ثروتمندهای چینی، هزاران دلار برای حضور در کورس‌های آنلاین شناسایی کالاهای لوکس از فیک، هزینه می‌کنند!
مردم از نظر مصرف کالاها در یک طیف قرار می‌گیرند. یک دسته شاید از سر ناچاری، ارزان‌ترین‌های هر چیز را تهیه می‌کنند و غالبا هم این کالاها خیلی زود فرسوده می‌شوند و آنها مجبور به هزینه چندباره برای تهیه یک نسخه تازه از آنها می‌شوند.
یک دسته در پی تهیه کالاهای کارا و با کیفیت تولید خوب هستند. خریدهای بهینه و اقتصادی دارند، اما برند برایشان در اولویت نیست. اگر واجب بود کالایی اصل و از یک برند معتبر تهیه می‌کنند و اگر دیدند که واقعا کالای برند و اصل، چیز خاصی ندارد، همان کالا را با کیفیت خوب و با هزینه عادلانه‌تر از یک تولیدکننده کمتر مشهور، تهیه می‌کنند.
اما یک دسته هم همیشه در پی کالاهای تولید شده توسط برندهای اسمی هستند و اصلا پیش خود فکر کنند که آیا واقعا کالا از نظر طراحی، هزینه تمام شده و کارایی، اصلا ارزش آن همه صرف سرمایه را ندارد.
چین را اغلب سرزمین تولید اجناس فیک و کلون و اجناس «های کپی» می‌دانیم. اما جالب است بدانید که نسل جدید ثروتمندان چینی، یک بازار بزرگ خرید کالاهای اوریجینال و برند هم تشکیل داده‌اند.
این قشر خاص، اما به صورت منطقی نگران هستند که اجناس فیک به آنها تحویل داده شود. برآورد می‌شود که در چین سالانه صدهای میلیارد دلار، کالای برند رد و بدل شود، اما واقعا چند درصد از این کالاها اصل هستند؟
درست به همین خاطر است که آدم‌های زیرک و زیر و زرنگی به این فکر افتاده‌اند که از این دغدغه و نگرانی استفاده کنند و کلاس‌های آموزشی یا کورس‌هایی برای شناسایی کالاهای فیک از اصل برگزار کنند.
آنها در این کلاس‌ها به مشریان خود می‌آموزند که مثلا چطور جنس اصل شنل یا لویی ویتون را از کالای تقلبی تشخیص بدهند و روی چه شاخص‌هایی دقت کنند. مثلا به جزئیات لوگو دقت کنند و پول خود را دور نریزند.
اما این کلاس‌ها چندان ارزان نیست. هزینه شرکت در دوره 7 روزه یکی از این کلاس‌ها 2400 دلار است! اما یکی از برگزار کننده‌های این دوره‌ها به نام ژانگ چن بر این باور است که هزینه این کلاس، واقعا ارزشش را دارد.
