فلوتر دهلیزی
فلوتر دهلیزی (atrial fluter) (AFL) یک تاکیکاردی ناشی از ورود مجدد است که کانون آن در دهلیز راست قرار داشته و دهلیز چپ به صورت پاسیو فعال می‌شود. مدار ورود مجدد مذکور از جلو به دریچه سه لتی و از عقب به ستیغ انتهایی و ستیغ استاش محدود می‌شود. جهت انتشار ایمپالس الکتریکی در اطراف حلقهٔ دریچه سه لتی، شکل موج P را تعیین می‌کند. اگر انتشار ایمپالس در خلاف جهت عقربه‌های ساعت باشد، ایمپالس با عبور از بالای سپتوم و چپایین جدار خارجی باعث ایجاد یک موج P منفی در اشتقاق‌های تحتانی همراه با الگوی دندانه اره‌ای می‌شود (AFL تیپیک) (شکل 6C ـ 10). اگر انتشار ایمپالس در جهت حرکت عقربه‌های ساعت باشد، موج P در اشتقاق‌های تحتانی مثبت شده و به این نوع تاکیکاردی، فلونر دهلیزی آتیپیک می‌گویند. سرعت امواج P در طی AFL معمولاً بین 250 تا 350 ضربان در دقیقه به طور متوسط 300 ضربان در دقیقه است. سرعت ضربات بطن به میزان هدایت ایمپالس از گره AV بستگی دارد. معمولاً بلوک هدایتی با نسبت 2 به 1 شایع‌تر است و ضربان بطن تقریباً 150 ضربان در دقیقه است. در بیماران جوان، با تشدید هدایت گره AV ف سرعت ضربان بطن به سرعت ضربان دهلیز رسیده و به 300 ضربان در دقیقه می‌رسد. به طریق مشابه، در حضور مسیر هدایتی فرعی، سرعت ضربان بطن بسیار سریع بوده و ممکن است منجر به اختلال شدید وضعیت همودینامیک بیمار و فیبریلاسیون بطنی شود.
AFL ممکن است در بیماران با یا بدون بیماری ساختمانی قلب رخ داده و ممکن است با تیروتوکسیکوزیس، پریکاردیت و مصرف الکل تشدید گردد. در صورتی که AFL با اختلال شدید وضعیت همودینامیک یا آنژین قلبی همراه باشد. باید سریعاً اقدام به کاردیوورسیون نمود. به علت ماهیت پایدار مدار ورود مجدد، شوک‌های با انرژی نسبتاً پایین اغلب مؤثر می‌باشند. اگر بیمار از نظر همودینامیک پایدار باشد، باید به ترتیبریال برای جلوگیری از کاردیومیوپاتی ناشی از تاکیکاردی و کاهش خطر سکته مغزی اقدام به کنترل ضربان قلب بیمار و تجویز داروهای ضدانعقاد خون نمود. اگر علیرغم کنترل سرعت ضربان قلب، بیمار همچنان علامت‌دار باشد باید ریتم بیمار از طریق تجویز دارو یا با سوزاندن از طریق کاتتر، کنترل شود. اگر برای تبدیل ریتم فلوتر به ریتم سینوسی از داروهای ضدآریتمی IA استفاده شود باید قبل از آن سرعت ضربان بطن با دیگوکسین، بتابلوکرها، یا بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم کنترل شده باشد. داروهای ضدآریتمی IA ممکن است سرعت فلوتر را کاهش و سرعت هدایت از طریق گره AV را افزایش داده و باعث هدایت ایمپالس‌ها با نسبت 1 به 1 و درنتیجه ضربان بسیار سریع بطن شوند. سوزاندن مدار ورود مجدد با استفاده از کاتتر فرکانس رادیویی (rodiofrequency catheter ablation) بسیار مؤثر بوده و در 95 ـ 90% بیماران باعث برگشت ریتم سینوسی می‌شود.
