پارگی و آسیب تاندون یا رباط صلیبی قدامی ACL چه علائمی دارد – شیوه تشخیص و درمان آن

تاندون یا رباط صلیبی قدامی یا ACL یک بافت قوی است که به کمک اتصال استخوان ران خود را (استخوان ران) به استخوان قلم پا خود را (درشت نی).

آسیب دیدگی ACL معمولاً در حین ورزش رخ می‌دهد که شامل توقف ناگهانی یا تغییر جهت، پرش و فرود – مانند فوتبال، بسکتبال، فوتبال و اسکی در سراشیبی است.

بسیاری از افراد هنگام بروز آسیب ACL صدای زنگ زنی را می‌شنوند یا احساس “پاپ” در زانو می‌کنند. زانوی شما ممکن است متورم شود، احساس ناپایداری کند و برای تحمل وزن بیش از حد دردناک شود.

بسته به شدت آسیب ACL، درمان ممکن است شامل تمرینات استراحت و توانبخشی برای کمک به شما در بازیابی قدرت و ثبات، یا جراحی برای جایگزینی رباط پاره شده و به دنبال آن توان بخشی باشد. یک برنامه تمرینی مناسب ممکن است به کاهش خطر آسیب ACL کمک کند.

علائم

علائم و نشانه‌های آسیب ACL معمولاً شامل موارد زیر است:

• صدای پاپ بلند یا احساس “ظاهر” در زانو
• درد شدید و عدم توانایی در ادامه فعالیت
• تورم سریع
• از دست دادن دامنه حرکت
• احساس بی‌ثباتی یا “تن دادن” با تحمل وزن

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

اگر آسیب دیدگی در زانوی شما باعث ایجاد علائم یا علائم آسیب ACL شد، سریعاً مراقبت کنید. مفصل زانو ساختار پیچیده‌ای از استخوان‌ها، رباط‌ها، تاندون‌ها و سایر بافت‌هایی است که با هم کار می‌کنند. برای تشخیص شدت آسیب دیدگی و درمان صحیح، تشخیص سریع و دقیق مهم است.

علل

رباط‌ها نوار‌های محکم بافتی هستند که استخوان را به استخوان دیگر متصل می‌کنند. ACL، یکی از دو رباط که در وسط زانو عبور، متصل استخوان ران خود را به استخوان قلم پا خود را و ثبات مفصل زانو خود را کمک می‌کند.

آسیب‌های ACL اغلب در حین انجام فعالیت‌های ورزشی و تناسب اندام اتفاق می‌افتد که می‌تواند استرس را بر زانو وارد کند:

• کاهش ناگهانی سرعت و تغییر جهت (برش)
• چرخش با پای محکم کاشته شده
• ناخواسته از یک پرش فرود می‌آید
• توقف ناگهانی
• دریافت ضربه مستقیم به زانو یا برخورد، مانند تکل فوتبال

وقتی رباط آسیب دیده باشد، معمولاً پارگی نسبی یا کامل بافت وجود دارد. یک آسیب خفیف ممکن است رباط را کشش دهد اما آن را سالم نگه دارد.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل وجود دارد که خطر ابتلا به آسیب ACL را افزایش می‌دهد، از جمله:

• زن بودن – احتمالاً به دلیل تفاوت در آناتومی، قدرت عضلانی و تأثیرات هورمونی
• شرکت در برخی ورزش‌ها مانند فوتبال، فوتبال، بسکتبال، ژیمناستیک و اسکی در سراشیبی
• تهویه ضعیف
• استفاده از الگو‌های حرکتی معیوب، مانند حرکت دادن زانو‌ها به سمت داخل در هنگام حرکت اسکات
• پوشیدن کفش‌هایی که به درستی متناسب نیستند
• استفاده از تجهیزات ورزشی با ضعف نگهداری شده، مانند‌بند‌های اسکی که به درستی تنظیم نشده‌اند
• بازی در زمین چمن مصنوعی

عوارض

افرادی که آسیب ACL را تجربه می‌کنند بیشتر در معرض آرتروز زانو قرار دارند. آرتروز ممکن است رخ دهد حتی اگر برای بازسازی رباط جراحی کنید.

عوامل مختلفی احتمالاً بر خطر آرتروز تأثیر می‌گذارد، مانند شدت آسیب اصلی، وجود آسیب‌های مرتبط در مفصل زانو یا سطح فعالیت پس از درمان.

جلوگیری

تمرین و ورزش مناسب می‌تواند به کاهش خطر آسیب ACL کمک کند. یک پزشک پزشکی ورزشی، یک متخصص طب فیزیکی، یک مربی ورزشی یا یک متخصص دیگر در ورزش ورزشی می‌تواند ارزیابی، دستورالعمل و بازخورد ارائه دهد که می‌تواند به شما در کاهش خطرات کمک کند.

برنامه‌های کاهش آسیب ACL شامل موارد زیر است:

• تمریناتی برای تقویت هسته – از جمله باسن، لگن و پایین شکم – با هدف آموزش ورزشکاران برای جلوگیری از حرکت زانو به سمت داخل در هنگام حرکت اسکات
• تمریناتی که عضلات پا را تقویت می‌کنند، به ویژه تمرینات همسترینگ، برای اطمینان از تعادل کلی در قدرت عضلات پا
• تمرین و ورزش با تاکید بر تکنیک مناسب و وضعیت زانو هنگام پریدن و فرود آمدن از روی پرش‌ها
• آموزش بهبود روش هنگام انجام حرکات چرخشی و برش

آموزش تقویت عضلات پا‌ها، باسن و هسته – و همچنین آموزش بهبود روش‌های پرش و فرود و جلوگیری از حرکت زانو به سمت داخل – ممکن است به کاهش خطر آسیب بیشتر ACL در ورزشکاران زن کمک کند.

برای جلوگیری از آسیب دیدگی از کفش و بالشتک مناسب ورزش خود استفاده کنید. اگر در سراشیبی اسکی می‌روید، اطمینان حاصل کنید که‌بند‌های اسکی شما توسط یک متخصص آموزش دیده به درستی تنظیم شده است تا در صورت سقوط، اسکی‌های شما به طور مناسب آزاد شوند.

به نظر نمی‌رسد استفاده از زانوبند از آسیب ACL جلوگیری کند و یا خطر آسیب مکرر پس از جراحی را کاهش نمی‌دهد.

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی، پزشک زانوی شما را از نظر تورم و حساسیت بررسی می‌کند – زانوی آسیب دیده شما را با زانوی آسیب دیده مقایسه می‌کند. وی همچنین ممکن است برای ارزیابی دامنه حرکت و عملکرد کلی مفصل، زانوی شما را به موقعیت‌های مختلفی منتقل کند.

اغلب می‌توان تشخیص را فقط بر اساس معاینه فیزیکی انجام داد، اما ممکن است برای رد سایر علل و تعیین شدت آسیب به آزمایشاتی نیاز داشته باشید. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اشعه ایکس برای رد شکستگی استخوان ممکن است به اشعه ایکس نیاز باشد. با این حال، اشعه ایکس بافت نرم مانند رباط‌ها و تاندون‌ها را نشان نمی‌دهد.
• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI). MRI با استفاده از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویر از هر دو بافت نرم و سخت در بدن شما. MRI می‌توانید میزان نشان می‌دهد ACL آسیب و نشانه‌ای از آسیب به بافت‌های دیگر در زانو، از جمله غضروف.
• سونوگرافی. با استفاده از امواج صوتی برای تجسم ساختار‌های داخلی، می‌توان از سونوگرافی برای بررسی آسیب در رباط‌ها، تاندون‌ها و عضلات زانو استفاده کرد.

درمان

مراقبت‌های سریع با کمک‌های اولیه می‌تواند درد و تورم را بلافاصله پس از آسیب به زانو کاهش دهد. مدل مراقبت از خود در خانه RICE را دنبال کنید:

• باقی مانده. استراحت عمومی برای بهبودی لازم است و تحمل وزن بر روی زانو را محدود می‌کند.
• یخ. وقتی بیدار هستید، سعی کنید حداقل هر دو ساعت و هر بار 20 دقیقه زانوی خود را یخ بزنید.
• فشرده‌سازی یک باند الاستیک یا بسته‌بندی فشاری را روی زانوی خود بپیچید.
• ارتفاع دراز بکشید و زانوی خود را روی بالش قرار دهید.

توانبخشی

درمان پزشکی برای آسیب ACL با چندین هفته درمان توان بخشی آغاز می‌شود. یک فیزیوتراپیست تمریناتی را به شما می‌آموزد که یا با نظارت مداوم یا در خانه انجام می‌دهید. همچنین ممکن است برای ثابت نگه داشتن زانوی خود از بریس استفاده کنید و برای جلوگیری از سنگین شدن زانوی خود برای مدت مدتی از عصا استفاده کنید.

هدف از توانبخشی کاهش درد و تورم، بازگرداندن دامنه کامل حرکت زانو و تقویت عضلات است. این دوره از فیزیوتراپی ممکن است با موفقیت یک آسیب ACL را برای افرادی که نسبتاً کم تحرک هستند، به ورزش متوسط ​​و فعالیت‌های تفریحی می‌پردازند یا ورزش‌هایی انجام می‌دهند که استرس کمتری روی زانو‌ها دارند، درمان کند.

عمل جراحی

پزشک شما در صورت انجام موارد زیر جراحی را توصیه می‌کند:

• شما یک ورزشکار هستید و می‌خواهید به ورزش خود ادامه دهید، مخصوصاً اگر این ورزش شامل پریدن، برش یا محرک کردن باشد
• بیش از یک رباط یا غضروف فیبری زانوی شما نیز آسیب دیده است
• این آسیب باعث زانوی شما در هنگام انجام کار‌های روزمره است

در طی بازسازی ACL، جراح رباط آسیب دیده را برداشته و بخشی از تاندون را جایگزین می‌کند – بافتی شبیه رباطی که عضله را به استخوان متصل می‌کند. این بافت جایگزین را پیوند می‌نامند.

جراح شما از یک تاندون از قسمت دیگر زانوی شما یا از یک تاندون از اهدا‌کننده متوفی استفاده خواهد کرد.

پس از جراحی دوره دیگری از درمان توان بخشی را از سر خواهید گرفت. بازسازی موفقیت‌آمیز ACL همراه با توانبخشی دقیق معمولاً می‌تواند ثبات و عملکرد را به زانو برگرداند.

هیچ بازه زمانی مشخصی برای بازگشت ورزشکاران به بازی وجود ندارد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که حداکثر یک سوم ورزشکاران در طی دو سال دچار پارگی دیگری در همان زانوی مقابل می‌شوند. یک دوره بهبودی طولانی‌تر ممکن است خطر آسیب مجدد را کاهش دهد.

به طور کلی، یک سال یا بیشتر طول می‌کشد تا ورزشکاران با خیال راحت به بازی برگردند. پزشکان و فیزیوتراپیست آزمایشاتی را برای سنجش ثبات، قدرت، عملکرد و آمادگی برای بازگشت به فعالیت‌های ورزشی در فواصل مختلف در طول توانبخشی انجام می‌دهند. اطمینان از بهینه‌سازی الگو‌های قدرت، پایداری و حرکت قبل از بازگشت به فعالیتی با خطر آسیب ACL بسیار مهم است.

آماده شدن برای ویزیت

درد و ناتوانی مرتبط با آسیب ACL، بسیاری از افراد را وادار می‌کند که بلافاصله به پزشک مراجعه کنند. دیگران ممکن است با پزشکان خانواده خود وقت بگیرند. بسته به شدت آسیب دیدگی شما ممکن است به پزشک متخصص پزشکی ورزشی یا متخصص جراحی استخوان و مفصل (جراح ارتوپدی) ارجاع شوید.

آنچه شما می‌توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، آماده باشید تا به سوالات زیر پاسخ دهید:

• چه زمانی آسیب دیده است؟
• در آن زمان چه کار می‌کردید؟
• آیا صدای پاپ بلندی را شنیدید یا احساس “پاپ” کردید؟
• آیا بعد از آن تورم زیادی وجود داشت؟
• آیا قبلا زانوی خود را زخمی کرده‌اید؟
• آیا علائم شما مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا به نظر می‌رسد حرکات خاصی باعث بهبود یا بدتر شدن علائم شما می‌شود؟
• آیا هنگامی که می‌خواهید آن را حرکت دهید، زانوی شما “قفل” می‌شود یا مسدود می‌شود؟
• آیا هیچ وقت احساس می‌کنید زانوی شما ناپایدار است یا قادر به تحمل وزن شما نیست؟