علائم بیماری کرونا و راه‌های تشخیص و درمان آن

کروناویروس‌ها خانواده‌ای از ویروس‌ها هستند که می‌توانند باعث بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی معمولی، سندرم تنفسی حاد شدید (SARS) و سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS) شوند.

در سال 2019، یک ویروس جدید کرونا به عنوان عامل شیوع بیماری که از چین شروع شد، مشخص شد.

این ویروس در حال حاضر به عنوان سندرم شدید حاد تنفسی کروناویروس 2 (SARS-CoV-2) شناخته می‌شود. بیماری که ایجاد می‌کند بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) نامیده می‌شود. در مارس 2020، سازمان بهداشت جهانی (WHO) شیوع COVID-19 را یک بیماری همه گیر اعلام کرد.

گروه‌های بهداشت عمومی، از جمله مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) و WHO، بر بیماری همه گیر نظارت دارند و به روز‌رسانی‌ها را در وب سایت‌های خود ارسال می‌کنند. این گروه‌ها همچنین توصیه‌هایی برای پیشگیری و درمان بیماری ارائه کرده‌اند.

علائم

علائم و نشانه‌های بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) ممکن است دو تا 14 روز پس از مواجهه ظاهر شود. این زمان پس از قرار گرفتن در معرض و قبل از بروز علائم، دوره کمون نامیده می‌شود. علائم و نشانه‌های رایج می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• سرفه کردن
• خستگی

علائم اولیه COVID-19 ممکن است شامل از دست دادن چشایی یا بویایی باشد.

علائم دیگر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• درد‌های عضلانی
• لرز
• گلو درد
• آبریزش بینی
• سردرد
• درد قفسه سینه
• چشم صورتی (ملتحمه)
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• راش

این لیست همه را شامل نمی‌شود. کودکان علائم مشابهی با بزرگسالان دارند و به طور کلی بیماری خفیفی دارند.

شدت علائم COVID-19 می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از افراد ممکن است فقط چند علامت داشته باشند و برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. برخی از افراد ممکن است حدود یک هفته پس از شروع علائم، علائم بدتری مانند تنگی نفس و ذات الریه را تجربه کنند.

افراد مسن بیشتر در معرض بیماری جدی ناشی از COVID-19 هستند و با افزایش سن این خطر افزایش می‌یابد. افرادی که شرایط پزشکی فعلی دارند نیز ممکن است بیشتر در معرض بیماری‌های جدی قرار بگیرند. برخی از شرایط پزشکی که ممکن است خطر بیماری جدی ناشی از COVID-19 را افزایش دهند عبارتند از:

• بیماری‌های قلبی جدی مانند نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر یا کاردیومیوپاتی
• سرطان
• بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
• دیابت نوع 1 یا نوع 2
• اضافه وزن، چاقی یا چاقی شدید
• فشار خون بالا
• سیگار کشیدن
• بیماری مزمن کلیوی
• بیماری داسی شکل یا تالاسمی
• ضعف سیستم ایمنی بدن در پیوند اعضای جامد
• بارداری
• آسم
• بیماری‌های مزمن ریوی مانند فیبروز کیستیک یا فیبروز ریوی
• بیماری کبد
• زوال عقل
• سندرم داون
• ضعف سیستم ایمنی بدن در پیوند مغز استخوان، HIV یا برخی دارو‌ها
• شرایط مغز و سیستم عصبی
• اختلالات مصرف مواد

این لیست همه را شامل نمی‌شود. سایر شرایط پزشکی زمینه‌ای ممکن است خطر بیماری جدی ناشی از COVID-19 را افزایش دهد.

زمان مراجعه به پزشک

اگر علائم یا نشانه‌های COVID-19 دارید یا در تماس با فردی هستید که با COVID-19 تشخیص داده شده است، بلافاصله برای مشاوره پزشکی با پزشک یا کلینیک خود تماس بگیرید. قبل از مراجعه به جلسه خود، علائم مراقبت و علائم احتمالی خود را به تیم مراقبت‌های بهداشتی خود اطلاع دهید.

اگر علائم و نشانه‌های اضطراری COVID-19 دارید، فوراً به دنبال مراقبت باشید. علائم و نشانه‌های اورژانسی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در تنفس
• درد یا فشار مداوم قفسه سینه
• ناتوانی در بیدار ماندن
• حالت گیجی
• پوست کم رنگ، خاکستری یا آبی، لب یا بستر ناخن-بسته به رنگ پوست

این لیست همه چیز را شامل نمی‌شود اگر شما یک فرد مسن هستید یا از بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی یا ریوی رنج می‌برید، به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است خطر بیشتری برای بیماری جدی با COVID-19 داشته باشید. در طول همه‌گیری همه گیر، مهم است که مراقبت‌های بهداشتی برای کسانی که بیشترین نیاز را دارند در دسترس باشد.

علل

عفونت با کروناویروس جدید (سندرم حاد تنفسی حاد ویروس کرونا 2، یا SARS-CoV-2) باعث بیماری کروناویروس 2019 ( COVID-19 ) می‌شود.

ویروسی که باعث COVID-19 می‌شود به راحتی در بین مردم پخش می‌شود و با گذشت زمان در مورد نحوه انتشار آن بیشتر کشف می‌شود. داده‌ها نشان داده است که این ویروس عمدتا از فردی به فرد دیگر در میان افرادی که در تماس نزدیک هستند (در فاصله 6 فوت یا 2 متر) منتقل می‌شود. ویروس توسط قطرات تنفسی منتشر می‌شود که هنگام سرفه، عطسه، نفس کشیدن، آواز خواندن یا صحبت کردن منتشر می‌شود. این قطرات را می‌توان استنشاق کرد یا در دهان، بینی یا چشم‌های فرد نزدیک فرود آید.

در برخی موارد، ویروس کووید -19 می‌تواند توسط فردی در معرض قطرات یا ذرات معلق هوا که چند دقیقه یا چند ساعت در هوا باقی می‌مانند، منتقل شود-انتقال هوایی نامیده می‌شود. هنوز مشخص نیست که شیوع این ویروس چقدر رایج است.

همچنین اگر فردی سطحی یا جسمی را که ویروس روی آن است لمس کرده و سپس دهان، بینی یا چشم‌های خود را لمس کند، می‌تواند گسترش یابد، اما خطر آن کم است.

برخی از عفونت‌های مجدد ویروس که باعث COVID-19 می‌شود اتفاق افتاده است، اما این موارد غیر معمول بوده است.

عوامل خطر

به نظر می‌رسد عوامل خطر COVID-19 عبارتند از:

• تماس نزدیک (در فاصله 6 فوت یا 2 متر) با فردی که به COVID-19 مبتلا است
• سرفه یا عطسه توسط فرد مبتلا

عوارض

اگرچه اکثر افراد مبتلا به COVID-19 دارای علائم خفیف تا متوسط ​​هستند، اما این بیماری می‌تواند عوارض شدید پزشکی را به همراه داشته و در برخی افراد منجر به مرگ شود. افراد مسن یا افراد دارای شرایط پزشکی موجود در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری شدید COVID-19 هستند.

عوارض می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• پنومونی و مشکل در تنفس
• نارسایی اندام در چندین اندام
• مشکلات قلبی
• بیماری شدید ریه که باعث می‌شود مقدار کمی اکسیژن از طریق جریان خون به اندام شما برسد (سندرم پریشانی حاد تنفسی)
• لخته شدن خون
• آسیب حاد کلیه
• عفونت‌های ویروسی و باکتریایی اضافی

جلوگیری

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مجوز کاربرد اضطراری به برخی داده است COVID-19 واکسن در واکسن آمریکا می‌تواند به شما از گرفتن جلوگیری COVID-19 ویروس یا ممانعت از تبدیل شدن به طور جدی بیمار شما اگر شما دریافت COVID-19 ویروس به همچنین، در صورت واکسیناسیون کامل، می‌توانید به بسیاری از فعالیت‌هایی که ممکن است به دلیل همه‌گیری قادر به انجام آن‌ها نبوده‌اید – از جمله عدم استفاده از ماسک یا فاصله‌گذاری اجتماعی – بازگردید، مگر در مواردی که طبق قانون یا قانون لازم باشد. با این حال، اگر در منطقه‌ای هستید که تعداد زیادی از موارد جدید COVID-19 در هفته گذشته وجود دارد، CDCاستفاده از ماسک در فضای بسته در مکان‌های عمومی را توصیه می‌کند. اگر کاملاً واکسینه شده‌اید و بیماری دارید یا از دارو‌هایی استفاده می‌کنید که سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می‌کند، ممکن است لازم باشد ماسک را ادامه دهید.

اگر واکسن COVID-19 را دریافت نکرده‌اید، می‌توانید اقدامات زیادی را برای کاهش خطر ابتلا انجام دهید. WHO و CDC توصیه می‌کنند برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ویروس که باعث COVID-19 می‌شود، موارد زیر را رعایت کنید:

• از تماس نزدیک (در فاصله 6 متری یا 2 متری) با هر فردی که بیمار است یا علائم دارد خودداری کنید.
• بین خود و دیگران فاصله بگیرید (در حدود 6 فوت یا 2 متر). این امر به ویژه در صورتی که بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های جدی هستید، اهمیت دارد. به خاطر داشته باشید که برخی از افراد ممکن است COVID-19 داشته باشند و آن را به دیگران منتقل کنند، حتی اگر علائم نداشته باشند یا ندانند که به COVID-19 مبتلا هستند.
• از شلوغی و مکان‌های سرپوشیده که تهویه مناسب ندارند خودداری کنید.
• دستان خود را اغلب با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه بشویید یا از ضدعفونی‌کننده‌های حاوی الکل استفاده کنید که حداقل 60 درصد الکل دارد.
• از ماسک صورت در فضا‌های عمومی داخلی و خارج از منزل که در آن خطر انتقال ویروس کووید -19 زیاد است استفاده کنید، مانند یک رویداد شلوغ یا تجمع بزرگ. بسته به اینکه کاملاً واکسینه شده‌اید یا واکسینه نشده‌اید، راهنمای ماسک بیشتر متفاوت است. در صورت وجود می‌توان از ماسک‌های جراحی استفاده کرد. ماسک‌های تنفسی N95 باید برای ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باشد.
• هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با آرنج یا دستمال کاغذی بپوشانید. بافت مورد استفاده را دور بریزید. دستان خود را فورا بشویید.
• از دست زدن به چشم‌ها، بینی و دهان خودداری کنید.
• در صورت بیماری از به اشتراک گذاشتن ظروف، لیوان، حوله، تختخواب و سایر وسایل منزل خودداری کنید.
• سطوح لمس بالا، مانند دستگیره در‌ها، کلید‌های روشنایی، لوازم الکترونیکی و پیشخوان را روزانه تمیز و ضدعفونی کنید.
• اگر مریض هستید، از محل کار، مدرسه و اماکن عمومی در خانه بمانید، مگر اینکه تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرید. در صورت بیماری از حمل و نقل عمومی، تاکسی و اشتراک سواری خودداری کنید.

اگر شما یک بیماری مزمن پزشکی دارید و ممکن است در معرض خطر بیماری‌های جدی قرار بگیرید، در مورد راه‌های دیگر محافظت از خود با پزشک خود مشورت کنید.

تشخیص

در صورت بروز علائم بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) یا در معرض ویروس COVID-19 قرار گرفتن، با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین در صورت تماس نزدیک با افرادی که مبتلا به COVID-19 بوده‌اند، به پزشک خود اطلاع دهید.

بسته به محل زندگی شما، عوامل مورد استفاده برای تصمیم‌گیری در مورد آزمایش یا عدم آزمایش ویروس عامل COVID-19 ممکن است متفاوت باشد. بسته به موقعیت مکانی شما، ممکن است لازم باشد که توسط کلینیک خود معاینه شوید تا مشخص شود آیا آزمایش مناسب و در دسترس است یا خیر.

در ایالات متحده، پزشک شما تعیین می‌کند که آیا بر اساس علائم و نشانه‌های شما آزمایشاتی را برای ویروس ایجاد‌کننده COVID-19 انجام می‌دهد یا خیر، و همچنین این که آیا با فردی که مبتلا به COVID-19 تشخیص داده شده تماس نزدیک داشته‌اید یا خیر. اگر شما در معرض خطر بالای بیماری جدی هستید یا قصد انجام یک عمل پزشکی را دارید، پزشک ممکن است آزمایش را در نظر بگیرد. اگر با کسی مبتلا به COVID-19 تماس نزدیک داشته‌اید اما در سه ماه گذشته به آن مبتلا شده‌اید، نیازی به آزمایش ندارید. اگر کاملاً واکسینه شده‌اید و با کسی که مبتلا به COVID-19 است تماس نزدیک داشته‌اید، 3 تا 5 روز پس از تماس با وی آزمایش دهید.

برای آزمایش ویروس COVID-19، یک ارائه دهنده خدمات درمانی نمونه‌ای از بینی (سواب نازوفارنکس)، گلو (سواب گلو) یا بزاق می‌گیرد. سپس نمونه‌ها برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شوند. اگر خلط سرفه می‌کنید، ممکن است برای آزمایش ارسال شود.

درمان

در حال حاضر، تنها یک دارو برای درمان COVID-19 تأیید شده است. هیچ درمانی برای COVID-19 در دسترس نیست. آنتی بیوتیک‌ها در برابر عفونت‌های ویروسی مانند COVID-19 موثر نیستند. محققان در حال آزمایش انواع مختلف درمان‌های احتمالی هستند.

FDA مجوز استفاده از داروی رمدیسیویر remdesivir را برای درمان COVID-19 در بزرگسالان و کودکان بزرگ‌تر از سن 12 سال که در بیمارستان بستری هستند، داده است.

FDA مجوز اضطراری برای داروی baricitinib (Olumiant) که پیش از آن برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌شد را هم داده است.

FDA می‌گوید baricitinib ممکن است در بیماران کرونا که تحت درمان ونتیلاتور‌های مکانیکی و یا نیاز به اکسیژن مکمل هستند، با کاهش التهاب و فعالیت ویروسی، موثر باشد.

چندین داروی آنتی بادی مونوکلونال در دسترس است. این‌ها شامل sotrovimab و ترکیبی از دو آنتی بادی به نام casirivimab و imdevimab است. این دارو‌ها برای درمان COVID-19 خفیف تا متوسط در افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به بیماری جدی به دلیل COVID-19 هستند، استفاده می‌شود. درمان شامل یک تزریق داخل وریدی است که در محیط سرپایی انجام می‌شود. برای اثربخشی بیشتر، این دارو‌ها باید بلافاصله پس از شروع علائم COVID-19 و قبل از بستری شدن تجویز شوند.

موسسه ملی بهداشت ایالات متحده کورتیکواستروئید دگزامتازون را برای افرادی که در بیمارستان‌های مبتلا به COVID-19 شدید بستری هستند و اکسیژن اضافی مصرف می‌کنند یا نیاز به تهویه مکانیکی دارند، توصیه کرده است. در صورت عدم وجود دگزامتازون، ممکن است از کورتیکواستروئید‌های دیگر مانند پردنیزون، متیل پردنیزولون یا هیدروکورتیزون استفاده شود.

FDA نیز مجوز کاربرد اضطراری پلاسمای بیماران بهبود یافته از کرونا که سطوح آنتی بادی بالایی دارند را هم داده است.

بسیاری از افراد مبتلا به COVID-19 ممکن است بیماری خفیفی داشته باشند و با مراقبت‌های حمایتی درمان شوند. مراقبت‌های حمایتی با هدف تسکین علائم انجام می‌شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مسکن‌ها (ایبوپروفن یا استامینوفن)
• شربت سرفه یا دارو
• باقی مانده
• مصرف مایعات

هیچ مدرکی مبنی بر اجتناب از مصرف ایبوپروفن یا سایر دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) وجود ندارد.

اگر علائم خفیفی دارید، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که در خانه بهبود پیدا کنید. او ممکن است دستورالعمل‌های خاصی را برای نظارت بر علائم شما و جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران به شما بدهد. به احتمال زیاد از شما خواسته می‌شود تا زمانی که بیمار هستید تا حد امکان خود را از خانواده و حیوانات خانگی جدا کنید، هنگامی که در اطراف افراد و حیوانات خانگی هستید ماسک بزنید و از اتاق خواب و حمام جداگانه استفاده کنید.

به احتمال زیاد پزشک توصیه می‌کند که برای مدتی در خانه بمانید، مگر برای دریافت مراقبت‌های پزشکی. به احتمال زیاد پزشک شما را به طور مرتب پیگیری می‌کند. دستورالعمل‌های پزشک و بخش بهداشت محلی را در مورد اینکه چه زمانی می‌توانید به انزوا در خانه پایان دهید، دنبال کنید.

مقابله و پشتیبانی

معمولاً احساس ترس و اضطراب در طول همه‌گیری COVID-19 وجود دارد. احتمالاً نگران هستید که شما یا کسانی که دوستشان دارید مریض شوید. ممکن است نگران مراقبت از خود یا دیگران باشید.

در این مدت، به یاد داشته باشید که مراقب خود باشید و استرس خود را مدیریت کنید.

• غذا‌های سالم بخورید.
• به اندازه کافی خوابیدن.
• تا جایی که می‌توانید فعالیت بدنی داشته باشید، مانند استفاده از ورزش یا فیلم‌های یوگا. اگر سالم هستید برای پیاده روی بیرون بروید.
• تمرینات آرامش بخش مانند تنفس عمیق، کشش و مدیتیشن را امتحان کنید.
• از تماشای یا خواندن اخبار زیاد یا صرف وقت زیاد در شبکه‌های اجتماعی خودداری کنید.
• با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید، مانند تماس تلفنی یا ویدیویی.
• فعالیت‌هایی را انجام دهید که از آن‌ها لذت می‌برید، مانند خواندن کتاب یا تماشای یک فیلم خنده دار.

اگر مبتلا به COVID-19 هستید، موارد زیر بسیار مهم است:

• استراحت کافی داشته باشید.
• مایعات بنوشید.
• در صورت تشدید علائم، فوراً به پزشک اطلاع دهید.

داشتن COVID-19 و یا مراقبت از کسی که با این بیماری می‌تواند استرس و اضطراب شود. اگر استرس پس از چند روز بر زندگی روزمره شما تأثیر می‌گذارد، با پزشک خود تماس بگیرید. او ممکن است پیشنهاد کند که با یک متخصص بهداشت روانی صحبت کنید.

آماده شدن برای ویزیت پزشکی

در طول یک بیماری همه گیر، همیشه برای همه افرادی که مریض هستند ممکن نیست به پزشک مراجعه کنند. شما می‌توانید با مراجعه به پزشک مراقبت‌های اولیه خود یا سایر ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی شروع کنید. یا ممکن است بلافاصله به پزشک آموزش دیده در درمان بیماری‌های عفونی ارجاع داده شوید. اگر فکر می‌کنید COVID-19 دارید، قبل از مراجعه به پزشک یا کلینیک خود اطلاع دهید. پزشک و تیم پزشکی می‌توانند:

• با مسئولان پیشگیری و کنترل عفونت و بهداشت عمومی تماس بگیرید
• آماده انتقال سریع شما به یک اتاق باشید
• یک ماسک برای شما آماده کنید

در اینجا برخی از اطلاعات به شما کمک می‌کند تا برای قرار خود آماده شوید.

آنچه شما می‌توانید انجام دهید

هنگامی که قرار ملاقات می‌گذارید، بپرسید که آیا باید کاری را از قبل انجام دهید یا خیر. لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائم شما، از جمله علائم غیر مرتبط با علت قرار ملاقات
• سفر‌های اخیر شما، از جمله هرگونه سفر بین المللی
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس‌های عمده، تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی خانوادگی
• تمام دارو‌ها، ویتامین‌ها یا سایر مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوز‌های آن
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید تا به شما کمک کند اطلاعاتی را که به شما داده شده است به خاطر بسپارید. از آوردن بیش از یک یا دو نفر خودداری کنید. قبل از رفتن به قرار ملاقات بررسی کنید، زیرا ممکن است بیمارستان یا کلینیک شما محدودیت بازدیدکنندگان را داشته باشد.

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چقدر محتمل است که COVID-19 باعث علائم من شود؟
• علل احتمالی دیگر علائم من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• چه اقدامی را توصیه می‌کنید؟
• آیا محدودیت‌هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

چه انتظاری از پزشک خود داشته باشید

به احتمال زیاد پزشک چندین سوال از شما می‌پرسد، مانند:

• علائم شما از کی شروع شد؟
• اخیراً به کجا سفر کرده‌اید؟
• با چه کسی در تماس نزدیک بوده‌اید؟
• علائم شما چقدر شدید است؟