سریال بخش آی تی – The IT Crowd – معرفی و بررسی و حاشیه‌های جذاب
پدید آورنده: گراهام لینین. تهیه کنندگان: اش آتالا، درین سله سینجر،
نویسنده: گراهام لینین.
کارگردانان: گراهام لینین، ریچارد بودن، بن فولر، باربارا ویلت شایر،
بازیگران: کریس اوداد (روی)، ریچارد آیو آدی (ماس) کاترین پارکینسوں (جن)، مت بری (داگلاس).
تولید و پخش: تاکیک تیمز، شبکهٔ چهار تلویزیون انگلستان محصول ۲۰۱۰-۲۰۰۶ انگلستان.
خلاصه سریال:
موریس ماس و روی ترنمن دو کارمند بخش کامپیوتر و آی تی شرکت صنایع رینولم در لندن هستند و در زیرزمین ساختمان این شرکت کار میکنند. هر دوی آن‌ها چندان از آداب معاشرت بویی نبرده‌اند و در روابط اجتماعی شان دچار مشکلات بسیاری هستند. ماس، جوان سیاهپوست و عینکی بخش فردی تحصیلکرده و در حد یک نابغه الکترونیک است و روی جوانی پرخاشگر و تنبل است. با ورود جن باربر به شرکت وضعیت ماس و روی پیچیده تر از گذشته میشود چون جن ادعا می‌کند که اطلاعات بسیاری درباره کامپیوتر دارد و رئیس بخش آی تی میشود، در حالی که از کامپیوتر هیچ سررشته‌ای ندارد و حتی فرق بین سخت افزار و نرم افزار را هم نمی‌داند. در هر قسمت سریال ماس و روی سعی میکنند از فرصت‌هایی که برایشان پیش می‌آید استفاده کنند تا بتوانند با افراد دیگر رابطهٔ اجتماعی برقرار کنند اما هر بار شکست می‌خورند. روسای شرکت، دنولم رینولم (کریس موریس) و پسرش داگلاس (مت بری) هم در هر قسمت نقشی برعهده دارند.
مختصات سریال پخش سریال از ۳ فوریه ۲۰۰۶ از شبکهٔ چهار تلویزیون انگلستان شروع شد. فصل اول سریال بعد از پخش شش قسمت در ۳ مارس ۲۰۰۶ به پایان رسید. فصل‌های دوم، سوم و چهارم سریال هر کدام با شش قسمت در سال‌های ۲۰۰۷، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ به نمایش درآمدند. با وجود اینکه شنیده‌ها حاکی از تولید فصل پنجم سریال بود اما گراهام لینهن در اکتبر ۲۰۱۱ اعلام کرد که قرار نیست فصل پنجمی برای سریال ساخته شود و آنچه در سال ۲۰۱۲ به نمایش درخواهد آمد بخش‌های ویژه و بیشتری از سریال است. مدت زمان هر قسمت از سریال ۲۵ دقیقه است.
بخش آی تی سومین سریال کمدی موقعیت موفق گراهام لینهن بعد از پدر شد و کتاب‌های سیاه است. او به تنهایی نویسندگی چهار فصل از سریال را برعهده داشت، سریال هم در استودیو و با حضور تماشاگران فیلمبرداری می‌شد. لینهن آگاهانه چنین تصمیمی گرفت تا به گفتهٔ خودش ثابت کند که زمزمه‌هایی که دربارهٔ ((مرگ سریال‌های کمدی موقعیت)) به گوش می‌رسد بی اساس‌اند. اولین فصل سریال در استودیوی تدینگتن فیلمبرداری شد ولی بعد با توجه به نیاز به لوکیشن‌های بیشتر کار فیلمبرداری به استودیوی پاینوود منتقل شد.
بازیگران مرد سریال هم به تازگی‌ها روزهای پرکاری پشت گذاشته‌اند؛ ریچارد آبو آدی فیلمنامهٔ زیردریایی را نوشت و آن را کارگردانی کرد. کریس اوداد هم در فیلم کمدی موفق ساقدوش‌ها بازی کرد.
گراهام لینهن: ((وقتی که گفتم تصمیم گرفته‌ام سریال را با حضور تماشاگران در استودیو فیلمبرداری کنم با مخالفت‌هایی روبه رو شدم ولی پاسخ من مثل روز روشن بود. گفتم من به غریزام ایمان دارم و این کار را به شیوهٔ خودم انجام خواهم داد و امیدوارم که تماشاگران هم پاسخ اعتماد من را بدهند.)) گراهام لینهن: ((وقتی بی بی سی قسمت اول سریال را “ناامیدکننده” خواند اصلا نگران نشدم. هدف من از تولید سریال بخش آی تی بلندمدت بود و همیشه این نکته را در ذهن‌ام داشتم که سریال پدر تد هم در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت اما به مرور دیده شد و جوایز بسیاری هم کسب کرد.)) گراهام لینهن: ((دلم می‌خواست فصل پنجمی هم برایم سریال بسازم تا هم با شخصیت‌های سریال و هم با طرفداران این مجموعه خداحافظی کنم. هیچ وقت دوست نداشتم که سریال بخش آی تی تبدیل به سریالی زامبی وار شود، یعنی اینکه سریال مرده باشد اما بدن‌اش همین طور این طرف و آن طرف مشغول حرکت باشد.))
این سریال در سال ۲۰۰۹ برندهٔ جایزهٔ بهترین سریال کمدی موقعیت در جوایز بفتا شد. در سال ۲۰۰۸ هم برندهٔ جایزهٔ بهترین سریال کمدی جوایز بین المللی امی شد. و شبکهٔ چهار تلویزیون انگلستان هر قسمت از سریال را یک هفته قبل از پخش تلویزیونی آن به صورت آنلاین برای استفادهٔ بینندگان انگلیسی و ایرلندی روی اینترنت قرار می‌داد.
ریچارد آیوآدی در نسخهٔ آمریکایی سریال هم نقش ماس را بازی کرد. با وجود این، شبکهٔ ان بی سی تولید سریال را به خاطر آنچه مسئولان شبکه نقاط ضعف فراوان خواندند، لغو کرد. نسخهٔ آلمانی سریال هم تولید شده.
وقتی گراهام لینهن در آگوست ۲۰۰۸ برای طراحی صحنه فصل سوم با کمبود وقت مواجه شد از طرفداران سریال درخواست کرد که وسایل الکترونیکی بدون استفاده شان را برای سازندگان سریال بفرستند تا در محیط کار ماس و رویا استفاده شود. نتیجه این شد که مجموعه‌ای از کامپیوترهای دهه‌های هفتاد و هشتاد و وسایل بازی آن دوران مثل آتاری جمع آوری شد و مورد استفاده قرار گرفت.
منتقدان
جیمز پلات (مووی میت): ((کریس او داد، هنرپیشهٔ ایرلندی تبار حضور کمیک بی نظیری در این سریال دارد. او می‌تواند هر صحنه از سریال را با حالت‌های چهره، زبان بدن و زمان سنجی دقیق و لحن خاص اش به صحنه ای بی نهایت خنده دار تبدیل کند. جنس بعضی از شوخی‌های سریال هم درست من کارتون‌های باگز بانی است. گراهام لینهن و کریس اوداد ثابت میکنند که نوابغ دنیای کمدی هستند.))
تام ساتکلیف (ایندیپندنت): ((سخت است که بتوان در سریال‌های کمدی موقعیت شخصیتی معصوم و بی نهایت دوست داشتنی مثل ماس، همان متخصص کامپیوتر عینکی و بی بهره از آداب معاشرت پیدا کرد.
یک سریال تلویزیونی بسیار بامزه، با هنرپیشه‌های خوب شخصیت‌های خوب، دیالوگ‌ها و نویسنده‌های خوب و مهم‌ترین نکتهٔ آن این است که یکی از معدود سریال‌هایی است که هر بار می‌تواند شما را با نکتهٔ تازهای شگفت زده کند. این سریال همه را به خنده می‌اندازد ولی اگر در دنیای واقعی با کامپیوتر سرو کار داشته باشید، خیلی بیشتر از تماشای آن لذت خواهید برد. تنها سئوال من از سازندگان این سریال این است: چرا هر فصل فقط شش قسمت دارد؟
بخش آی تی یکی از آن سریال‌هایی است که میشود هر قسمت آن را صد بار تماشا کرد چون خیلی راحت جایش را توی دل بیننده باز می‌کند و برای او این فرصت را فراهم می‌کند تا مشکلات زندگی روزمره را به دست فراموشی بسپارد
بخش آی تی یکی از آن درام‌های هجوآمیز ابسورد در فضای اداری با شخصیت‌هایی جذاب است که شیمی بین بازیگران آن به خوبی از کار درآمده. اولین چیزی که بعد از تماشای این سریال به ذهن‌ام رسید صبر بن فولر کارگردان آن بود. او یک شوخی را اول یک قسمت مطرح می‌کند و بعد گاهی اوقات تا پایان آن قسمت صبر می‌کند تا از آن شوخی نتیجه بگیرد.
وقتی که اولین قسمت از فصل اول بخش آی تی را دیدم از این سریال متنفر شدم، شخصیت‌ها خیلی داد می‌زدند. بازی‌ها اغراق آمیز بود. خندهٔ تماشاگران در حاشیهٔ صوتی روی اعصاب آدم راه می‌رفت، شخصیت روی حسابی نچسب بود خلاصه وقتی تمام شد یک نفس راحت کشیدم، حالا چند ماه از آن شب گذشته و دارم دی وی دی این سریال را تماشا می‌کنم و باید اعتراف کنم که معتاد آن شده‌ام. اگر در برخورد اول با سریال ناامید شدید، دوباره به آن فرصت دهید
از همان عنوان بندی بخش آی تی که به سبک اولین بازی‌های کامپیوتری است میشود به حال و هوای آن پی برد، بخش آی تی سریالی پر از شوخی‌های کلامی خاص انگلیسی‌هاست که صرفا در قالب دیالوگ باقی نمی‌ماند و کمدی موقعیت و اسلپ استیک هم به آن اضافه میشود، نتیجه کمدی دیوانه واری است با شخصیت‌هایی دوست داشتنی که بیننده را درست مثل تماشاگرانی که در استودیوی ضبط سریال حاضرند و میخندد به قهقهه زدن می‌اندازد.
جن در حالی رئیس بخش آی تی میشود که هیچ سررشته‌ای از این حوزه ندارد، همین نکته باعث شکل گیری اتفاقات بامزه‌ای میشود، مثلا در یک قسمت ماس و روی جعبه‌ای به او می‌دهند که روی آن چراغی چشمک میزند و به او می‌گویند اینترنت کل دنیا در این جعبه است و جن را تشویق میکنند در سخنرانی اش دربارهٔ این موضوع صحبت کند. در همان سخنرانی ست که افتادن این جعبه از روی میز باعث میشود تمامی حاضرین، البته به جز ماس و روی، تصور کنند با نابودی جعبهٔ اینترنت قطعا آخرالزمان شده، ایده‌های دیگر گراهام لینهن هم درخشان است، از جملات کلیدی ماس و روی در پاسخ به هر تماس تلفنی دربارهٔ خرابی کامپیوترهای کارمندان شرکت گرفته (((سیستم رو خاموش و دوباره روشن کردین؟)) و (((مطمئن‌اید که به برق وصله؟))) تا مثلا قسمت پنجم فصل سوم سریال با نام فرندفیس که هجو شبکهٔ اجتماعی فیس بوک است.
