منظور از رادیکولوپاتی گردنی چیست؟ چطور علت آن مشخص می‌شود؟

چه بیماری‌های دیگری شبیه رادیکولوپاتی گردنی هستند؟

Cervical Radiculopathy: Symptoms, Causes, and Treatment

• کشیدگی یا پیچ‌خوردگی گردن غیردیسکوژنیک
• آرتریت مهره‌های گردنی یا شانه
• شکستگی کمپرسیونی جسم مهره
• آرتریت روماتوئید
• اختلالات مادرزادی قاعده جمجمه (انواژیناسیون بازیلر، پلاتی بازیا)
• پلکسوپاتی براکیال، سندرم تونل کارپال یا نوروپاتی
• نئوپلاسم یا عفونت مهره یا فضای دیسک
• آسیب کاف روتاتور شانه
• دیسکسیون شریان ورتبرال یا کاروتید
• ایسکمی / انفارکت قلبی
• تاندونیت آرنج

علت‌های بروز رادیکولوپاتی گردنی

• یک اختلال بسیار شایع در بالغین میانسال
• تحریک یک ریشه عصبی گردنی که منجر به درد انتشاری، پارستزی و ضعف اندام فوقانی می‌شود.
• به‌طور شایع ناشی از فتق دیسک یا استئوفیت‌ها که ریشه عصبی را در سوراخ عصب تحت فشار قرار می‌دهند.
• رادیکولوپاتی C8 سبب درد در قسمت اولنار ساعد و دست می‌شود. کرختی در ناحیه مدیال ساعد و انگشت کوچک؛ ضعف ممکن است در عضلات داخلی دست و فلکسورهای انگشتان و اکستانسورهای مچ دست دیده شود.
• بیماری ریشه عصب C7 شایع‌ترین رادیکولوپاتی گردنی است (70% موارد) که سبب درد در قسمت خلفی خارجی بالای بازو و شانه می‌شود؛ کرختی در انگشتان نشانه و بزرگ؛ ضعف فلکسورهای مچ دست؛ اکستانسورهای انگشتان و سه سر؛ رفلکس سه سر کاهش می‌یابد.
• رادیکولوپاتی C6 (20% موارد) منجر به درد در شانه و قسمت فوقانی بازو، قسمت خارجی ساعد و شست می‌شود؛ کرختی در قسمت خارجی ساعد، شست و انگشت اشاره وجود دارد، ضعف در عضلات دو سر بازو و اکستنسورهای مچ وجود دارد و رفلکس دو سرو براکیورادیالیس کاهش یافته‌اند.
• رادیکولوپاتی C5 منجر به درد در شانه و قسمت خارجی بالای بازو، کرختی در ناحیه شانه و ضعف در عضله دلتوئید و دوسر، رفلکس دوسر کاهش یافته است.
• رادیکولوپاتی C4 غیر شایع بوده و منجر به درد در شانه و ضعف عضله دلتوئید می‌شود.

علائم و نشانه‌های رادیکولوپاتی گردنی

• درد گردن با رادیاسیون به بازو در یک توزیع درماتومی
• درد ممکن است با وضعیت‌های خاص گردنی که ریشه عصبی را بیشتر درگیر می‌کنند تشدید شود.
• درد، پارستزی، ضعف عضلانی و تغییرات رفلکسی در توزیع درماتوم درگیر رخ می‌دهند.
• اسپاسم عضلانی رفلکسی ممکن است به‌طور ثانویه رخ داده و سبب درد لوکالیزه شود.
• کاهش دامنه حرکات گردنی به‌خصوص روتاسیون و فلکسیون جانبی
• اگر فشار بر روی نخاع به‌طور همزمان موجود باشد علائم میلوپاتیک ممکن است شامل اختلالات راه رفتن، ضعف پا، اسپاستیستی و اختلال عملکرد اسفنکتری وجود داشته باشد.
• سندرم هورنر به‌ندرت رخ می‌دهد.

چگونه بیماری رادیکولوپاتی گردنی را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی

• تظاهر کلینیکی اغلب تشخیصی است.
• فیلم‌های ساده‌گرافی از ستون مهره‌های گردنی ممکن است استئوفیت‌ها، دست‌اندازی به سوراخ عصب و یا کاهش ارتفاع فضای دیسک را نشان دهد.
• قاعده جمجمه می‌تواند همچنین جهت ارزیابی از نظر اختلالات استخوانی مادرزادی مشاهده شود.
• MRI بهترین روش تشخیصی جهت شناسایی فتق دیسک یا فشار ریشه عصبی است.
• CT با میلوگرام ممکن است مفید باشد.
• EMG (ممکن است تا ۲ هفته مثبت نباشد) و مطالعات هدایت عصبی ممکن است اختلال عملکرد ریشه عصبی و دنرواسیون عضلانی را نشان دهد.

درمان رادیکولوپاتی گردنی

• رادیکولوپاتی حاد می‌تواند در 50% موارد به‌طور نگه‌دارنده و با استراحت در بستر، مسکن‌ها و شل کننده‌های عضلانی درمان شود.
• استروئیدها یا NSAIDs ممکن است علائم را برطرف کنند.
• traction اغلب مفید است که عبارت است از بی‌حرکتی گذرا با یک کولار نرم.
• توان‌بخشی بهبودی را تسریع می‌کند.
• رفع فشار به‌صورت جراحی فیوژن نخاعی ممکن است درصورتی‌که درد به درمان نگه‌دارنده پاسخ نمی‌دهد یا پیشرفت ضعف عضلانی وجود دارد ضرورت یابد.

پیش‌آگهی / عوارض

• پیش‌آگهی زمانی که علائم درد و پارستزی به درمان نگه‌دارنده پاسخ می‌دهند خوب است.
• بسته به مدت زمان فشار ریشه عصبی، ضعف عضلانی یا تغییرات رفلکسی ممکن است پایدار و دائمی باشد.
• یک خطر افزایش یافته فتق دیسک در سطوح مجاور بعد از جراحی فیوژن دیسک وجود دارد.

در صورت وقوع میلوپاتی علائم درگیری نخاع ممکن است دائمی باشند.