30 عادت سمی که با ترک کردن آنها زندگیتان ارتقا مییابد
موفقیت اغلب نه تنها به مهارتها و استعدادهایی که فرد داراست، بلکه به عادات و رفتارهایی که از خود نشان میدهد نیز بستگی دارد. با این حال، همه عادات برای یک محیط کاری سالم و سازنده مفید نیستند. در واقع، تعداد زیادی عادت کاری سمی وجود دارد که میتواند مانع رشد حرفهای شود، به روابط آسیب برساند و مانع از موفقیت کلی شود. شناخت و پرداختن به این عادات برای پرورش فرهنگ کار مثبت و دستیابی به اهداف فردی و جمعی بسیار مهم است. در اینجا 30 عادت کاری سمی وجود دارد که باید آنها را ترک کنید:
به تعویق انداختن کارها: به تعویق انداختن کارها تا آخرین لحظه میتواند منجر به عجله در کار، افزایش استرس و نتایج غیرقابل قبول شود. غلبه بر اهمال کاری مستلزم نظم و انضباط، مدیریت زمان موثر و مهارتهای اولویتبندی است.
خودگویی منفی: درگیر شدن مداوم در انتقاد از خود و خودگویی منفی میتواند اعتماد به نفس و عزت نفس را از بین ببرد و عملکرد بهترین عملکرد را دشوار کند. در عوض، روی ایجاد یک ذهنیت مثبت و تمرین شفقت به خود تمرکز کنید.
مدیریت خُرد: شناور بودن بر روی همکاران و بررسی دقیق هر حرکت آنها نه تنها اعتماد را تضعیف میکند، بلکه خلاقیت و استقلال را نیز خفه میکند. به تواناییهای تیم خود اعتماد کنید و وظایف را بر اساس آن محول کنید.
کمال گرایی: تلاش برای کمال ممکن است تحسین برانگیز به نظر برسد، اما میتواند منجر به انتظارات غیر واقعی، استرس مزمن و فرصتهای از دست رفته شود. مفهوم “به اندازه کافی خوب” را بپذیرید و پیشرفت را بر کمال اولویت دهید.
شایعه پراکنی: درگیر شدن با شایعات در محل کار، منفی گرایی ایجاد میکند، روحیه را تضعیف میکند و به روابط آسیب میرساند. در عوض، بر ایجاد روابط سازنده بر اساس اعتماد و احترام متقابل تمرکز کنید.
فقدان مسئولیتپذیری: سرزنش دیگران برای اشتباهات یا شکستها به جای قبول مسئولیت، فقط فرهنگ کاری سمی را تداوم میبخشد. به اعمال خود متعهد باشید، از اشتباهات خود درس بگیرید و برای انجام بهتر در آینده تلاش کنید.
چندوظیفگی: انجام همزمان چند کار ممکن است کارآمد به نظر برسد، اما اغلب منجر به کاهش تمرکز، افزایش خطاها و کاهش بهره وری میشود. تک تک کارها را تمرین کنید و به هر کار توجه کامل خود را بدهید.
مقاومت در برابر بازخورد: نگاه کردن به بازخورد به عنوان انتقاد به جای فرصتی برای رشد، توانایی شما را برای یادگیری و بهبود محدود میکند. از بازخورد، چه مثبت و چه منفی، به عنوان بینشهای ارزشمندی که میتواند به شما در پیشرفت حرفهای کمک کند، بپذیرید.
ارتباطات ضعیف: عدم ارتباط یا عدم ارتباط میتواند منجر به سوء تفاهم، درگیری و کاهش بهره وری شود. مهارتهای ارتباطی قوی را پرورش دهید، فعالانه گوش دهید، و خود را به وضوح و محترمانه بیان کنید.
کار بیش از حد: ساعات کار بیش از حد طولانی ممکن است سازنده به نظر برسد، اما اغلب منجر به فرسودگی شغلی، کاهش عملکرد و کاهش رفاه کلی میشود. تعادل کار و زندگی را در اولویت قرار دهید و برای محافظت از سلامت جسمی و روانی خود حد و مرزی تعیین کنید.
نادیده گرفتن مرزها: نادیده گرفتن مرزهای شخصی یا حرفهای میتواند منجر به رنجش، استرس و روابط تیره شود. به مرزهای دیگران احترام بگذارید و مرزهای خود را شفاف و قاطعانه بیان کنید.
بدبینی: اتخاذ یک نگرش بدبینانه نسبت به کار، همکاران یا سازمان به عنوان یک کل، منفی گرایی را ایجاد میکند و روحیه را تضعیف میکند. حس خوش بینی را در خود پرورش دهید و به جای تمرکز بر مشکلات، روی یافتن راه حل تمرکز کنید.
فقدان ابتکار: انتظار برای دستورالعمل یا اجازه قبل از اقدام میتواند مانع پیشرفت و خفه شدن نوآوری شود. فعال باشید، ابتکار عمل داشته باشید و از فرصتها برای ایجاد تاثیر مثبت استفاده کنید.
خوشایند مردم: جستجوی مداوم تایید یا تایید از سوی دیگران میتواند منجر به تعهد بیش از حد، فرسودگی شغلی و فقدان اصالت شود. نیازها و ارزشهای خود را اولویتبندی کنید و یاد بگیرید در صورت لزوم نه بگویید.
سرزنش سیستم: نقد غیرسازنده علیه سیستم یا ساختار سازمانی بدون جستجوی فعال راه حل، تنها احساس درماندگی و استعفا را تداوم میبخشد. در عوض، از تغییرات سازنده حمایت کنید و بخشی از راه حل باشید.
نشخوار فکری: تمرکز بر اشتباهات گذشته یا نگرانی در مورد آینده، لحظه حال را منحرف میکند و تصمیمگیری و حل مسئله را مختل میکند. تمرکز حواس را تمرین کنید و بر روی کاری که در دست دارید تمرکز کنید.
عدم سازگاری: مقاومت در برابر تغییر یا چسبیدن به روشها و ایدههای قدیمی مانع نوآوری و پیشرفت میشود. تغییر را به عنوان فرصتی برای رشد و سازگاری در آغوش بگیرید و ذهنی باز و انعطافپذیر بمانید.
اجتناب از تعارض: دوری از مکالمات دشوار یا حل تعارض تنها باعث تشدید و تشدید مسائل میشود. به تعارضات سازنده برخورد کنید، آشکارا و محترمانه ارتباط برقرار کنید و در جهت راه حلهای سودمند متقابل تلاش کنید.
سرزنش: سرزنش دیگران یا عوامل خارجی برای شکست یا شکست، مسئولیتپذیری را تضعیف میکند و به اعتماد درون تیم آسیب میزند. مسئولیت اقدامات خود را بپذیرید و برای مقابله با چالشها به طور مشترک کار کنید.
انتظار بیش از حد: انتظار رفتار یا پاداش ویژه بدون تلاش لازم یا نشان دادن ارزش، اعتماد را از بین میبرد و کار گروهی را تضعیف میکند. یک اخلاق کاری قوی ایجاد کنید و ارزش خود را از طریق اقدامات و مشارکتهای خود نشان دهید.
فقدان همدلی: بی توجهی به دیدگاهها و احساسات دیگران یک محیط کاری سمی ایجاد میکند که با تنش و بی اعتمادی مشخص میشود. همدلی را تمرین کنید، به دنبال درک نظرات دیگران باشید و با همکاران با مهربانی و احترام رفتار کنید.
احتکار اطلاعات: پنهان کردن اطلاعات یا دانش برای منافع شخصی یا قدرت، همکاری و کار گروهی را تضعیف میکند. فرهنگ شفافیت و به اشتراکگذاری اطلاعات را برای ارتقای موفقیت جمعی تقویت کنید.
پرخاشگری منفعلانه: ابراز خصومت یا کینه از طریق غیرمستقیم یا منفعلانه-پرخاشگرانه تنها باعث تشدید تعارضات و آسیب به روابط میشود. ارتباط قاطعانه را تمرین کنید و مسائل را به طور آشکار و مستقیم مطرح کنید.
ذهنیت سیلو: فعالیت در سیلوها یا بخشهای مجزا مانع از همکاری، نوآوری و کار تیمی متقابل میشود. موانع را از بین ببرید، ارتباطات و همکاری را در میان بخشها تقویت کنید و برای رسیدن به اهداف مشترک تلاش کنید.
عدم مراقبت از خود: بی توجهی به رفاه جسمی، عاطفی و روانی شما در پی موفقیت حرفهای منجر به فرسودگی شغلی و کاهش عملکرد میشود. فعالیتهای خودمراقبتی را که سلامت و تابآوری را ارتقا میدهند، در اولویت قرار دهید.
اتکای بیش از حد به فناوری: اتکای بیش از حد به فناوری برای ارتباطات یا مدیریت کار میتواند منجر به کاهش ارتباط بین فردی و کارایی شود. برای تقویت روابط و همکاری معنادار، بین فناوری و تعامل چهره به چهره تعادل برقرار کنید.
انفعال: ناتوانی در ابراز وجود یا حمایت از نیازها و علایق شما، از نفوذ شما میکاهد و رشد حرفهای شما را تضعیف میکند. مهارتهای قاطعیت را توسعه دهید و با اعتماد به نفس و با احترام از خود دفاع کنید.
عدم تمایل به یادگیری: مقاومت در برابر ایدهها، مهارتها یا دیدگاههای جدید پتانسیل رشد شما را محدود میکند و مانع از نوآوری میشود. یک ذهنیت رشد را پرورش دهید، از یادگیری مادام العمر استقبال کنید و به دنبال فرصتهایی برای پیشرفت شخصی و حرفهای باشید.
فقدان قدردانی: عدم پذیرش یا قدردانی از مشارکت دیگران باعث ایجاد رنجش و کاهش روحیه میشود. مرتباً سپاسگزاری کنید و تلاشها و دستاوردهای همکاران خود را به رسمیت بشناسید.
فقدان هدف: گذراندن حرکات بدون احساس هدف یا معنا منجر به جدایی و نارضایتی میشود. ارزشهای خود را روشن کنید، اهداف معناداری تعیین کنید، و اعمال خود را با هدف خود هماهنگ کنید تا رضایت و انگیزه را در کار خود پرورش دهید.
این نوشتهها را هم بخوانید
