فلوتر بطنی قلب

فلوتر بطنی (VFL) نوعی VT تک شکلی با سرعت 300 ـ 280 ضربان در دقیقه همراه با بی‌ثباتی همودینامیک است. فیبریلاسیون بطنی (VF) یک ریتم بطنی مغشوش و نامنظم است که منجر به انقباض غیرمؤثر بطن، کلاپس سریع همودینامیک و در صورتی که فوراً خاتمه نیابد. باعث مرگ می‌شود (شکل 9B ـ 10)

VF در ECG با تموج‌های نامنظم و درشت در خط پایه مشخص می‌گردد بدون آنکه کمپلکس QRS، قطعه ST، موج T قابل تشخیص باشد. این اختلال در زمینه ایسکمی، اختلالات متابولیک، و مسمومیت دارویی ممکن است اتفاق بیافتد، یا ممکن است به دنبال استحاله از VT (چه خودبه‌خود ایجاد شده باشد و چه پس از اقدام به کاردیوورسیون)، ایجاد شود. در تمام موارد، درمان فوری با شوک الکتریکی مستقیم و همزمان نشده (nonsynchronized) به میزان 360 ژول (یا معادل آن دو فازی (biphasic) لازم است. ممکن است برای خاتمه آریتمی، به شوک‌های متعدد نیاز شود و درمان همزمان عوامل زمینه‌ساز نیز ضروری است.

پس از خاتمه آریتمی باید با تزریق وریدی داروی ضدآریتمی نظیر آمیودارون یا لیدوکایین از عود آن جلوگیری کرد. اگر VF ناشی از یک مسأله حاد قابل درمان باشد، احتیاج به درمان طولانی مدت نیست. اگر VF ناشی از بیماری قلبی استقرار یافته باشد باید اقدام به کاشت ICD کرد.