.

زندگی با ضریب هوشی یا IQ پایین: چالش‌ها، محدودیت‌ها و تجارب واقعی

قرار نیست که همه ما در همه امور و جنبه‌های هوش، ضریب هوشی‌مان یکسان باشد. انواع مختلفی از هوش وجود دارد:

هوش زبانی-کلامی – هوش منطقی-ریاضی – هوش فضایی-تصویری – هوش موسیقایی – هوش بدنی-حرکتی – هوش میان‌فردی – هوش درون‌فردی – هوش طبیعت‌گرا – هوش وجودی – هوش هیجانی – هوش خلاق

بنابراین شما ممکن است هوش ریاضی خوبی داشته باشید. اما هوش حرکتی‌تان بد باشد یا از هوش هیجانی بهره‌ای نبرده باشد.

برای انطباق با این شرایط چه کرد و آدم‌های کم‌هوش‌تر پیرامون ما با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند؟!

زندگی با IQ پایین چالش‌های منحصربه‌فردی را در پی دارد که بر جنبه‌های مختلف زندگی فرد تأثیر می‌گذارد. این تأثیرات از روابط اجتماعی تا امور شغلی و حتی زندگی شخصی را در بر می‌گیرند. افراد با IQ پایین اغلب با موانعی مواجه می‌شوند که درک و همدلی بیشتری از سوی دیگران را می‌طلبد. اینها برخی از مشکلات آنهاست:

مشکل در ابراز وجود در جمع‌های اجتماعی

یکی از دشواری‌های بزرگ زندگی افراد با IQ پایین، ناتوانی در مشارکت مؤثر در مکالمات و بحث‌های گروهی است. این افراد احساس می‌کنند که توانایی ارائه دیدگاه‌های جالب و ارزشمند را ندارند. یکی از آنان توضیح می‌دهد: «برای من، بزرگترین مشکل این است که هیچ‌وقت حرفی برای گفتن ندارم که در هنگام گفتگوی جمع ارائه کنم. معمولاً در جمع فقط گوش می‌دهم و می‌دانم که هرچه بگویم احتمالاً ارزش چندانی ندارد. در این شرایط حس انزوا می‌کنم و نمی‌توانم با دیگران ارتباط عمیقی برقرار کنم.»

احساس بی‌کفایتی و اضطراب شغلی

در محیط کار، افراد با IQ پایین به‌خاطر ناتوانی در انجام درست و به‌موقع وظایف دچار اضطراب می‌شوند. یکی از این افراد می‌گوید: «در اوایل سی‌سالگی هستم و می‌ترسم شغلم را به دلیل ناتوانی در انجام کارهای ساده از دست بدهم. تقریباً هر روز بازخوردهای منفی می‌گیرم و به مرور زمان، همکارانم از من بیزار می‌شوند. در هر شغلی که بوده‌ام، از ساده‌ترین کارها هم ناتوان بودم و حس می‌کنم که دیگران را با حضورم اذیت می‌کنم. حتی فکر می‌کنم که شاید بهتر باشد همسرم از من جدا شود تا بتواند زندگی بهتری داشته باشد.»

برخوردهای تبعیض‌آمیز و تمسخرآمیز در محیط‌های اجتماعی

افراد با IQ پایین معمولاً در محیط‌های اجتماعی و کاری مورد تمسخر یا بی‌اعتنایی قرار می‌گیرند. یکی از آن‌ها با بیان اینکه مردم او را تنبل و بی‌توجه می‌پندارند، می‌گوید: «حتی والدینم هم گاهی از من ناامید می‌شوند و نمی‌توانند درک کنند که نمی‌توانم به‌خوبی دستورالعمل‌ها را بفهمم. مردم فکر می‌کنند که من فقط تنبلی می‌کنم، اما در واقع مشکل اصلی درک اطلاعات است. احساس می‌کنم که هر روز از دیگران عقب‌تر می‌مانم.»

مشکلات یادگیری و عدم توانایی در به‌خاطر سپردن اطلاعات

مشکل در یادگیری و حافظه یکی از رایج‌ترین چالش‌ها برای این افراد است. آن‌ها برای درک و یادگیری اطلاعات جدید نیاز به زمان و تمرکز بیشتری دارند و اغلب به‌سختی می‌توانند اطلاعات را حفظ کنند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «زمانی که شاغل بودم، انتظار داشتند که بتوانم خیلی سریع یاد بگیرم، اما همیشه از همکارانم عقب می‌ماندم. همین مسئله باعث می‌شد که حس کنم ناتوانم و به‌عنوان فردی کند و کم‌هوش شناخته شوم. این باعث شد تا اعتماد به نفسم به‌شدت کاهش پیدا کند و همواره حس ضعف داشته باشم.»

چالش‌های روزمره و ناتوانی در انجام وظایف ساده

زندگی روزمره برای افرادی با IQ پایین پر از چالش‌های متعدد است. آن‌ها حتی در انجام کارهای ساده‌ای چون آماده‌سازی غذا، نظافت خانه، و یا رفتن به مکان‌های جدید دچار مشکل می‌شوند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «هر کاری برای من یک چالش بزرگ است. پخت و پز برایم دشوار است چون به سختی می‌توانم دستور غذا را دنبال کنم و حتی در بسته‌بندی‌های آماده هم گیج می‌شوم. حسادت می‌کنم به کسانی که این مشکلات را ندارند. برای من، تمیز کردن خانه یا حتی گذاشتن روکش روی تخت کار دشواری است.»

انزوای اجتماعی و مشکلات عاطفی

یکی از بزرگترین مشکلاتی که افراد با IQ پایین تجربه می‌کنند، انزوای اجتماعی است. آن‌ها اغلب به دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط مؤثر از جمع‌ها و روابط اجتماعی کنار گذاشته می‌شوند. یکی از این افراد می‌گوید: «بیشتر وقت‌ها احساس می‌کنم مردم من را عادی نمی‌دانند و با دید منفی به من نگاه می‌کنند. این مسئله باعث می‌شود که هرچه بیشتر منزوی شوم و به مرور زمان اعتماد به نفسم کمتر شود. من از اینکه دیگران همواره به من نگاه تحقیرآمیزی دارند خسته شده‌ام.»

نیاز به حمایت اجتماعی و عدم درک از سوی دیگران

این افراد نیازمند درک و حمایت بیشتری از سوی دیگران هستند، اما به‌طور معمول با رفتارهایی مواجه می‌شوند که احساس ارزشمندی آن‌ها را کاهش می‌دهد. یکی از افراد با اشاره به این موضوع می‌گوید: «بیشتر مردم با من مثل یک کودک رفتار می‌کنند و فکر می‌کنند این کارشان نشانه مهربانی است، اما در واقعیت این رفتار به‌شدت توهین‌آمیز است. خسته شده‌ام از اینکه همواره دیگران به من نگاه از بالا به پایین دارند و مرا جدی نمی‌گیرند.»

پذیرش خود و مبارزه با مشکلات روانی

پذیرش محدودیت‌های شناختی و پذیرش خود برای افراد با IQ پایین بسیار دشوار است. آن‌ها اغلب با مشکلات روانی نظیر افسردگی، استرس و عدم اعتماد به نفس مواجه هستند. یکی از افراد در این باره می‌گوید: «همواره سعی کرده‌ام که خودم را بپذیرم، اما نمی‌توانم. نمی‌توانم قبول کنم که از دیگران عقب‌تر هستم و درک مسائل برایم دشوار است. این احساس کمبود و ضعف هر روز به من یادآوری می‌کند که نمی‌توانم مثل دیگران زندگی کنم.»

تجربه‌ای متفاوت از زندگی

زندگی با IQ پایین تجربه‌ای پیچیده و متفاوت است که نیاز به همدلی و درک بیشتری از سوی جامعه دارد. این افراد به خاطر ناتوانی‌هایشان در زندگی با چالش‌های فراوانی مواجه هستند، اما نیازمند حمایت، احترام و پذیرش از سوی دیگران هستند تا بتوانند زندگی بهتری داشته باشند.


با افراد با ضریب هوشی پایین چطور برخورد کنیم؟

برخورد با افرادی که ضریب هوشی پایین‌تری دارند و در محیط کار یا اجتماع پیرامون ما حضور دارند، نیازمند رویکردی آگاهانه، همراه با همدلی و احترام است. این افراد اغلب به دلیل محدودیت‌های شناختی خود با چالش‌های روزمره و استرس‌های بیشتری مواجه هستند. در ادامه راهکارهایی برای رفتار مؤثر و محترمانه با این افراد ارائه می‌شود:

۱. ایجاد فضای امن و حمایتگرانه

اولین گام برای تعامل مناسب با این افراد، فراهم کردن فضایی امن و بدون قضاوت است. آن‌ها ممکن است احساس کنند که از دیگران عقب‌تر هستند یا از لحاظ شناختی محدودند. بنابراین، لازم است از هرگونه رفتار تمسخرآمیز یا قضاوت‌گرانه پرهیز کنید و فضایی فراهم کنید که آن‌ها بتوانند بدون ترس از اشتباه، آزادانه سؤالات خود را مطرح کنند.

۲. استفاده از ارتباطات واضح و ساده

در ارتباط با افراد با ضریب هوشی پایین‌تر، بهتر است از زبانی ساده و روشن استفاده کنید. هنگام ارائه دستورالعمل‌ها یا توضیح اطلاعات، تلاش کنید به شکلی ساده و قابل‌فهم صحبت کنید و از اصطلاحات پیچیده یا مبهم پرهیز کنید. همچنین، اگر نیاز است، توضیحات خود را به صورت مرحله به مرحله بیان کنید تا فرآیند یادگیری آن‌ها راحت‌تر شود.

۳. حفظ صبر و شکیبایی

کار کردن با افراد با ضریب هوشی پایین‌تر می‌تواند نیازمند صبر بیشتری باشد. این افراد ممکن است به زمان بیشتری برای فهم یا انجام وظایف نیاز داشته باشند. صبور بودن و پرهیز از عجله و فشار، می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا با اعتماد بیشتری وظایف خود را انجام دهند. اگر لازم است توضیحی را دوباره تکرار کنید، این کار را با آرامش و بدون نشان دادن نشانه‌ای از ناراحتی انجام دهید.

۴. تشویق و حمایت از پیشرفت‌های کوچک

افراد با ضریب هوشی پایین‌تر، اغلب با اعتماد به نفس کمتری مواجه هستند و ممکن است احساس ضعف داشته باشند. تلاش کنید تا پیشرفت‌های کوچک آن‌ها را تشویق کنید و از موفقیت‌های جزئی‌شان قدردانی کنید. این کار می‌تواند انگیزه و اعتماد به نفس بیشتری به آن‌ها بدهد و احساس کنند که تلاش‌هایشان دیده می‌شود و ارزشمند است.

۵. پرهیز از مقایسه با دیگران

مقایسه این افراد با دیگران می‌تواند آسیب‌زننده باشد و احساس بی‌کفایتی بیشتری در آن‌ها ایجاد کند. به جای مقایسه، بهتر است پیشرفت‌های آن‌ها را با دستاوردهای خودشان در نظر بگیرید و سعی کنید آن‌ها را تشویق کنید که بهبودهای خود را در طول زمان ببینند.

۶. استفاده از آموزش‌های عملی و تجربه‌محور

آموزش‌های عملی و تجربه‌محور می‌توانند برای افراد با ضریب هوشی پایین‌تر مفیدتر باشند. این افراد معمولاً با دیدن و انجام دادن بهتر یاد می‌گیرند تا با گوش دادن به توضیحات تئوریک. در صورت امکان، آن‌ها را در فرآیندها و فعالیت‌های عملی مشارکت دهید و فرصت دهید تا مهارت‌های لازم را با تمرین به دست آورند.

۷. ایجاد فرصت‌های مناسب برای مسئولیت‌پذیری

به این افراد فرصت دهید تا در محیط کار احساس مسئولیت‌پذیری کنند. آن‌ها ممکن است در انجام وظایف ساده و مشخص بهتر عمل کنند و با داشتن مسئولیت‌های مشخص، احساس تعلق و اهمیت بیشتری در محیط کار داشته باشند. انتخاب وظایفی که با توانایی‌ها و قابلیت‌های آن‌ها هم‌خوانی داشته باشد، می‌تواند تأثیر مثبتی بر خودانگیختگی آن‌ها بگذارد.

۸. احترام به ارزش‌ها و عزت نفس آن‌ها

احترام به عزت نفس و کرامت این افراد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هرگز آن‌ها را در حضور دیگران تحقیر نکنید و در صورت نیاز به انتقاد یا اصلاح عملکردشان، این کار را به صورت خصوصی و با لحنی محترمانه انجام دهید. برخورد محترمانه می‌تواند به آن‌ها حس ارزشمندی و تعلق به جمع بدهد.

۹. فراهم کردن بازخورد سازنده و مفید

بازخوردهای سازنده و مفید می‌توانند به این افراد کمک کنند تا در مسیر درستی پیش بروند. تلاش کنید تا بازخوردهای خود را به گونه‌ای ارائه دهید که نه‌تنها به نقاط ضعف اشاره کند، بلکه راه‌های بهبود را نیز نشان دهد. بازخوردهای مثبت و انگیزشی می‌تواند به آن‌ها اعتماد به نفس بیشتری بدهد.

۱۰. تمرکز بر نقاط قوت و قابلیت‌هایشان

هر فردی، حتی با محدودیت‌های شناختی، دارای توانایی‌ها و نقاط قوت خاصی است. تلاش کنید تا نقاط قوت این افراد را بشناسید و از آن‌ها به نحو مؤثری بهره ببرید. مثلاً برخی از این افراد ممکن است در کارهای دستی یا فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز دقیق دارند، توانایی بیشتری از خود نشان دهند. تمرکز بر این نقاط قوت می‌تواند به آن‌ها احساس مفید بودن و انگیزه بیشتری برای پیشرفت بدهد.


تصویر شاخص از فیلم «من سام هستم» (I Am Sam) انتخاب شده است.


  این نوشته‌ها را هم بخوانید

منبع
buzzfeed

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]