حومههای شهر میتوانند مظهر زیبایی باشند و نه مناطق پرت و جرمخیز و تداعی کننده فقر و زشتی و امکانات کم
یکی از مشکلات کشورهای توسعهنیافته این است که نمیدانند به حومههای شهری باارزش خود چه کنند. اینها باید مکانی باشند که انسانها را به طبیعت نزدیکتر کنند و بتوان در آنها خانههای اقتصادی وبلایی بنا کرد و امانات ارتباطی مانند جادههای خوب و دسترسی به اینترنت داشته باشند و هر کدام از آنها از نظر زیباییشناسی با اقلیم خود هماهنگ باشند.
اما حومهنشینهای در کشورهای توسعهنیافته تبدیل به یک مشکل میشوند. جادههای باریک، نبود وسایل حمل و نقل جمعی، نبود اینترنت، خانههای محقری که مدام در ذهن ساکنان فقیربودنشان را گوشزد میکنند و سرانجام کمک به جرمخیزی به خاطر آناتومی کلان معماری منطقه، همه تبدیل به مشکلات میشوند.
اما بعضی جاها هم در جهان هستند که حومهنشینی در آنها شکل دیگری دارد:
ساپورو، هوکایدو، ژاپن
رن، فرانسه
سولوزووا، لهستان
کارناکسید، لیسبون، پرتغال
بروندبی گاردن سیتی، دانمارک
پالمانوا، استان اودینه، ایتالیا
برن، سوئیس
پورت آریان، لاتس، فرانسه⠀
حومه پورت سعید، مصر
تولدو، استان تولدو، اسپانیا
خیابان لومبارد، سانفرانسیسکو، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا
