فیلم به نام پدر – نقد، تحلیل و خلاصه داستان – In the Name of the Father 1993
جری کانلون در «به نام پدر» (1993)
دی لوئیس در دومین همکاری‌اش با جیم شریدان بعد از پای چپ من (1989) باز هم نقشی بر اساس شخصیتی واقعی را بازی کرد. جری کانلون، جوان خلافکار ایرلندی در دههٔ پر تلاطم هفتاد به همراه چند نفر از دوستانش به جرم بمب گذاری در انگلستان به حبس محکوم شد و بعدها مشخص شد آنها، یا به قول معروف متهمان پروندهٔ «گیلفورد فور» بی گناه بوده‌اند. فیلم بر اساس زندگی نامهٔ شخصی کانلون ساخته شد و گابریل بایرن امتیاز اقتباس آن را خریداری کرد و دوست داشت این نقش را بازی کند اما وقتی متوجه شد دانیل دی لوئیس هم به این نقش علاقه مند است تصمیم گرفت در مقام تهیه کننده در پروژه حضور داشته باشد. دی لوئیس این بار هم از «بازیگری متد» استفاده کرد و برای آماده شدن برای این نقش وزن کم کرد، در طول فیلمبرداری لهجهٔ خاص ایرلندی‌اش را حفظ کرد و مدتی را هم در سلول زندان گذراند. او همچنین از اعضای گروه خواست که روی او آب سرد بریزند و او را به باد ناسزا بگیرند تا بتواند خود را در شرایط واقعی شخصیت اصلی فیلم حس کند.
دی لوئیس انتخاب اول جاناتان دمی برای نقش اندرو بکت در فیلم فیلادلفیا (1993) بود اما به خاطر بازی در همین به نام پدر این نقش را رد کرد و نقش به تام هنکس رسید. نکتهٔ جالب اینجا بود که هر دو به خاطر بازی‌هایشان نامزد اسکار شدند و در نهایت هنکس پیروز این رقابت شد و جایزهٔ اسکار را به دست آورد.
جوایز مهم: بهترین بازیگر مرد نقش اول در جوایز انجمن منتقدان فیلم بوستون. نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد نقش اول. نامزد دریافت همین جایزه در جوایز گلدن گلوب و بفتا.
