در عین حال، محدودیتهای خود را کشف کنید.»
این نوشتهها را هم بخوانید
