ناسا در سال 2027 یک روتورکرافت به قمر تایتان می‌فرستد
تیتان با جوی مه‌آلود که دریاچه‌های کم عمقی از هیدروکربن‌های مایع را در خود پنهان کرده، دنیای عجیبی است که دانشمندان می‌خواهند از نزدیک به آن نگاه کنند. به همین دلیل است که ناسا در حال آماده شدن برای پرتاب یک روتوکرافت روباتیک است تا از مناظر بهتر از سال 2027 ثبت کند.
ما اکنون اطلاعات بهتری از مأموریت «سنجاقک» ناسا داریم .
در سال 2034، این فرودگر به بزرگ‌ترین قمر زحل می‌رسد و به تپه‌های شانگری-لا در نزدیکی دهانه سلک می‌رود. محققان این منطقه را “منطقه علمی قابل توجه” توصیف می‌کنند که ارزش اکتشاف را دارد و ما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد آن داریم.
در یک مطالعه جدید شش بخش خاص از منطقه را ترسیم می‌کند و تپه های شنی و زمین‌های یخیآن شناسایی می‌کند. این کار پایه‌ای برای مدل‌ها و فرضیه‌هایی فراهم می‌کند که پس از فرود کاوشگر می‌توانند توسط Dragonfly آزمایش شوند.
لئا بونفوی ، دانشمند سیاره‌شناسی از دانشگاه کرنل نیویورک ، می‌گوید: «سنجاقک در یک منطقه استوایی و خشک تیتان فرود خواهد آمد – دنیایی منجمد، با جوی ضخیم و هیدروکربنی» .
“گاهی باران متان مایع می‌بارد، اما بیشتر شبیه یک بیابان روی زمین است – جایی که تپه‌های شنی، کوه‌های کوچک و دهانه برخوردی وجود دارد. ما از نزدیک به محل فرود، ساختار و سطح آن نگاه می‌کنیم.”
اطلاعات فعلی ما به خاطر تجزیه و تحلیل دقیق تصاویر رادار گرفته شده توسط کاوشگر کاسینی بود: محققان با مشاهده نحوه تغییر و انعکاس سیگنال‌های رادار از زوایای مختلف (که از نظر فنی به عنوان منحنی‌های پس‌پراکندگی آنها شناخته می‌شود )، توانستند حدس‌های آموزشی در مورد بخ هایی از سطح تیتان بزنند.
اما از آنجایی که تصاویر کاسینی تنها وضوح حدود 300 متر در هر پیکسل دارند،داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط فرودگر هویگنس هم در نظر گرفته شد.
تاکنون بسیاری از این جزئیات، مانند ارتفاع و شکل دهانه، کمی بیشتر از تخمین‌ها هستند، به این معنی که تا سال 2034 باید تحلیل‌های زیادی انجام شود.
سنجاقک چیزی به نام روتورکرافت خواهد بود. وسیله‌ای شبیه هلیکوپتر که در هنگام رسیدن به منطقه فرود به روشی مشابه با پهپادهای تجاری عمل می کند. وزن آن حدود 450 کیلوگرم است که دارای هشت روتور یا بال تیغه‌ای است که هر کدام حدود یک متر قطر دارند.
در اتمسفر کم باد و جاذبه کم تیتان، Dragonfly با حداکثر سرعت 36 کیلومتر در ساعت زوم می کند و پروازهای طولان‌‌تری از محل فرود اولیه خود انجام خواهد داد.
در نهایت انتظار می رود که درک ما از تیتان با ورود Dragonfly به طور قابل توجهی افزایش یابد، همانطور که مریخ نورد کنجکاوی به ما بسیار بیشتر در مورد مریخ نشان داده است .
منبع: مجله Planetary Science
